Από τη γέννηση των επιδείξεων μόδας, όταν designer όπως ο Σαρλ Γουόρθ (στα τέλη του 19ου αιώνα) και ο Πολ Πουαρέ (στις αρχές του 20ου) έπαιζαν με την ιδέα οι δημιουργίες τους να παρουσιάζονται με κάποιο είδος δράσης, τα ντεφιλέ των μεγάλων οίκων υψηλής ραπτικής έχουν εξελιχθεί σε θεαματικά show με συγκεκριμένο concept, που είθισται να παρουσιάζονται σε εμβληματικούς χώρους: μουσεία, παλάτια, αρχαιολογικούς  χώρους, τόπους απαραίτητα με δονήσεις από ένα ένδοξο παρελθόν.

Το δικό μας, εξάλλου, ένδοξο παρελθόν δεν έπαψε ποτέ να εμπνέει τη μόδα. Πάρτε για παράδειγμα την σχετικά πρόσφατη επίδειξη των Dolce & Gabbana (Ιούλιος 2019) στην πατρίδα τους τη Σικελία, με σκηνικό την κοιλάδα των Ναών στο Αγκριτζέντο (τον Ακράγαντα όπως πλέον μόνον οι τουριστικοί οδηγοί αναφέρουν την αρχαιοελληνική αποικία στον νότο της Σικελίας) και πλούσια σε αρχαιοελληνικό μαξιμαλισμό .

Ενα ντεφιλέ, λοιπόν, «Made in Greece» δεν θα μπορούσε να ονειρευτεί καλύτερο τόπο από το Καλλιμάρμαρο για να εκτεθεί. Αυτά σκεφτόμουν περιμένοντας ανυπόμονα το live streaming (άλλη μια καινοτομία, που μας προσφέρει δωρεάν η τεχνολογία, η χρήση της οποίας επισπεύθηκε εξαιτίας της πανδημίας, που πρώτα από όλους έπληξε τη μόδα), του μοναδικού υπερθεάματος του οίκου Dior που εμπνεύστηκε η Μαρία Γκράτσια Κιούρι από τον ελληνικό πολιτισμό και αφιερώθηκε στα 200 χρόνια από την έναρξη της ελληνικής Επανάστασης.

Επί δύο χρόνια η καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Dior μελετούσε αρχεία, επισκεπτόταν αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, εργαστήρια αργυροχοΐας και χρυσοχοΐας παραδοσιακών κοσμημάτων, ατελιέ ραπτικής και εργαστήρια παραδοσιακών στολών στην Ελλάδα, που διατηρούν ευλαβικά παραδοσιακές τεχνικές και μεθόδους, συνεργάστηκε με αρχαιολόγους, και ιδού το υπέροχο αποτέλεσμα: μια επίδειξη μόδας για το Dior Cruise2022, που μετέφερε την εικόνα του Παναθηναϊκού Σταδίου σε όλο τον πλανήτη, προσκαλώντας ανθρώπους από όλο τον κόσμο να επισκεφτούν τη χώρα μας. Θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη διαφήμιση του τόπου μας στην παρούσα στιγμή; Εικάζω όχι.

Στις 9.30 μμ ακριβώς, οι 400 επίσημοι καλεσμένοι του γαλλικού οίκου (ένα τίποτα μπροστά στη χωρητικότητα του σταδίου, που από την αρχαιότητα προορίζεται να φιλοξενεί την ευγενή άμιλλα νου και σώματος: 80.000 ήταν οι καθήμενοι θεατές στις 4 Απριλίου 1968, στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Κυπελλούχων 1967-68 στην καλαθοσφαίριση, όταν η ΑΕΚ επικράτησε της Σλάβια Πράγας ) είχαν πάρει τις θέσεις τους. Και δεν σας το κρύβω, ζήλεψα και θα ήθελα πολύ να είμαι εκεί.

Η Ιωάννα Γκίκα, ελληνοαμερικανίδα ιέρεια της indie rock μπάντας Io Echo, με λιτά τα εξαιρετικά μακριά ξανθά μαλλιά της, κατέβηκε προσεκτικά τα σκαλιά, περπάτησε ανάμεσα στις κερκίδες, στάθηκε σαν τη χθόνια θεά των όφεων μπροστά στην συμφωνική ορχήστρα, και με ένα τραγούδι – προσευχή, το υπερθέαμα άρχισε.

Φωτιές αναμμένες σε μεγάλα ημισφαιρικά δοχεία φώτιζαν με το θερμό τους φως τον στίβο σε αντίστιξη με ασημένιες ακτίνες που εκτοξεύονταν ψηλά, ενώ drones μετέδιδαν από πάνω τη γεωμετρία ενός σκηνικού, με φως και σκιές, που έκοβε την ανάσα, υπό τους ήχους των επιλογών του Μισέλ Γκομπέρ, του αγαπημένου παραγωγού και DJ των μεγαλύτερων οίκων μόδας. «Phos» και «Kallos» ήταν το concept του ντεφιλέ και τιμήθηκε δεόντως.

Η επίδειξη ξεκίνησε με ακόμη ένα ελληνικό όνομα. Η ελληνοολλανδικής καταγωγής  Ροζάνα Γεωργίου, η αιθέρια Ρος για τους φίλους της, και «Καρυάτιδα» για τα ξένα media, άνοιξε το show με ένα καλοκαιρινό μπεζ φόρεμα και λευκά σνίκερ με ασημί λεπτομέρειες, ενώπίσω της ακολουθούσαν πάνω από 80 μανεκέν με τις δημιουργίες της Μαρία Γκράτσια Κιούρι.

Το λευκό κυριαρχούσε, το μαύρο, το μπεζ και το βαθύ μπλε το συμπλήρωναν, μαζί με κάποια αρχαιοελληνικά μοτίβα σε άσπρο και βαθύ γαλάζιο (τι cruise θα ήταν άλλωστε χωρίς θαλασσινό μπλε), και αέρινα υφάσματα από χρυσοκλωστή και ασημοκλωστή, και τούλι. Μακριές αέρινες εσθήτες, μίντι και μίνι φορεματάκια, μακριές φούστες πλισέ, καμπαρντίνες, μπουφάν, κοστούμια και βερμούδες, και κάποιες αθλητικές εμφανίσεις, συνδυάστηκαν με glam αθλητικά παπούτσια, μποτάκια και γαλότσες, σοσόνια και κάλτσες αθλητικές, όλα λευκά, συμπληρωμένα με χρυσά κοσμήματα και κομμώσεις απλές.

Η επίδειξη έκλεισε με δυο υπέροχα νυφικά το ένα με τεράστιο πέπλο που σερνόταν στον διάδρομο του σταδίου και το άλλο με τούλια και έναν κύκνο γύρω από τον λαιμό, και μια κοτσίδα που έπεφτε στην πλάτη θυμίζοντας -έστω απόμακρα- Καρυάτιδα. Η Μαρία Γκράτσια Κιούρι στα λευκά, με φαρδύ μεταξωτό παντελόνι και πουκαμίσα (εμφάνιση που αγαπάει πολύ όπως και τη μπόλικη μαύρη σκιά γύρω από τα μάτια) περπάτησε για λίγο και χάθηκε στις κερκίδες, ενώ άρχιζε ένας καταιγισμός πυροτεχνημάτων πάνω από το Καλλιμάρμαρο.

Και τώρα; Ηθελα κι άλλο. Πώς να πας να κοιμηθείς μετά από τόση ομορφιά, όταν από την άλλη μεριά ξέσπαγε στα social media η καταιγίδα σχολίων, που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι ο δολοφόνος της σχεδόν έφηβης Καρολάιν ήταν αυτός, που πολλοί υποψιάζονταν από την αρχή: ο σύζυγος της. Αλλη μια φρικτή γυναικοκτονία που θυμίζει το γιατί «We Should All Be Feminists», το μότο στο λευκό T-shirt, με το οποίο εμφανίστηκε στο catwalk το πρώτο μανεκέν στην επίδειξη-ντεμπούτο της Κιούρι, όταν ανέλαβε τα ηνία του οίκου Dior.

Χαζεύοντας, λοιπόν, στον επίσημο λογαριασμό του Dior στο Instagram και hashtag, όπως #diorcruise2022 -για να κατευνάσω τη φρίκη μου- είδα το πριν και το μετά, όπως και χιλιάδες χρήστες σε όλο τον κόσμο, έμαθα ότι η Κατρίν Ντενέβ, πελάτισσα και φίλη του οίκου, η οποία εδώ και χρόνια δεν χάνει καμιά επίδειξη, ήταν από τις πρώτες που ταξίδεψαν στην Αθήνα για την περίσταση. Η Κάρα Ντελεβίν –μοντέλο και ηθοποιός- κατέφθασε στο Καλλιμάρμαρο μαζί με την Ανια Τέιλορ Τζόι –του «Γκαμπί της βασίλισσας»- φορώντας και οι δύο –τι άλλο;- κομψές δημιουργίες του Dior με αρχαιοελληνικές αναφορές.

Δεν θα σας ζαλίσω με άλλες κοσμικές λεπτομέρειες, (ούτε ότι δύο διάσημες Ελληνίδες είχαν την ατυχία να εμφανιστούν με την ίδια ακριβώς περιβολή). Θα τις δείτε άλλωστε παντού. Μόνο μια αναφορά θα κάνω στην πρόεδρο της καρδιάς μας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που εμφανίστηκε στην επίδειξη τιμώντας έναν έλληνα designer, τον Χρήστο Κωσταρέλλο με μια τουαλέτα από μεταξωτό κρεπ με ασύμμετρη απλικέ δαντέλα σαντιγί και απλικέ λουλούδια από κεντημένη μεταξωτή οργάντζα, που έφτιαξαν για την περισταση τεχνίτες του Σουφλίου. Α ναι και να μην ξεχάσω, φυσικά, τη Γιάννα Αγγελοπούλου, που διάλεξε και πάλι έναν από τους υπέροχους αυθεντικούς ντουλαμάδες της.

ΥΓ. Και ελπίζω, έστω και έτσι, να πήραν ένα μαθηματάκι οι λάτρεις των τακουνιών για το τι παπούτσια διαλέγουμε σε αρχαιολογικούς χώρους και να πάψουν να βασανίζουν τα καλοκαίρια τα αρχαία μάρμαρα. Οχι μόνο στο Ηρώδειο ακόμα και στους Δελφούς έχω δει -με φρίκη- τακουνάκια, για να μην αναφερθώ σε γάμους και βαφτίσια σε ξωκκλήσια και βραχονησίδες που ήταν κάποτε πολύ της μόδας, και σε γόβες στιλέτο καρφωμένες στο χωράφι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News