Η κληρονόμος είναι μια από εκείνες τις λέξεις, οι οποίες, όπως η έπαυλις ή το σούπερ γιοτ, προκαλούν (στους μη έχοντες) χαιρεκακία. Και σκεφτείτε για μια στιγμή τις απογόνους του μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση, την κόρη του Χριστίνα Ωνάση, και την εγγονή του Αθηνά Ρουσέλ. Σκεφτείτε, ακόμη, τη Γκισλέιν Μάξγουελ, κόρη του βρετανού μεγαλοεκδότη Ρόμπερτ Μάξγουελ, που λες και ο χαρακτηρισμός «κληρονόμος» εξηγεί τον εγκλεισμό της σε φυλακή της Νέας Υόρκης, και τις σελίδες των ταμπλόιντ που είναι αφιερωμένες στις ατυχίες των αδελφών Εκλεστοουν, της Πάρις Χίλτον και πριν από αυτές, της Ντόρις Ντιουκ και της Μπάρμπαρα Χάτον. Η μόνη καλή κληρονόμος, φαίνεται ότι είναι η δυστυχισμένη κληρονόμος.
Οπως ξεκαθαρίζει η Λόρα Τόμπσον στο βιβλίο της «Heiresses: The Lives of the Million Dollar Babies», δεν υπάρχει τίποτα πιο ικανοποιητικό για τη λαϊκή φαντασία από ένα «φτωχό» πλούσιο κοριτσάκι. Ο κόσμος ανέχεται τους άντρες κληρονόμους, ειδικά αν έχουν και τίτλους, αλλά μια κληρονόμος εμπνέει μάλλον μνησικακία παρά σεβασμό, γράφει στην βρετανική εφημερίδα The Times παρουσιάζοντας το βιβλίο της Τόμπσον, η Ντέιζι Γκούντγουιν, επίσης συγγραφέας του μυθιστορήματος «The American Heiress».
Το βιβλίο της Τόμπσον είναι γεμάτο με πλούσιες γυναίκες που μπορούσαν να αγοράσουν τα πάντα εκτός από αγάπη. Καθόλου παράξενο. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα και την ψήφιση του νόμου περί Ιδιοκτησίας των Παντρεμένων Γυναικών, το να παντρευτεί κανείς μια πλούσια κληρονόμο ήταν σαν να κέρδιζε λαχείο.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, μάλιστα, άκμασε το εμπόριο απαγωγής κληρονόμων. Η 15χρονη Ελεν Τέρνερ -η πλουσιότερη κοπέλα της εποχής της, στο Ηνωμένο Βασίλειο- απήχθη από τους αδελφούς Εντουαρντ και Γουίλιαμ Γουέικφιλντ, οι οποίοι της είπαν ότι μόνο ο γάμος με τον Εντουαρντ θα μπορούσε να σώσει τον πατέρα της από την καταστροφή. Η γαμήλια τελετή έγινε στη Σκοτία και στη συνέχεια το ζευγάρι ταξίδεψε μέχρι το Καλαί, όπου τους πρόλαβαν οι θείοι της. Στη δίκη των Γουέικφιλντ, η υπεράσπιση παραλίγο να καταφέρει να αποδείξει ότι η Ελεν ήταν σύμφωνη με την απαγωγή της.
Δυστυχώς, πολλές κληρονόμοι δεν χρειάστηκε να παντρευτούν με το ζόρι, γράφει η Ντέιζι Γκούντγουιν στους The Times. Πάρτε για παράδειγμα την Κάθριν Τίλνεϊ-Λονγκ. It girl της Γεωργιανής εποχής, η κληρονόμος (μαζί με τον αδελφότης Τζέιμς) του σερ Τζέιμς Τίλνεϊ –Λονγκ απέρριψε τον δούκα του Κλάρενς -χάνοντας την ευκαιρία να γίνει βασίλισσα της Αγγλίας όταν εκείνος έγινε ο βασιλιάς Γουλιέλμος Δ’- για να παντρευτεί τον ανιψιό του Δούκα του Γουέλινγκτον, Γουίλιαμ Γουέλσλεϊ- Πολ, ένα παλιοτόμαρο που εποφθαλμιούσε την περιουσία της και πιθανώς συμμετείχε σε μια προσπάθεια να την δηλητηριάσουν. Τι στο καλό σκέφτονται, η μία κληρονόμος μετά την άλλη όταν παντρεύονται οικειοθελώς τον κ. Λάθος;
Η Μπάρμπαρα Χάτον ήταν μια από τις πιο θρυλικές κληρονόμους του κόσμου. Μέχρι το 1910, ο παππούς της Φρανκ Γούλγουορθ μονοπωλούσε το εμπόριο στη Νέα Υόρκη με το πρώτο κατάστημα λιανικής που άνοιξε, το οποίο εξελίχθηκε στην αλυσίδα Woolworth. Η Χάτον παντρεύτηκε τον δομινικανό Πορφίριο Ρουμπιρόζα μετά το διαζύγιό του από μια άλλη ζάπλουτη κληρονόμο, την Ντόρις Ντιουκ, και ενώ είχε σχέση με τη ΖαΖα Γκαμπόρ, (ηθοποιό που ειδικευόταν στους πλούσιους γάμους, θυμίζουμε…) Γιατί ;
Φημολογείται ότι ο διπλωμάτης, ραλίστας και ένας από τους πιο διάσημους play boy του διεθνούς τζετ σετ ήταν εξαιρετικά προικισμένος. Αναφερόμενη σε μια βιογραφία του, «The Irresistible Mr Wrong» («Ο ακαταμάχητος κ. Λάθος», του Τζέρεμι Σκοτ), γραμμένη με την ματιά των πέντε συζύγων του και της μακροχρόνιας ερωμένης του (Ζα Ζα Γκαμπόρ), η Λιν Μπάρμπερ γράφει στους The Times ότι το πέος του είχε τερατώδεις διαστάσεις : «Ηταν πάντα σε κατάσταση ετοιμότητας, ακάματο. Οι γυναίκες ούρλιαζαν στη θέα του και προς τιμήν του οι ιταλοί σερβιτόροι ονόμασαν τους τεράστιους μύλους πιπεριού τους “Ρουμπιρόζα”…».
Ο Ρουμπιρόζα είχε επίσης την ικανότητα να κάνει οποιαδήποτε γυναίκα να αισθάνεται -για τουλάχιστον δέκα λεπτά- ότι είναι η πιο όμορφη στον κόσμο. Κατά τα άλλα υπήρξε πολύ βίαιος, ακόμη και η Γκαμπόρ κέρδισε μια μελανιά στο μάτι από τη μπουνιά του. Ο γάμος του με τη Χάτον έληξε σε 53 ημέρες η κάθε μία από τις οποίες, υπολογίστηκε ότι της κόστιζε, 66.000 δολάρια.
Από τους πέντε συζύγους της μόνο ο δεύτερος, ο ηθοποιός Κάρι Γκραντ, της συμπεριφέρθηκε καλά και δεν της πήρε τίποτα όταν τελείωσε ο γάμος τους το 1945. Η Τόμπσον, γράφει η Ντέιζι Γκούντγουιν στους The Times, εικάζει ότι οι μαζοχιστικοί γάμοι της Χάτον, ήταν αποτέλεσμα της ενοχής της για τα αμύθητα πλούτη της. Ωστοσο υπήρχαν άλλοι πιο άμεσοι τρόποι για να βοηθήσει τα κορίτσια, που εργάζονταν για μικροποσά στα καταστήματα Woolworths. «Υποψιάζομαι», λέει η Γκούντγουιν, «ότι η Χάτον ήξερε πως τα χρήματα διαστρέβλωναν την αντίληψη που είχαν οι άλλοι για εκείνη, οπότε παντρεύτηκε ένα ζιγκολό για να αποφύγει την απογοήτευση». Και τελείωσε τη ζωή της σχεδόν άφραγκη.
Μια προηγούμενη γενιά αμερικανίδων κληρονόμων, οι λεγόμενες «πριγκίπισσες του δολαρίου», οδηγήθηκαν στην Αγγλία για να αγοράσουν το μόνο πράγμα, που δεν πρόσφερε ο Νέος Κόσμος, έναν τίτλο. Για παράδειγμα, η Κονσουέλο Βάντερμπιλτ, παρά το γεγονός ότι ήταν ερωτευμένη με κάποιον άλλο, εξαναγκάστηκε από τη μητέρα της Αλβα να παντρευτεί τον 9ο Δούκα του Μάλμπορο. Μετά τo διαζύγιό της με τον μεγιστάνα των σιδηροδρόμων Γουίλαμ Κίσαμ Βάντερμπιλτ, η Αλβα ήθελε να ενισχύσει την κοινωνική της θέση ως μητέρα δούκισσας, ανεξάρτητα από το κόστος, που θα είχε για την κόρη της. Η Κονσουέλο έκανε το καθήκον της, παντρεύτηκε τον δούκα Τσαρλς-Σπένσερ Τσόρτσιλ, του χάρισε έναν κληρονόμο και ακόμη έναν γιο, και στη συνέχεια εντάχθηκε στον κύκλο των μοιχών της αριστοκρατίας της Εδουαρδιανής εποχής.
Το ζευγάρι χώρισε επτά χρόνια αργότερα, αλλά ο δούκας αρνήθηκε να δώσει διαζύγιο στην Κουνσουέλο μέχρι να περάσει την ηλικία της τεκνοποίησης, για να μην μειωθεί η περιουσία των 50 εκατ. δολαρίων, που θα κληρονομούσαν οι απόγονοί της…
Η βασίλισσα των φτωχών
Το διασκεδαστικό βιβλίο της Τόμπον, γράφει η Γκούντγουιν στους The Times, τελειώνει με την ιστορία της Αντζελα Μπάρντετ-Κουτς, που κληρονόμησε την τεράστια περιουσία της όταν ήταν 23 ετών, και αντί να παντρευτεί κάποιον που θα την ήθελε για τα λεφτά της, έγινε φίλη του Κάρολου Ντίκενς και μαζί ίδρυσαν το «Urania Cottage», που πρόσφερε μια νέα ζωή στις ιερόδουλες.
Η «βασίλισσα των φτωχών», όπως ήταν γνωστή, έφτιαξε επίσης σπίτια για τους φτωχούς στο Ιστ Εντ του Λονδίνου, βρύσες για διψασμένα ζώα και στήριξε τις φιλανθρωπικές οργανώσεις Ragged Schools. Σε ηλικία 66 ετών παντρεύτηκε έναν άντρα σχεδόν 40 χρόνια νεότερό της τρομάζοντας τη βασίλισσα Βικτώρια: «Εμοιαζε με τη γιαγιά του, στολισμένη από πάνω μέχρι κάτω με κοσμήματα…», που όμως δεν μπορούσαν να βελτιώσουν την εικόνα της. Ωστόσο, η Μπάρτετ-Κουτς αδιαφορούσε για την κοινή γνώμη. Η ζωή της είναι μια ευχάριστη απάντηση στις ιστορίες των «φτωχών» ζάπλουτων κοριτσιών, που τις τρέλανε όλες στη σειρά η ίδια κενότητα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News