Λόγω κρύου, μερικά κόλπα ζόρικα που ξέρουν στις Ινδίες. Και που δεν πρόκειται να σας τα στείλει με SMS o Πιερρακάκης.

1.  Στον σβέρκο υπάρχει κάτι που ονομάζεται καφέ λίπος, από το οποίο αντιλαμβανόμαστε το κρύο. Για παράδειγμα, θα έχετε παρατηρήσει ότι ξυπνάμε όταν ρίξουμε κρύο νερό στον σβέρκο. Οταν λοιπόν βγαίνουμε από το σπίτι, για να νιώθουμε καλά, καλύπτουμε τον σβέρκο με polo neck ή κασκόλ, διαλέγοντας να είμαστε από Ερικ Κάρτμαν στο «South Park» μέχρι Ντον Τζόνσον στο «Miami Vice». Μιλάμε, όμως, για αίσθηση και όχι από πού χάνουμε πραγματικά την θερμότητα, που είναι από παντού.

2.  Στο παρελθόν, δύο σχολές συγκρούστηκαν. Η λαϊκή ελληνική σοφία που έλεγε «Εχε τους πόδας σου ζεστούς, την κεφαλή σου κρύα» με το εγχειρίδιο επιβίωσης του αμερικανικού στρατού που έλεγε ότι το 40%-45 % της θερμότητας χάνεται από το κεφάλι. Τελικά, αμφότερα δεν ισχύουν, με το δεύτερο να έχει προκύψει από πειράματα μετά τον πόλεμο της Κορέας όπου κάπου έμπλεξαν τα αισθητήρια με τα σημεία που χάνεται η θερμότητα.

3.  Σε αυτό το σημείο επιστρατεύουμε την κλασική λογοτεχνία και το «Μια μέρα στην ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς». Ο οποίος για να βγει από το παράπηγμα του γκουλάγκ και να πάει στη δουλειά, πρώτα κοίταγε όλα τα ρούχα να είναι ερμητικά κλειστά, ώστε να αργήσει να χαθεί η θερμότητα του θαλάμου. Μπορεί να μην έχω κολλήσει ένσημα σε γκουλάγκ, αλλά καβαλάω 55 χρόνια μηχανή και διαβεβαιώνω ότι ισχύει. Ένα μικρό κενό ανάμεσα στο γάντι και το μανίκι κάνουν την ζωή σου μιζέρια.

4.  Το ίδιο και αν έχεις αφήσει απροστάτευτα τα άκρα. Πριν από πολλά χρόνια στο Βερολίνο έπαθα τέτοια ζημιά στους δύο αντίχειρες επειδή έπαιξα μπάλα Δεκέμβριο με -10 βαθμούς, χωρίς να φοράω γάντια, που για να έρθουν στα ίσα τους πήγε Πρωτομαγιά. Επίσης, απέκτησα και μερικές περιποιημένες μελανιές, αφού το χορτάρι όταν παγώσει δεν έχει διαφορά από το μπετόν. Κάτι που μας φέρνει στο επόμενο θέμα μας.

5.  Με το χιόνι να έχει παγώσει, δεν περπατάμε με τα χέρια στις τσέπες. Το ξέρω ότι αν έχεις ξεχάσει τα γάντια, οι τσέπες είναι ό,τι πρέπει, το ξέρω ότι τα χέρια στις τσέπες δίνουν αυτό το look ανάμεσα στο noir και «μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός… ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή», αλλά έτσι και γλιστρήσεις στον πάγο, το μόνο που σε σώζει από τη σαβούρδα είναι τα δύο χέρια για να ξαναβρείς την ισορροπία σου.

6.  Μιλώντας για ισορροπία, αν δεν είστε ο Ζαν Ζακ Παρκούρ, που για να πάει στη δουλειά του πηδάει από ταράτσα σε ταράτσα, μη δοκιμάσετε να οδηγήσετε μηχανή όταν υπάρχει χιόνι. Αν πάντως έχει κρύο και αποφασίσετε να οδηγήσετε το μηχανάκι, αυτό που κάνω είναι κρύο ντους. Oui, κρύο ντους. Το πρωί, ένα λεπτό μετά το ζεστό, έτσι ώστε όταν ανεβείτε στο μηχανάκι, να μην κρυώνετε. Το κόλπο με το κρύο ντους μού το είχε συστήσει ένας παλιός εκδότης σαν σίγουρη μέθοδο για να αποφεύγονται τα καρδιακά επεισόδια. Το bitter end, που κάτι πρέπει να σας πει για όλα τα κείμενα που σας δίνουν συμβουλές, είναι ότι πέθανε από καρδιά.