Είναι γεγονός αναμφισβήτητο και σίγουρα ενδιαφέρον: ο Τζεφ Μπέζος είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο (όταν δεν είναι ο δεύτερος πλουσιότερος) και όμως ντύνεται τρομερά κακόγουστα. Τα ρούχα του δεν είναι αδιάφορα ή βαρετά. Είναι εντυπωσιακά και κακόγουστα. Κάποιος στη θέση του θα μπορούσε να προσλάβει, όχι έναν, αλλά μια ολόκληρη ομάδα από στυλίστες και συμβούλους ένδυσης, ξοδεύοντας απείρως λιγότερα χρήματα από όσα, για παράδειγμα, του κοστίζει το καινούργιο του τρικάταρτο γιοτ (430 εκατ. ευρώ), το οποίο ναυπηγείται αυτό τον καιρό στην Ολλανδία.

Μάλιστα, έγινε γνωστό ότι οι αρχές του Ρότερνταμ σκοπεύουν να αποσυναρμολογήσουν την ιστορική γέφυρα Κενιγκσχάφεν για να μπορέσει να βγει στη θάλασσα το μεγαθήριο ύψους 40 μέτρων του Μπέζος. Αναμφίβολα τα πλούτη του είναι πολύ μεγαλύτερα από τον θησαυρό του Σκρουτζ Μακ Ντακ, αλλά ο ίδιος έχει τα χάλια του. Δεν σας κάνει εντύπωση; Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ενας από τους βασικούς κανόνες του καλού ντυσίματος (για τους κοινούς θνητούς τουλάχιστον) είναι η ωραία μεν εμφάνιση χωρίς, ωστόσο, τα ρούχα να τραβάνε πολύ την προσοχή. Βέβαια, αν διαθέτεις δισεκατομμύρια δολάρια, είναι σίγουρο ότι η προσοχή του κόσμου όλου θα είναι στραμμένη πάνω σου, συνεχώς και αδιαλείπτως. Και η Sprezzatura (το αντισυμβατικό, μοναδικό και πάνω από όλα επιμελώς ατημέλητο στιλ) δεν είναι επιλογή, τουλάχιστον όχι εύκολη επιλογή, γιατί δεν μπορεί ο καθένας να την πετύχει.

Γι’ αυτό και πολλοί υπερπλούσιοι επιλέγουν μια «στολή» απλή. Ο Ελον Μασκ, για παράδειγμα, ο ανταγωνιστής του Μπέζος για την πρώτη θέση στον πλούτο, καταφεύγει στον βολικό –και άκακο– συνδυασμό «σκούρο κοστούμι-λευκό πουκάμισο» ή το total black, με μια σαφή προτίμηση στα βελούδινα σακάκια. Ο αείμνηστος Στιβ Τζομπς δεν αποχωριζόταν ποτέ το μαύρο ζιβάγκο του, ομοίως ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ παραμένει αιώνιος έφηβος με τα γκρι μακό και τα φοιτητικά φούτερ του. Ο Γουόρεν Μπάφετ, ο γηραιός μεγιστάνας των επενδύσεων, πάλι, καταφέρνει να μοιάζει με γλυκό και τρυφερό παππού, που έτυχε να περάσει από την Αθήνα και με την ευκαιρία είπε να επενδύσει σε μερικά κοστούμια από τον Αρνόκουρο. Αλλά στην πραγματικότητα είναι Zegna, που τα κακοποιεί τεχνηέντως και μάλλον επίτηδες – κι ας αφρίζει ο Ερμενετζίλντο από το κακό του, πλην όμως σιωπηλά, γιατί τι να πει για τον άνθρωπο που μπορεί να τον εξαγοράσει μαζί με ολόκληρη τη βιομηχανία των ιταλών μόδιστρων, χωρίς καν να χρειαστεί χρηματοδότηση.

 

Ο ιδρυτής της Amazon, από την άλλη, είναι προφανές ότι ούτε τον γλυκούλη θέλει να παραστήσει ούτε αρκείται σε μια στολή. Φάνηκε ξεκάθαρα το περασμένο καλοκαίρι, όταν έκανε ένα μικρό τουριστικό ταξίδι στο Διάστημα με το επανδρωμένο (φαλλικού σχήματος) όχημα New Shepard της εταιρείας του, Blue Origin. Εκείνη την ημέρα, με τη φανταχτερή μπλε σατέν στολή πτήσης, ο Μπέζος φορούσε επίσης καπέλο και μπότες, τα κλασικά καουμπόικα αξεσουάρ του, εμφανώς πολυφορεμένα και κακοπαθημένα. Αποτέλεσμα: επιστρέφοντας στη Γη μαζί με τις σαμπάνιες που τον περίμεναν, άρχισε και ένα απίθανο τρολάρισμα στα social media, ενώ οι κριτικοί του στιλ αφηνίασαν.

Ο Τζέικομπ Μπέρνσταϊν των New York Times  επινόησε τον όρο «a Bezos» («ένας Μπέζος») για κάθε μεσήλικα του τύπου «οδοντίατρος με Lamborghini». Στο περιοδικό GQ, η Αϊλίν Κάρτερ βρήκε την εξεζητημένη του εμφάνιση μάλλον απειλητική παρά αξιολύπητη, που του προσδίδει έναν «γενικό αέρα κακής συμπεριφοράς και έλλειψης επικοινωνίας». Και στους Financial Times, ο Ρόμπερτ Αρμστρονγκ παρατηρεί κάτι που ξέφυγε από άλλους κριτικούς: ο Μπέζος, γράφει, φορούσε το ρολόι του πάνω από το μανίκι της στολής, κάτι που ενδεχομένως εξηγείται γιατί ήταν σε διαστημική αποστολή, ωστόσο θύμιζε μάλλον κακόγουστη αντιγραφή του Τζιάνι Ανιέλι. Να σημειώσουμε, βέβαια, ότι το αφεντικό της Fiat, που συνήθιζε να φοράει το ρολόι του πάνω από τη μανσέτα του πουκαμίσου, ήταν ο ακαταμάχητος βασιλιάς του στιλ, αυτός που εισήγαγε την σπρετσατούρα στο ιταλικό lifestyle τη δεκαετία του 1960.

Ωστόσο, μέχρι πριν από 10-20 χρόνια, ο Μπέζος συνήθιζε να φοράει παντελόνια με πιέτες και φαρδιά σπορ σακάκια, ενώ δεν είχε αρχίσει, ακόμη, να ξυρίζει το κρανίο του. Στις παλιές φωτογραφίες του φαίνεται ευγενής, ντεμοντέ και φυσικός.

Οπως σημείωνε το Wired το 1999: «Η γκαρνταρόμπα του αποτελείται από λευκά ή γαλάζια πουκάμισα και ένα χακί παντελόνι. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 στη Νέα Υόρκη, όταν έπρεπε να φοράει κοστούμι κάθε μέρα στο γραφείο, την προτίμησή του είχαν κερδίσει τα πουκάμισα με κρυφά κουμπώματα κάτω από το κολάρο για να βγάζει εύκολα τη γραβάτα». Και επειδή αργότερα δυσκολευόταν να βρει τέτοια πουκάμισα στις Βορειοδυτικές Πολιτείες όπου μετακόμισε, αγόραζε τα κοινά και έβαζε να του ράβουν κουμπάκια…

Στη συνέχεια, όμως, κάτι πήγε στραβά και άρχισε η ριζική μεταμόρφωσή του. Εγινε φαν του bodybuilding και ταυτόχρονα αποφάσισε ότι τα ρούχα του θα πρέπει να είναι εφαρμοστά για να αναδεικνύουν τους τρικέφαλους και τους κοιλιακούς του. Ομως αυτό έχει και τα κακά του, πρώτα-πρώτα γιατί οι τεντωμένες και έτοιμες να ανοίξουν ραφές εκπέμπουν δυσφορία. Και είναι κρίμα, γιατί εκτός από τη ραφή, το γούστο του Μπέζος στα κοστούμια είναι αρκετά καλό. Διαλέγει ωραία, ανάγλυφα υφάσματα, έχει ποζάρει μάλιστα με κλασικό μαύρο σμόκιν μεν αλλά με τολμηρά στρογγυλεμένα πέτα.

 

Το πρόβλημα είναι η επιθυμία του για επαγγελματικά ρούχα που χτυπάνε το μάτι, ενώ θα έπρεπε να κάνει ακριβώς το αντίθετο, γράφει ο στους Financial Times ο Αρμστρονγκ.

Στο new look του πιο πλούσιου άνδρα του κόσμου περιλαμβάνονται τεράστιοι κόμποι γραβάτας, εφαρμοστά μαύρα μπλουζάκια με στενό γκρίζο κοστούμι, που τσιτώνει στα μπράτσα και τους μηρούς, μπλέιζερ με τζιν (βαρετός συνδυασμός πλουσίων τε και πτωχών επιχειρηματιών), μια τεράστια συλλογή από παντελόνια τζιν, καπιτονέ γιλέκα, τζάκετ και γυαλιά πιλότου, επίσης. Και όλα αυτά συνδυασμένα με καουμπόικες μπότες και καπέλα, εκτός από τις επίσημες περιστάσεις οπότε φοράει σμόκιν και γυαλιστερά μαύρα λουστρίνια. Προσθέστε και αξεσουάρ, που είναι σύμβολα μεγάλου πλούτου, όπως το ρολόι Ulysse Nardin Dual Time και τα γυαλιά ηλίου Garrett Leight Van Buren. Η εμφάνισή του είναι πλέον τόσο εντυπωσιακή, που δύσκολα μπορεί να αγνοηθεί.

Σύμφωνα με τον Τζόζεφ Ρόζενφελντ, προσωπικό σύμβουλο styling (με πελάτες στη Σίλικον Βάλεϊ και τη Νέα Υόρκη, που εργάζονται σε εταιρείες όπως η Apple, η Intuit και η Google), ο Τζεφ Μπέζος «κάνει κάτι με το στιλ του που τον διαφοροποιεί από οποιονδήποτε άλλο στον τομέα του. Τον έχουμε δει να εξελίσσεται, με μια γκαρνταρόμπα που έχει τις ρίζες της στην παράδοση αλλά είναι και πολύ μοντέρνα και μίνιμαλ. Εστιάζει επάνω του και έχει εξελιχθεί παράλληλα με την επιχείρησή του», γράφει στους New York Times η διευθύντρια του τμήματος μόδας της αμερικανικής εφημερίδας, Βανέσα Φρίντμαν.

 

Από την άλλη πλευρά είναι κάπως άδικο να κοροϊδεύει κανείς το ντύσιμο του Μπέζος και να του αρνείται την αίσθηση του χιούμορ. Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, για παράδειγμα, γιόρτασε με λευκό τζιν Brunello Cucinelli και εφαρμοστό μεταξωτό πουκάμισο με εντυπωσιακά σχέδια (σαν μαροκινά πλακάκια…) και γυαλιά ηλίου-καθρέφτες σε σχήμα καρδιάς. Πλάι του η αγαπημένη του Λορίν Σάντσεζ φορούσε μια αστραφτερή ασημί ολόσωμη φόρμα με μεγάλα ανοίγματα. Το ζευγάρι πέρασε τις διακοπές του σε ένα γιοτ κοντά στο νησί Σεν Μπαρτ της Καραϊβικής, διασκεδάζοντας αφάνταστα με φίλους και συγγενείς, όπως έγραψε ο Μπέζος στον λογαριασμό του στο Instagram.

Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από «σπασίκλας» (που ήταν πάντα) είναι σχετικά πρόσφατα χωρισμένος και διαθέτει έναν ωκεανό από λεφτά, που θέλει να τα χαρεί. Δικαίωμά του δεν είναι; Δεν μπορεί και να φοράει ό,τι θέλει; Τι κακό κάνει;

Στην πραγματικότητα, υπάρχει κάτι κακό, υποστηρίζει στους Financial Times ο Ρόμπερτ Αρμστρονγκ. Ο Μπέζος δεν είναι ένας απλός πλούσιος. Ελέγχει μια εταιρεία που αγγίζει κάθε κομμάτι της αμερικανικής ζωής, και ένα κομμάτι του κόσμου όλου. Απασχολεί 1,6 εκατ. εργαζόμενους. Υπάρχει κάτι στο ανόητο, χοντροκομμένο και ελαφρώς επιθετικό (ή και προσβλητικό ) στιλ του Μπέζος που απλώς έρχεται σε αντίθεση με τον τεράστιο ρόλο τον οποίο παίζουν οι επιλογές του σε τόσο πολλές ανθρώπινες ζωές. Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται με απροσδόκητους τρόπους ότι τα ρούχα έχουν σημασία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News