Αναρωτιέμαι τι θα είχε γίνει αν είχε διαλέξει την «κουρτίνα 1». Στο σενάριο αυτό, παραμένει μια χημικός τροφίμων. Στην κουρτίνα 2...

Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
Η «Καζαμπλάνκα» γυρίστηκε πριν εβδομήντα χρόνια. Με φανφάρες και πανηγυρικές προβολές γιόρτασε και φέτος τα γενέθλιά της. Ηταν ήδη αντίκα όταν...
Νessouno, mai*: Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές
Κατάφερε να με κάνει να αγαπήσω το στίβο. Ο στίβος ήταν άλλο πράμα-εκκλησία. Η μαμά με άφηνε να πηγαίνω μαζί του...
Πίπες
Ο Κακογιάννης δεν μάσαγε από προχώ: Είχε εφεύρει τη λέξη. Ένα είδος μόνος του. Όλα τα έκανε, όλα τα είδε: Επαιξε...
Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί
Στις τρεις το πρωί (ώρα Αυστραλίας) είδα ένα απαίσιο όνειρο...
Ψυχή ρεφενέ: το Πάσχα των Ελλήνων
Πέρασα την Κυριακή του Πάσχα σπίτι μου, παρέα με τριάντα από τους πιο στενούς μου και αγαπημένους φίλους. Λίγο καιρό πριν,...
Με μια πιρόγα
Ωχ, καπετάνιε, προκηρύχθηκαν εκλογές στην Ελλάδα. Είσαι σίγουρος ότι θα πιάσουμε Πειραιά ως τις 6 Μαΐου;
Η γυναίκα που μύρισε έναν κρίνο
Όρθια, με τα χέρια σταυρωμένα, μέσα στο μικρό, άλλα ευσεβές πλήθος που γεμίζει το προαύλιο του «Ευαγγελισμού», στο Δυτικό Περθ, ψάλλω...
Πρέπει να μιλήσουμε για την Τουλούζη
Ολα αυτά που οδήγησαν στο φονικό, της Τουλούζης, έχουν τις ρίζες τους σε γεγονότα που έχουν συμβεί πριν από πολύ, πολύ...
Aφήστε όλες τις πατάτες να ανθίσουν
«Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε». Κι όταν λέμε όλοι, εννούμε «όλοι». Κανένας έξω. Και μόνο αυτή, η απλούστατη αλλά εντελώς αγύμναστη...
Πάμε, κοπέλλες!
Χρωστάμε εκατό; Θα «σπρώξουμε τα ογδόντα». Διότι με τα υπόλοιπα είκοσι, που δεν έχουμε, θα αγοράσουμε μια τσάντα. Το λούξ. Ε,...
Βασίλης Τσιβιλίκας: Το χάρισμα
Πάντα χαμογελαστός. Με την έμφυτη ευγένεια που χαρακτήριζε κάθε του κίνηση, κάθε του λόγο, ακόμα κι όταν ο λόγος του ήταν...
Το στρώμα της καριόλας
Ούτε που θα είχα ασχοληθεί με το θέμα, αν συμπτωματικά, δεν μου τύχαινε να περάσω λίγους μήνες εκτός χώρας κι αν...
Τα τρία, δύο
Δεν ξέρω να γράφω πολιτικά, ούτε από οικονομικά γνωρίζω. Αυτή όμως ( μείωση των βουλευτών από 300, 200) είναι μια σκέψη...
Τα μέντιουμ
Κάθε τρεις μήνες φτάνουμε στο χείλος της καταστροφής. Τα μέντιουμ τη βλέπουν κι όλας, σε όραμα έγχρωμον τεχνοκολόρ. Αλλά στο τέλος...
Η ραπτομηχανή
Όπου ζούσα εγώ, μετά τη γιαγιά, ζούσε και η ραπτομηχανή. Στο Παγκράτι. Στα Ιλίσσια, Στη Λούτσα, στη Λάρισα, στο Χαλάνδρι, στο...
Ο κόσμος ανάποδα: η αιώνια λιακάδα της Ελένης
Ακόμα κι όταν ο γαλάζιος ουρανός του Περθ συννεφιάζει και γίνεται μολυβένιος, όταν μπαίνει η Ελένη, γίνεται ξαφνικά λιακάδα. Έτσι. Ανεξήγητα...
Σημασία έχει ν΄αγαπάς
«Για να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας, δεν με συγκινούν ιδιαίτερα οι ταινίες σας», ήταν τα λόγια του πατέρα μου, όταν...
Oh, shit…
Ναι, Πάνο Κ. τη διάβασα στα ελληνικά τη συνέντευξη. (Που να μην τη διάβαζα). Και; Εχω να πω κάτι τώρα; Πολλά!...
Ο χαμός με την Νάνα
Όλοι δείχνουν να έχουν μια γνώμη για τις δηλώσεις της κυρίας Νάνας Μούσχουρη στη συνέντευξή της. Πολύ ζηλεύω.
Τι μου κάνεις Τσάκα μου;
Επίσης, ο Τσάκας θα φέρει τον Πελέ, τον Μπλέκ, τον Ποπάϊ, τον Ζορό και την έκτη δόση. Γιατί ο Τσάκας είναι...
Σκάσε και κολύμπα: οδηγίες προς ναυτιλλομένους
Ήμουν γερό σκαρί. Κάποτε. Τώρα, έχει μείνει μόνο το τσόφλι μου, να παραδέρνει στο μανιασμένο ωκεανό του κόσμου. Χωρίς τιμόνι, χωρίς...
Θα πάρω τη ντροπή σας
Ντρέπομαι τόσο πολύ για όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, που ακόμα και το φυσικό μου σώμα, το νιώθω σαν...
Τα σκούπιντα
Τον ρώτησε τι ήταν αυτό που του είχε κάνει μεγαλύτερη εντύπωση απ΄όλα, όταν ζούσε εκεί. «Τα σκούπιντα», της απάντησε απερίφραστα.