Ενα σουηδικό νησί της Βαλτικής, το Γκότλαντ, που τον προηγούμενο μήνα απασχόλησε την ειδησεογραφία επειδή εξοπλίστηκε εν όψει της κρίσης στην Ουκρανία, επανέρχεται στην επικαιρότητα με αφορμή ένα καθ’ όλα ειρηνικό πρότζεκτ. Το νησί έχει περιβαλλοντικά προβλήματα – τα οποία, φυσικά, δεν οφείλονται στον επανεξοπλισμό του. Αφορούν το σπανίζον πόσιμο νερό, αλλά και τα λύματα των γεωργοκτηνοτροφικών δραστηριοτήτων που εκχεόμενα στη θάλασσα προκαλούν τον πολλαπλασιασμό τοξικών υδροβίων φυτών, επιβλαβών για τον άνθρωπο και για τα ψάρια. Τώρα μία ερευνητική ομάδα δηλώνει πεπεισμένη ότι έχει βρει τη λύση και στα δύο παραπάνω προβλήματα: προτείνει την επεξεργασία των ούρων των ανθρώπων και τη μετατροπή τους σε φυσικό λίπασμα.

Στόχος του σουηδικού Γεωπονικού Πανεπιστημίου ULS, που εδρεύει στην Ουψάλα, είναι η συλλογή 70.000 λίτρων ούρων μέσα σε διάστημα τριών ετών. Για αυτόν τον σκοπό έχουν τοποθετηθεί ειδικές τουαλέτες σε διάφορα σημεία του νησιού, το οποίο τους καλοκαιρινούς μήνες μετατρέπεται σε παραθεριστικό κέντρο. Οι ερευνητές έχουν επινοήσει μία διαδικασία στερεοποίησης των ούρων υπό μορφήν σκόνης. Κατόπιν αυτή η σκόνη μετατρέπεται σε σφαιρίδια λιπάσματος. Οι Σουηδοί δεν ανακάλυψαν την πυρίτιδα: παρόμοιες έρευνες διεξάγονται και σε άλλα δυτικά και αφρικανικά κράτη, όπως και στον Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, αφού οι ειδικοί διατείνονται ότι η συγκεκριμένη επεξεργασία σε μεγάλη κλίμακα έχει τεράστια οφέλη για το περιβάλλον λόγω των θρεπτικών συστατικών των ούρων.

Οι Σουηδοί του ULS διατείνονται ότι η επεξεργασία των ούρων σε παγκόσμια κλίμακα μπορεί να παραγάγει το ¼ των χρησιμοποιούμενων λιπασμάτων αζώτου και φωσφόρου. Επίσης λένε ότι οι παραδοσιακές τουαλέτες των σπιτιών και των διαμερισμάτων στον πολιτισμένο κόσμο σπαταλούν νερό. Μάλιστα αμερικανικές έρευνες έδειξαν ότι η λειτουργία τουαλετών επεξεργασίας ούρων σε τρεις Πολιτείες, πέρα από τη δημιουργία λιπάσματος, συμβάλλει και στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 47%, στην ενεργειακή εξοικονόμηση κατά 41%, στην εξοικονόμηση ύδατος κατά 50%. Ωστόσο η εφαρμογή της μεθόδου επεξεργασίας των ούρων στον πραγματικό κόσμο της καθημερινότητας των ανθρώπων απαιτεί εγκατάσταση ειδικών τουαλετών στα σπίτια, με ξεχωριστές σωληνώσεις.

Με τα λεφτά του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates, μία αυστριακή εταιρεία σχεδιασμού ονόματι EOOS κατασκεύασε μία «παγίδα ούρων», δηλαδή μία συσκευή η οποία μπορεί να προσαρμοστεί σε κανονικές τουαλέτες. Και η ελβετική εταιρεία Laufen ήδη παράγει ένα μοντέλο για την ευρωπαϊκή αγορά που ονομάζεται «save!», το οποίο κοστίζει περί τα 800 ευρώ και δεν ξεχωρίζει από μια κανονική τουαλέτα. Μένει να… εκτρέψουμε και εμείς την κουλτούρα διαβίωσής μας στην κατεύθυνση της επαναχρησιμοποίησης των πάντων – ναι, ακόμη και των ούρων μας. Για το καλό του περιβάλλοντος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News