Η Νάπολη είναι σε διαρκή κίνηση. Σε ένα κάδρο ισοδυναμούν άλλα δέκα. Είναι μια κίνηση αλλιώτικη. Δεν είναι όπως τρέχουν οι...
Τα γκαρσονάκια της καυτής άμμου
Περνώντας ένα 12ωρο στον αδυσώπητο ήλιο του ελληνικού καλοκαιριού, στον λίβα που καίει τα κορμιά και την άμμο, μοιάζουν με αναστενάρηδες...
Ο «βρωμόγερος» έκλεψε την παράσταση
Η ταινία της χρονιάς έχει το πιο... αντισέξι θέμα που θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί. Στον «Πατέρα», ο 83χρονος Αντονι...
Ζω με έναν αρνητή
Τελικά μ’ αρέσει που η εξάχρονη και κάτι κόρη μου είναι αρνητής. Ειδικά από τότε που ανακάλυψα την επιτυχία του reverse...
Η νεκραναστημένη χαρά του «ξανά μαζί» σε live
Συνεχίζω να χορεύω ξέφρενα αγκιστρωμένη στην καρέκλα μου στο live του Κωστή Μαραβέγια (το αφιερώνει, δικαίως, στους άλλους μεγάλους πληγέντες, τους...
Ρώτησα τον δικηγόρο της οικογένειας Γιακουμάκη
Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης είναι παιδί μας. Στα κεριά της φαμίλιας μου, πάντα και ένα δικό του. Φαντάσου τους γονείς του Βαγγέλη!...
Δεν βγάζω τη μάσκα μου!
Η απελευθέρωση ήρθε αισίως, τουλάχιστον στους εξωτερικούς χώρους χωρίς συνωστισμό. Κάποιοι ωστόσο –ακόμα και εμβολιασμένοι–επιμένουν να μη θέλουν να αποχωριστούν τα...
Υπερπανσέληνος και μια Μελίνα
Στη ζωή δεν ήρθαμε για να διασκεδάσουμε. Ούτε βέβαια και να διαγωνιστούμε. Ήρθαμε να ζήσουμε. Να κολυμπήσουμε σε όλες τις θάλασσες,...
Dior Cruise2022: Ονειρο αθηναϊκής νύχτας στο Καλλιμάρμαρο
Πώς είναι να βλέπεις online μια επίδειξη υψηλής μόδας για λίγους καλεσμένους που τιμά τα 200 χρόνια από την έναρξη της...
Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;
Που απλώνουν το χέρι τους για όσο το έχει ανάγκη ένα πλάσμα λαβωμένο, μέχρι να σταθεί στα πόδια του; Φαίνεται να...
Γιατί φάγαμε σκάλωμα με τα τηλεοπτικά εγκλήματα;
Ανατομία (ολίγον αυθαίρετη) μίας πανδημικής συνήθειας, μέσα από τον «Σιωπηλό Δρόμο» (Mega) και το «Mare of Easttown» (ΗΒΟ-Vodafone TV) με την...
Πώς έκοψα το τσιγάρο
Συνέβη ένα πρωί. Μαχαίρι. Στη λογική τού «για να δούμε αν γίνεται». Μεγαλύτερος ήταν ο φόβος της αλλαγής –πώς θα πίνω...
Το βραχάκι
Οξυγόνο το νερό για κάθε άνθρωπο. Δίνει μια ζηλευτή δεξιότητα, ευλυγισία, αυτονομία. Ακόμα και ένα σώμα με αναπηρίες ελευθερώνεται στην αγκαλιά...
Γιουροβίζιον: Η χαρά του copy paste
Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο (λόγω ασχετοσύνης περί τα μουσικά και δη τα γιουροβιζιονικά) που θα μπορούσε να κάνει κριτική...
«Ας περιμένουν οι γυναίκες»: Κάτι περισσότερο από μία ακόμα ταινία
Τι την κάνει μοναδική; Η σάτιρα, ένα στοιχείο που λείπει από τις ελληνικές ταινίες. Και το γεγονός ότι καταγράφει το τέλος...
Ο Βούδας στο γκισέ
Πού πας, ρε Μπέκετ; Πού πας, ρε Ιονέσκο; Σιγά το παράλογο που γράψατε. Πάτε να πάρετε καμιά θεώρηση γνησίου από το...
Το παιδί που έλεγε μόνο «μετά»
Κατά έναν περίεργο λόγο, τα μωρά προς υιοθεσία νομίζουμε ότι δεν μεγαλώνουν ποτέ. Κάπου «μας» περιμένουν ως μωρά αενάως. Ωστόσο, στα...
Προσμένοντας την Ανάσταση (και το εμβόλιο)
Γιατί θα με προστατεύσει όχι μόνο από την απειλή της Covid, αλλά και από τον φόβο. Και γιατί μαζί του θα...
Εκείνα τα αγόρια του Πάσχα
Παιδιά στη φλόγα ενός κεριού. Ηδονικά να στυλώνουν το βλέμμα, λίγο να φοβούνται μην καούν και περισσότερο να θέλουν, αλλά να...
Πυρετός το εμβολιόβραδο
Εκανα την πρώτη δόση, πέρασα ένα «δύσκολο» βράδυ, και πρωί-πρωί έφερα τη δεύτερη δόση νωρίτερα. Γιατί; Γιατί έχω πρόγραμμα, που έλεγε...
Μια άλλη Μεγάλη Παρασκευή
Περνούσαν μπροστά από την εκκλησία, στην αυλή της οποίας τιτίβιζε ένα τσούρμο από κορίτσια, γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι γεμάτο ανθάκια....
Πάσχα στο χωριό; Οχι, ευχαριστώ
Πάσχα με ρετσίνα από τις εννέα στο σούβλισμα που δεν θα το έκανε ούτε ο Μπουκόβσκι, με Χαρά Βέρα σε volume...
Αναπολήσεις μιας γέρικης μπεκάτσας
Η ξένοιαστη Ελλάδα, που ξόδευε τα εύκολα λεφτά της σε μπούρδες, απλωνόταν μπροστά μας σαν φωτισμένο λούνα παρκ σε παιδικά μάτια....
Λουλούδια στο πιάτο του «MasterChef»
Πολύ με διασκεδάζουν οι μόδες του. Πέρυσι είχαμε τον «αφρό», μετά την «αποδόμηση». Φέτος έχουμε να φάμε λουλούδι... Θαυμάζεις, όμως, από...
