Ας μην μείνουμε μόνον στο φωτεινό, συγκινητικό παράδειγμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο και της οικογένειάς του, που προσέφεραν 87 δωμάτια σε ξενοδοχεία για τους πυρόπληκτους της Αττικής. Ας μην μείνουμε στον Ερυθρό Σταυρό και τους Προσκόπους.

Ας πάμε παραπέρα, σε άλλα πρότυπα και παραδείγματα, λιγότερο φωτισμένα. Ας πάμε στα παραδείγματα της κοινωνίας των πολιτών, που έλαμψαν στο παρασκήνιο των καταστρεπτικών πυρκαγιών σε όλη την Ελλάδα. Στην πρωτοβουλία πολιτών του Κουκακίου. Στις Νοικοκυρές της Καλλιθέας. Στον «Άλλο άνθρωπο», την κοινωνική κουζίνα, που γεννάει και «παραρτήματα» στην Ελλάδα (ένα, πολύ δυναμικό και νεανικό, αυτές τις ημέρες στην Ηλεία). Στον Οργανισμό Κοινωνικής Προστασίας & Αλληλεγγύης στα Βριλήσσια. Στο Σωματείο Εθελοντών Δασοπυροσβεστών Μαραθώνα. Στην Εθελοντική Δράση Κτηνιάτρων Ελλάδος. Στις μικρές τοπικές συλλογικότητες. Στις ομάδες και τα κέντρα Νεότητας κάποιων Δήμων.

Φίλος μού διηγούνταν ότι, μέσα στην καραντίνα, όταν ξεχώρισε τον ρουχισμό που δεν χρειαζόταν πλέον ή που έμενε αναξιοποίητος στην ντουλάπα του, επέλεξε να τον παραδώσει, όχι σε κάποια ενορία, αλλά απευθείας στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Δαφνί. Αφού τα μάζεψε, ζήτησε το αντίστοιχο από φίλους και σκέφτηκε να βάλει μια μικρή «αγγελία» και για άλλους στο προφίλ του στο facebook. Και, ω του θαύματος, μέσα σε ελάχιστες ώρες η ανταπόκριση ήταν τεράστια, ένας άλλος φίλος χρειάστηκε να επιστρατεύσει το φορτηγό του και σε λίγο ξεφόρτωναν πάνω από εκατό μεγάλες μαύρες σακούλες με ρούχα στο Δαφνί! Κάπως έτσι, πολύ απλά και πολύ δυναμικά, λειτουργεί.

«Αυτή είναι η πραγματική δύναμη του μέσου κοινωνικής δικτύωσης», μού έλεγε μετά. «Η πραγματική δικτύωση. Που βρίσκει πολλούς πρόθυμους και αλληλέγγυους». Ναι, αλληλέγγυους, σε βάρος των οποίων κάποιοι θέλησαν αυτές τις ημέρες να καγχάσουν στη διχαστική και μισάνθρωπη… όχθη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (διότι υπάρχει κι αυτή και δείχνει συχνά πυκνά τα δόντια της).

Αυτή, λοιπόν, είναι η άλλη πλευρά μας στα σόσιαλ μίντια. Η όψη της προσφοράς. Εκείνη, η νεανική ας πούμε, που μέσα σε λίγες ώρες κατάφερε να συγκεντρώσει, από μικρές μικρές προσφορές νέων, 202.500 ευρώ υπέρ των πυροπλήκτων (ποσό που είναι ερώτημα αν μπορεί να συγκεντρώσει τόσο γοργά το επίσημο κράτος), μέσω της πλατφόρμας twitch – και η συλλογή συνεχίζεται δυναμικά.

Εκείνη που κατάφερε να στήσει δύο ολόκληρους κοιτώνες των 100 ατόμων στα δημοτικά γυμναστήρια της Αιδηψού και της Ιστιαίας για τους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες της κατακαημένης Εύβοιας. Η ομάδα πίσω από τη σελίδα «Ιστιαία Αιδηψός live» στο Facebook κατάφερε από τις οκτώ το βράδυ της Παρασκευής μέχρι τα μεσάνυχτα να κινητοποιήσει δεκάδες επιχειρήσεις και κατοίκους στην… προσφορά. Κατάφεραν να συλλέξουν πτυσσόμενα κρεβάτια, στρώματα, μαξιλάρια, κλινοσκεπάσματα, πετσέτες, είδη προσωπικής υγιεινής και δεκάδες ατομικές μερίδες φαγητό, μαγειρεμένες με στοργή από τις γυναίκες και τους άντρες της περιοχής για τους ξεριζωμένους της πυρκαγιάς.

Από το 2011, που ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος ξεκίνησε την κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», μαγειρεύει καθημερινά χιλιάδες μερίδες φαγητού, με υλικά που προέρχονται από χιλιάδες προσφορές από ολόκληρη την Ελλάδα. Από την κοινωνία των πολιτών. Για όσους έχουν ανάγκη. Ακόμη και για τους πυροσβέστες, αυτές τις ημέρες, που δεν είχαν ένα πιάτο καλομαγειρεμένο, ζεστό φαγητό για να αντέξουν.

Από το 2013 άρχισαν να φυτρώνουν σε όλη την Ελλάδα δεκάδες παρακλάδια, «παραρτήματα» αν θέλετε του «Άλλου ανθρώπου», που διατηρεί την έδρα του στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου στον Κεραμεικό, έχοντας συμπαραστάτες εκατοντάδες εθελοντές. «Δεν θα το πιστέψεις αυτό που θα σού πω, αλλά κατά 95% είναι πολύ νέοι», μου αφηγείται από την Ηλεία, όπου βρίσκεται, και λίγο προτού τελειώσει το πρωινό που προσφέρει στους πυρόπληκτους, ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος.

«Είναι 18-25 ετών που έρχονται και ζητάνε να βοηθήσουν. Ναι, αυτοί οι νέοι των λάπτοπ και των τάμπλετ. Το μέλλον.  Ελπίδα του κόσμου. Ξέρεις τι είναι να σε παίρνει τηλέφωνο ένας 16χρονος και να σού λέει ‘Είμαι ανήλικος, αλλά θέλω να βοηθήσω. Η μαμά μου με αφήνει. Να έρθω;’». Οι μεγάλοι στηρίζουν με τρόφιμα (κάπου 300 κιλά ημερησίως για τις μερίδες φαγητού που τώρα, εν μέσω πύρινης καταστροφής, έφτασαν τις 4.500-5.000 την ημέρα).

Ακόμη και μέσα στην καραντίνα, ενάμιση χρόνο τώρα, ο «Άλλος άνθρωπος», της αλληλεγγύης, μαγείρευε σταθερά 2.500-3.000 μερίδες την ημέρα. Συν τα νεράκια. Συν τα ροφήματα. Συν τους χυμούς ή τις κρέμες. Όλα προσφορά της κοινωνίας των πολιτών και με τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο στο κέντρο. Ο ίδιος από την Ηλεία, θα πάει μετά στη Μάνη που επίσης δοκιμάζεται. Η ομάδα της Φιλοθέης δρα στη Βαρυμπόμπη και γύρω. Και μια ομάδα από την Καρδίτσα θα μαγειρέψει στο Μαντούδι, στην πολύπαθη Εύβοια.

Την ίδια ώρα, ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, όπως εκείνες που ανέφερα παραπάνω, συνέλεγαν σε ΚΑΠΗ (όπως στην Καισαριανή), σε δημοτικούς και μη χώρους, ακόμη και σε θέατρα ή σε μπαρ ό,τι μπορούσε να ανακουφίσει τη βάσανο των πυρόπληκτων της Αττικής και όχι μόνον. Σε όλη την Ελλάδα αυτό. Ακόμη και πιο μακριά. Στη Θεσσαλονίκη. Στην Ξάνθη. Στις Σέρρες. Κι αλλού.

Ξηρά τροφή, νεράκι, φάρμακα, είδη προσωπικής υγιεινής (ακόμη και οδοντόβουρτσες), είδη καθαρισμού, ακόμη και φτυάρια για τυχόν επέμβαση στα καμένα, όλα ήταν στο πλάνο της συγκέντρωσης. Και η ανταπόκριση της αλληλέγγυας κοινωνίας των πολιτών ήταν τόσο μεγάλη, που κάποιες ομάδες (όπως στου Ψυρρή) ειδοποιούσαν ότι συμπλήρωσαν το διαθέσιμο χώρο και δεν μπορούν να μεταφέρουν άλλα. «Κρατείστε τη διάθεσή σας, παρακαλούμε, για τις επόμενες ημέρες».

Και όλα αυτά με κινητοποίηση ή ακόμη και με μικρές απλές «αγγελίες» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμη και από διαδικτυακές ομάδες υπέρ των πυροπλήκτων, που στήθηκαν αυτές τις ημέρες της πρωτοφανούς καταστροφής.

«Ο κόσμος θέλει να κάνει κάτι», μού εξηγεί μέλος συλλογικότητας που συγκέντρωσε πάμπολλα χρήσιμα για τους πυρόπληκτους. «Και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτουργούν ως ιμάντας επιτάχυνσης αυτής της θέλησης. Αυτή είναι η πραγματική δικτύωση». Μού εξήγησε δε ότι οι μεγαλύτερες ανάγκες δεν είναι τα τρόφιμα, αλλά τα νεράκια (μέχρι 500 ml), τα ισοτονικά ποτά και τα φυσικά δάκρυα ή τα κολλύρια για τα μάτια.

Ο ίδιος «ιμάντας επιτάχυνσης» έχει καταδείξει και μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με προηγούμενες πυρκαγιές και προσφορές, υλικές, σε πυρόπληκτους. Και δη μαζικά. «Είναι η πρώτη φορά που οι πυρκαγιές αναδεικνύουν τόσο έντονα τη φιλοζωική πλευρά μας. Αλλωστε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κάνει πολλή δουλειά σε αυτό το πεδίο», είναι η άποψη κτηνιάτρου, από τους αρκετούς που έθεσαν την επιστήμη τους στην θεραπεία ζώων συντροφιάς και όχι μόνον, που βρέθηκαν και σώθηκαν στην πύρινη λαίλαπα. Όπως ένα πρόβατο που βρέθηκε να τρέχει, κατατρομαγμένο, με τσουρουφλισμένη όλη την προβιά του. Ή τα άλογα της Βαρυμπόμπης.

Κτηνίατροι, ιδιοκτήτες pet shop ή ξενώνων σκύλων, ομάδες όπως η Εθελοντική Δράση Κτηνιάτρων Ελλάδος, κάτοχοι φορτηγών ειδικών για άλογα (μέχρι έξι) ή αυτοκινήτων με «κλουβιά» για μικρά ζώα στρατεύθηκαν, αλληλέγγυοι, στην προσφορά. Με την ίδια ζέση που, πέρα από κάποιους δήμους, ιδιώτες προσέφεραν στέγη και φαγητό σε πυρόπληκτους (σε κάποιες περιπτώσεις και στα ζωάκια τους). Διανέμοντας τα τηλέφωνα επικοινωνίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που η διαδικτυακή κοινωνία των πολιτών έσπευσε να κοινοποιεί ξανά και ξανά, ώστε να φτάσει στους ενδιαφερόμενους.

«Η διαδικτυακή προσομοίωση συμμετοχής και συμμετοχικότητας», εξηγεί άλλο μέλος ομάδας προσφοράς, «γίνεται έτσι υλική συμμετοχή και δικαιώνει τη δικτύωση».

Καλός συνάδελφος, που ζήτησε στο προφίλ του να ανεβάσουν λινκ ή τηλέφωνα ομάδων που συλλέγουν είδη πρώτης ανάγκης για τους πυρόπληκτους, σε όλη την Ελλάδα, είδε έκπληκτος μέσα σε δύο ώρες πάνω από 100 σχόλια με αντίστοιχα στοιχεία και ομάδες. Οι περισσότερες από τις οποίες δραστηριοποιήθηκαν αυτές τις ημέρες της καταστροφής.

Δεν είναι τυχαίο ότι, όπως και αυτές οι διαδικτυακές διευθύνσεις, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κοινοποιείται και επανακοινοποιείται ένα σύνθημα, που τα βάζει όλα αυτά κάτω από την ίδια σκέπη: «Ο λαός θα σώσει τον λαό»! Ναι, η ίδια «κοινωνία», που ανέδειξε εν μία νυκτί σε influencer, με 219.000 ακολούθους μέχρι στιγμής, τον αφημένο στη μοίρα του από το επίσημο κράτος πρωταθλητή της άρσης βαρών Θοδωρή Ιακωβίδη…

Από πού προκύπτει αυτός ο «άλλος άνθρωπος», ο αλληλέγγυος, μέσα μας; Την εξήγηση την έχει ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος της κοινωνικής κουζίνας «Ο άλλος άνθρωπος», για το τέλος: «Όταν είναι κάτι αληθινό και δεν σε υποχρεώνει κανένας, το κάνεις μόνος σου. Η αλληλεγγύη είναι μαγική, φίλε… Διότι είναι αληθινή. Η αλληλεγγύη είναι μαγική».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News