Δεύτερη θέση στην κατηγορία Πορτρέτο. Η «Καρυάτιδα» είναι μια μελέτη πάνω στις ελληνικές γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές από διαφορετικές περιόδους της πλούσιας ιστορίας της χώρας. Αυτή η φωτογραφική σειρά εξελίχθηκε από το προηγούμενο έργο του Τατάκη, το «Ηθος», το οποίο εξέταζε τις ελληνικές παραδόσεις και έθιμα. Κάθε φωτογραφία είναι σχολαστικά σκηνοθετημένη: οι στάσεις, οι συμπεριφορές, ακόμη και το πώς τοποθετούνται τα χέρια που απεικονίζονται, είναι τυπικές της περιοχής από την οποία προέρχεται η φορεσιά

Νικητής στην κατηγορία Σπορ. Το Κουαρούπ είναι ένα τελετουργικό των αυτόχθονων Βραζιλιάνων Ξινγκού για να τιμήσουν τους νεκρούς: είναι ο αποχαιρετισμός και το κλείσιμο μιας περιόδου πένθους. Η γιορτή γίνεται μια φορά το χρόνο σε διάφορα χωριά και διαρκεί τρεις μέρες. Το αποκορύφωμα αυτής της γιορτής είναι ο αγώνας της πολεμικής τέχνης Χούκα - Χούκα, η οποία είναι παρόμοια με την ελληνορωμαϊκή πάλη. Το φετινό τελετουργικό τίμησε τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους μεταξύ των ετών 2020 και 2021, εκ των οποίων τέσσερις στους πέντε ήταν θύματα του κορονοϊού

Φωτογράφος της Χρονιάς και πρώτη θέση στην κατηγορία Πορτρέτο. Ο σαραντάχρονος Εντουάρντο Μπεναβίδες και ο εννιάχρονος γιος του Τζόναθον, μετανάστες από το Ελ Σαλβαδόρ, σε άτυπο καταυλισμό στο Μεξικό. «Αυτή είναι μια σειρά από πορτρέτα που τράβηξαν μόνοι τους κάποιοι μετανάστες στο Μεξικό, καθώς περιμένουν να περάσουν τα σύνορα προς τις ΗΠΑ. Για να απαθανατίσω ένα κομμάτι αυτού του αβέβαιου ταξιδιού τοποθέτησα μια κάμερα σε ένα τρίποδο με καλώδιο και μετά έκανα πίσω, επιτρέποντας στους μετανάστες να επιλέξουν εκείνη τη στιγμή του κλικ και να τους δώσω λόγο στη διαδικασία τεκμηρίωσης της ζωής τους», γράφει ο βραβευμένος αυστραλός φωτογράφος

Νικητής στην κατηγορία Πορτφολιο. «Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, φωτογράφιζα πολύ την οικογένειά μου – αυτός είναι ο γάτος μας ο Smokey, ο οποίος ξοδεύει πολύ από τον χρόνο του κάνοντας αυτό. Είναι κάτι που καταλήξαμε να κάνουμε όλοι πολύ! Για μένα, αυτή η σειρά θυμίζει τις ήσυχες, απομονωμένες, στοχαστικές στιγμές που ένιωσα κατά τη διάρκεια της πανδημίας», εξηγεί ο βρετανός φωτογράφος στο συνοδευτικό κείμενο

Νικητής στην κατηγορία Περιβάλλον. Αντρας κουβαλά μεγάλη ποσότητα από στάχυα στο κεφάλι του στην Γκαμπούρα του Μπαγκλαντές. Η συγκεκρινένη περιοχή είναι από τις πιο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή και πολλοί κάτοικοι υποφέρουν συχνά από τις επιπτώσεις της, οι οποίες περιλαμβάνουν τη διάβρωση των ποταμών, τις κατολισθήσεις, την αύξηση των επιπέδων αλατότητας στις πηγές γλυκού νερού και την κατάρρευση των υποδομών που προκαλούνται από τους συχνούς τροπικούς κυκλώνες. Ο φωτογράφος ήθελε να απαθανατίσει και να επικοινωνήσει την κατάσταση των κατοίκων που ζουν ήρεμα αυτήν την μετάβαση που προκάλεσε η κλιματική αλλαγή

Βραβείο στην κατηγορία Φυσικός Κόσμος και Αγρια Ζωή. Eνας άγριος επιβήτορας μάστανγκ ανασηκώνει ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης στο βορειοδυτικό Κολοράντο

Νικητής στην κατηγορία Νεκρή Φύση. Μία πολύ όμορφη σύνθεση τραβηγμένη σε στούντιο του Παρισιού. Η λεπτότητα των παραδοσιακών ιαπωνικών χρωμάτων έρχεται σε αντίθεση με τις γραμμές και όλα μαζί «επιπλέουν σαν αστερισμοί»

Πρώτη θέση, κατηγορία Ντοκιμαντέρ. Πατέρας μεταφέρει το κοριτσάκι του σπίτι, διασχίζοντας μια χωματερή στον εγκαταλειμμένο αεροδιάδρομο έξω από το Μαϊκάο της Κολομβίας. Περισσότεροι από 8,5 εκατομμύρια οικονομικοί μετανάστες από τη Βενεζουέλα ζουν στην περιοχή, δίχως πρόσβαση σε περίθαλψη, στέγη, καθαρό πόσιμο νερό ή φαγητό. Και όπως γίνεται αντιληπτό, τα παιδιά πληρώνουν το υψηλότερο τίμημα

Νικητής στην κατηγορία Αρχιτεκτονική και Design. Το «Dorf» είναι η γερμανική λέξη για το χωριό. Αυτή η φωτογραφία ενός ιστορικού χωριάτικου σπιτιού τραβήχτηκε στην κροατική αγροτική περιοχή της Σλαβονίας. Η φωτογραφία είναι μέρος μιας ευρύτερης ιστορίας για τη μαζική έξοδο ανθρώπων από την περιοχή

Πρώτη θέση στην κατηγορία Δημιουργικό. «Με ενδιαφέρει η μοίρα των αγιοποιημένων καλλιτεχνικών, επιστημονικών και δημοσιογραφικών εικόνων και η δυνατότητά τους να περιέχουν σύγχρονα νοήματα. Για τα κολάζ μου έχω χρησιμοποιήσει εικόνες από ανοιχτές συλλογές μουσειών τέχνης, επιστημονικά ιδρύματα και τράπεζες εικόνων, των οποίων τα αρχεία μπορούν να θεωρηθούν εμβληματικές μαρτυρίες του παρόντος και του παρελθόντος. Τα κολάζ βασίζονται στην αναζήτησή μου για συντακτικές, οπτικές γλωσσικές συνδέσεις που σχετίζονται με διάφορες περιόδους, μέσα και τομείς της οπτικής κουλτούρας» γράφει η λετονή φωτογράφος

Νικητής στην κατηγορία Τοπίο. Μια ακατοίκητη ηφαιστειακή έρημος στα Υψίπεδα της Ισλανδίας. Οι κλιματικές συνθήκες εδώ είναι τόσο σκληρές που για το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου δεν μπορεί να ευδοκιμήσει τίποτα