Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ήταν από τους τελευταίους που είπαν κάτι επικό για το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που ρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις: «Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αποσυρθεί το άθλιο νομοσχέδιο της ΝΔ για τα εργασιακά». Εδώ και μέρες, άλλωστε, ο Αλέξης Τσίπρας είχε βαφτίσει το θέμα του νομοσχεδίου «μητέρα των μαχών» για την Αριστερά. Που θα δώσει όλες τις δυνάμεις της. Ωραία. Και μετά;

Ας πούμε, δηλαδή, ότι ο κ. Τζανακόπουλος, γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και βετεράνος της επί διετία ζωής στο Αιγάλεω, δίνει όλες τις δυνάμεις του. Μαζί και οι υπόλοιποι σύντροφοι, όπως ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο οποίος καίτοι βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών, βρέθηκε στο Σύνταγμα το Σάββατο μαζί με άλλους 17 και πόζαρε κρατώντας την αφίσα με το σύνθημα «ασταμάτητα δουλεύουν μόνο τα ρολόγια». Ας πούμε ότι δίνουν όλοι αυτοί, όλες τις δυνάμεις τους για τη μητέρα των μαχών που όρισε ο κ. Τσίπρας. Η οποία κρίνεται στη Βουλή. Και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει· η ΝΔ αριθμεί ως γνωστόν 158 βουλευτές…

Ακόμα και αν δεχτείς ότι το εργασιακό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση έχει τρωθεί επικοινωνιακά εξαιτίας της προσοχής στο θέμα του οκταώρου –καλώς ή κακώς αυτό συνέβη, όσο και αν ο Κωστής Χατζηδάκης επιμένει να λέει ότι το οκτάωρο δεν απειλείται και ότι η ρύθμιση βολεύει αυτούς που θέλουν να μαζέψουν ελιές το φθινόπωρο–, είναι απίθανο να μην ψηφιστεί στη Βουλή. Η εποχή είναι αλλού και το νομοσχέδιο έρχεται να συγχρονιστεί μαζί της· ελάχιστα πράγματα είναι πιο ισχυρά από κάτι τέτοιο.

Προς τι λοιπόν η «μητέρα των μαχών»; Τι θα κάνει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ; Στη Βουλή μετρήθηκε και βγήκε λίγος, ενώ τελευταία μάλιστα φροντίζει να απουσιάζει ακόμα και όταν ζητά ονομαστικές ψηφοφορίες –ακόμα και στη συνεπιμέλεια, άφησε τελικά την κοινωνική διαφωνία, απέναντι σε ένα τουλάχιστον αμφιλεγόμενο κυβερνητικό νομοσχέδιο, να εκφραστεί από δύο βουλευτές της ΝΔ. Και στον δρόμο; Τι άλλο θα γίνει δηλαδή; Θα κλείσει την Αθήνα; Αφού κάθε μέρα, κυριολεκτικά κάθε μέρα, το κέντρο της πόλης κλείνει από κάποιον που διαμαρτύρεται, είτε είναι για τους Παλαιστινίους είτε για τους κυνόφιλους· τι διαφορά θα κάνει αν κλείσει και για το οκτάωρο; Ας κλείσει.

Αυτή η μάχη είναι χαμένη, γιατί η εποχή την έχει ξεπεράσει. Οι μισοί δουλεύουν εξ αποστάσεως, άλλοι ακούν οκτάωρο και ήδη γελάνε και δυστυχώς όλοι πια έχουν αποκτήσει μια αντανακλαστική δυσανεξία στον συνδικαλισμό· δυστυχώς, αλλά έτσι είναι. Και αυτό δεν αλλάζει. Ούτε με αφίσες περί ρολογιών ούτε με αμφίσημες απουσίες-παρουσίες στη Βουλή.

Έτσι, το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τη στρατηγική της ηγεσίας του είναι το εξής: αν αυτή είναι η «μητέρα των μαχών» και χαθεί, τι του απομένει; Τι θα μπορεί να πει και να κάνει μετά, όταν θα έχει ηττηθεί στη μάχη για την οποία έχει πει ότι έδωσε όλες τις δυνάμεις του; Διότι η μάχη μπορεί να έχει μητέρα, αλλά, ως γνωστόν, η ήττα είναι ορφανή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News