«Πιστεύω σε εσένα, ήρωά μου», υπενθύμισε η Ρουσλάνα στον αγαπημένο της Σερχέι, συνοδεύοντας το μήνυμά της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με καρδούλες και μια φωτογραφία στην οποία ο «ήρωάς» της απαρηγόρητης, πλέον, γυναίκας, έχει περιποιημένα γένια και αγκαλιάζει εκείνη και το μωρό τους μπροστά από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μόλις πριν από τέσσερις μήνες η νεαρή οικογένεια ήταν ακόμη ενωμένη, τέσσερις μήνες, ωστόσο, ισοδυναμούν με μια ολόκληρη ζωή στην εμπόλεμη Ουκρανία. Πλέον εκείνος περιμένει να σκοτωθεί, προασπιζόμενος την πατρίδα του μέσα από ένα χαλυβουργείο.

Για τον ταγματάρχη Σερχέι Βολίνα ο λόγος, τον διοικητή της 36ης ταξιαρχίας του ουκρανικού Πολεμικού Ναυτικού που παραμένει ταμπουρωμένη στις εγκαταστάσεις των εργοστασίων Azovstal, στο λιμάνι της Μαριούπολης, μαζί με τουλάχιστον χίλιους αμάχους που κρύβονται στα υπόγεια καταφύγια της τεράστιας χαλυβουργίας.

Την περασμένη Δευτέρα ο Σερχέι Βολίνα έκατσε και έγραψε στον πάπα Φραγκίσκο: «Παναγιότατε, σε ένα καταφύγιο στο εργοστάσιο υπάρχουν γυναίκες με παιδιά και μωρά. Πεινούν και κρυώνουν. Δέχονται πυρά από εχθρικά αεροπλάνα. Οι τραυματίες πεθαίνουν γιατί δεν υπάρχουν φάρμακα, νερό, τρόφιμα. Βοηθήστε τους να σωθούν», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Σε ανταπόκρισή του από το Κίεβο ο Πάολο Μπρέρα της La Repubblica αναφέρει πως έως και πριν από μία εβδομάδα διοικητής της 36ης ταξιαρχίας του ουκρανικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν ο Βολοντίμιρ Μπαρανιούκ, έως ότου οι φιλορώσοι αυτονομιστές εντόπισαν τη σορό του. Εχασε τη ζωή του στο πλαίσιο μιας αποτυχημένης εξόδου.

Εχοντας ελάχιστα πυρομαχικά και όντας πεινασμένοι και τραυματισμένοι, κάποιοι από τους άνδρες του επέλεξαν να σηκώσουν τα χέρια ψηλά και να παραδοθούν. Ωστόσο μεταξύ αυτών δεν συγκαταλεγόταν ο Σερχέι Βολίνα. Μαζί με όσους δεν δίστασαν να τον ακολουθήσουν, κατάφεραν να εισέλθουν στη χαλυβουργία Azovstal και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους μαχητές του  Τάγματος Αζόφ, έχοντας αποφασίσει να υπερασπιστούν τη Μαριούπολη μέχρις εσχάτων.

Οι πεζοναύτες της 36ης ταξιαρχίας δεν κατηγορούνται για εγκλήματα κατά των ρωσόφωνων στο Ντονμπάς, οπότε ενδέχεται η μοίρα τους να ήταν διαφορετική, εάν παραδίδονταν στους ρώσους εισβολείς. Προτίμησαν, όμως, χωρίς δεύτερη σκέψη να συνεχίσουν να πολεμούν.

Νωρίς το πρωί της Τετάρτης ο Σερχέι Βολίνα επισήμανε πως «ζούμε ίσως τις τελευταίες ημέρες μας, αν όχι τις τελευταίες ώρες μας», ζητώντας από τη διεθνή κοινότητα μέσω ανάρτησης στο Facebook να επέμβει, ούτως ώστε να απομακρυνθούν καταρχάς οι άμαχοι αλλά και οι εναπομείναντες μαχητές από την κόλαση του Azovstal.

«Ο εχθρός έχει δεκαπλάσια δύναμη από εμάς. Απευθύνουμε έκκληση και εκλιπαρούμε όλους τους ηγέτες του κόσμου να μας βοηθήσουν. Τους ζητάμε να προβούν στη διαδικασία για την έξοδό μας και τη μεταφορά μας στο έδαφος κάποιας τρίτης χώρας», ανέφερε στο μήνυμά του.

Η Μόσχα από τη πλευρά της είχε ανακοινώσει προσωρινή κατάπαυση του πυρός στη Μαριούπολη (από το μεσημέρι της Τετάρτης) για τη διαφυγή των αμάχων αλλά και την παράδοση των μαχητών που παρέμεναν εγκλωβισμένοι στη χαλυβουργία. Ωστόσο ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει δηλώσει πως οι ουκρανικές δυνάμεις στην πόλη θα συνεχίσουν να αγνοούν τα ρωσικά τελεσίγραφα και να αντιστέκονται.