Τις τελευταίες εβδομάδες στα αμερικανικά ΜΜΕ γίνεται εκ νέου, και μάλιστα εκτενώς, λόγος για την πολύκροτη υπόθεση Ρόου κατά Γουέιντ (Roe vs Wade), η εκδίκαση της οποίας το 1973 οδήγησε στην αποποινικοποίηση των αμβλώσεων στις ΗΠΑ. Το ξαφνικό ενδιαφέρον οφείλεται στο γεγονός πως αρκετές συντηρητικές αμερικανικές πολιτείες επιδιώκουν να θεσπίσουν νέους νόμους με στόχο τον δραστικό περιορισμό του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση. Στο Τέξας, για παράδειγμα, πλέον οι γυναίκες δεν μπορούν να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους μετά την έκτη εβδομάδα κύησης ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού ή αιμομιξίας!
Πρωταγωνιστές της δικαστικής διαμάχης που έλαβε χώρα πριν από σχεδόν μισό αιώνα ήταν η Τζέιν Ρόου, μία γυναίκα που κατέφυγε σε ένα δικαστήριο του Ντάλας, διεκδικώντας το δικαίωμα να διακόψει την εγκυμοσύνη της, και έφτασε τελικά έως το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
Το Τζέιν Ρόου, όμως, ήταν ψευδώνυμο, το πραγματικό της όνομα ήταν Νόρμα ΜακΚόρβι και το αποκάλυψε η ίδια μετά την ανακοίνωση της απόφασης, χάρη στην οποία κατέστη σύμβολο του αγώνα για το δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση. Τουλάχιστον αρχικά, γιατί στη συνέχεια, αρκετά χρόνια μετά, άλλαξε στρατόπεδο και συμπαρατάχθηκε με τους πολέμιους των αμβλώσεων: «Επρόκειτο για μία παράσταση. Με πλήρωσαν. Μισό εκατομμύριο δολάρια. Και εγώ, από τότε, προσποιούμουν την προσηλυτισμένη: είμαι καλή ηθοποιός. Και ήμουν μία μισθοφόρος, όχι ιδεαλίστρια», παραδέχτηκε η ίδια λίγο πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια.
Αγνωστη, ωστόσο, παρέμενε η ταυτότητα του μωρού που γεννήθηκε μετά την ολοκλήρωση της εγκυμοσύνης που η Νόρμα ΜακΚόρβι δεν μπόρεσε, τελικά, να τερματίσει, επειδή η απόφαση που τη δικαίωσε, εκδόθηκε πολύ αργά, σχεδόν τρία χρόνια μετά την γέννηση της κόρη της. Την αποκάλυψε, όμως, την προηγούμενη εβδομάδα ο Τζόσουα Πράγκερ με αποκλειστικό ρεπορτάζ στο The Atlantic.
Το μωρό, γένους θηλυκού, που γεννήθηκε κατά λάθος πριν από περισσότερο από μισό αιώνα, ονομάζεται Σέλεϊ Λιν Θόρντον και συνομιλώντας με τον αμερικανό συγγραφέα και δημοσιογράφο, υπογράμμισε καταρχάς πως «τα μυστικά και τα ψέματα είναι τα δύο χειρότερα πράγματα στον κόσμο».
Γεννημένη στις 2 Ιουνίου του 1970 στο Ντάλας, η Σέλεϊ δόθηκε αμέσως για υιοθεσία, χάρη στη διαμεσολάβηση ενός δικηγόρου ονόματι Χένρι ΜακΚλάσκι , ο οποίος είχε μεσολαβήσει επίσης και για την άσκηση αγωγής από την Νόρμα ΜακΚόρβι κατά της απαγόρευσης των αμβλώσεων. Ο δικηγόρος δολοφονήθηκε ωστόσο, το 1973, δίχως να έχει αποκαλύψει το παραμικρό για την τύχη της μικρής Σέλεϊ.
Οι θετοί γονείς της, ο Μπιλ και η Ρουθ, της αποκάλυψαν πάρα πολύ νωρίς ότι δεν ήταν δικό τους παιδί αλλά πως την είχαν «επιλέξει» με προσοχή. Ωστόσο ούτε εκείνοι γνώριζαν πως επρόκειτο για το κοριτσάκι της υπόθεσης Ρόου κατά Γουέιντ. Το έμαθαν το 1989, όταν η Νόρμα ΜακΚόρβι άρχισε να αναζητά την κόρη της με τη βοήθεια μίας δημοσιογράφου του σκανδαλοθηρικού ταμπλόιντ The National Enquirer και μίας ιδιωτικής ντετέκτιβ και πολέμιας των αμβλώσεων που ειδικευόταν στον εντοπισμό των βιολογικών μητέρων υιοθετημένων παιδιών.
Για την 19χρονη Σέλεϊ επρόκειτο για την πραγματοποίηση ενός ονείρου ζωής, καθώς θα μάθαινε επιτέλους την πραγματική προέλευσή της. Ομως απογοητεύτηκε οικτρά όταν διαπίστωσε πως η βιολογική μητέρα της – μία καιροσκόπος που είχε συνηθίσει να ζει μέσα στο ψέμα και να ενεργεί μόνο από σκοπιμότητα και εκείνη την περίοδο τασσόταν ακόμη υπέρ των αμβλώσεων – δεν νοιαζόταν πραγματικά για εκείνη. Περισσότερο ενδιαφερόταν για τα οφέλη, οικονομικά κυρίως, που θα αποκόμιζε από τη δημοσίευση της ιστορίας της ανεύρεσης της θυγατέρας της στο σκανδαλοθηρικό έντυπο.
Η ιδιωτική ντετέκτιβ και η δημοσιογράφος ήθελαν επίσης να μάθουν εάν η νεαρή Σέλεϊ τασσόταν υπέρ ή κατά των αμβλώσεων. «Συνέχιζαν να με ρωτάνε με ποιους ήμουν. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να βγαίνω με τις φίλες μου, να βγαίνω με χαριτωμένα αγόρια και να αγοράζω παπούτσια», σημείωσε, η ίδια. Ξαφνικά, όμως, της ζητούταν, και μάλιστα επιτακτικά, να καταστεί και αυτή σύμβολο. «Η Σέλεϊ φοβόταν να απαντήσει. Αναρωτιόταν γιατί έπρεπε να πάρει το μέρος κάποιων», εξηγεί ο Τζόσουα Πράγκερ στον οποίο η Σέλεϊ αποκάλυψε πως τελικά είχε δηλώσει τότε πως δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό της να προχωρά σε έκτρωση.
Τελικά η Σέλεϊ, μαζί με τη μητέρα της, κατέφυγαν σε μία δικηγόρο, επιδιώκοντας να εξασφαλιστεί ότι το σκανδαλοθηρικό ταμπλόιντ δεν θα κοινοποιούσε ούτε το όνομά της ούτε οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα μπορούσε να οδηγήσει στην αποκάλυψη της ταυτότητάς της.
Το σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 1989. «Θέλω να γνωρίζει ότι δεν θα της επιβληθώ ποτέ. Μπορώ να περιμένω ώσπου να είναι έτοιμη να επικοινωνήσει μαζί μου, ακόμη και εάν περάσουν χρόνια. Και όταν είναι έτοιμη, θα είμαι και εγώ έτοιμη να την πάρω στην αγκαλιά μου και να της δώσω την αγάπη μου και να είμαι φίλη της», είχε αναφέρει η Νόρμα ΜακΚόρβι σύμφωνα με το ρεπορτάζ του National Enquirer.
«Χαίρομαι που γνωρίζω ότι η βιολογική μητέρα μου είναι ζωντανή και με αγαπάει, αλλά δεν είμαι πραγματικά έτοιμη ούτως ώστε να τη δω. Και δεν ξέρω πότε θα είμαι έτοιμη – εάν θα είμαι ποτέ έτοιμη. Κατά κάποιο τρόπο δεν μπορώ να τη συγχωρήσω… τώρα ξέρω πως αποπειράθηκε να με αποβάλει», απάντησε η κόρη της. Οι πολέμιοι των αμβλώσεων έσπευσαν να εκμεταλλευτούν προπαγανδιστικά την ιστορία της, επιδιώκοντας να καταστεί αυτή η άγνωστη κοπέλα, σύμβολο του αγώνα τους υπέρ της ζωής των αγέννητων παιδιών, ωστόσο η Σέλεϊ δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με το όλο ζήτημα. «Η σχέση μου με τη Ρόου, άρχισε και τελείωσε επειδή με συνέλαβε», είχε αναφέρει σχετικά.
Εως το 2012, χρονιά κατά την οποία κατάφερε να την εντοπίσει ο Τζόσουα Πράγκερ και η Σέλεϊ αποφάσισε να του αφηγηθεί την ιστορία της με βάση την οποία ο δημοσιογράφος έγραψε ένα βιβλίο «The Family Roe: An American Story» (Η οικογένεια Ρόου. Μία αμερικανική ιστορία) που πρόκειται να κυκλοφορήσει αυτές τις ημέρες.
Το 2013 η Σέλεϊ αποφάσισε να συναντήσει τις ετεροθαλείς αδελφές της, τη Τζένιφερ και τη Μελίσα, τις οποίες η Νόρμα ΜακΚόρβι απέκτησε από προηγούμενους και διαφορετικούς δεσμούς της και επίσης έδωσε αμέσως για υιοθεσία. Ποτέ όμως δεν συνάντησε τη γυναίκα που τη γέννησε. Δεν τα κατάφερε ούτε καν όταν έμαθε πως ψυχορραγούσε σε ένα νοσοκομείο του Τέξας το 2017. Ηθελε να πάει αλλά αδυνατούσε, δίσταζε, και τελικά έχασε την ευκαιρία. Σύμφωνα με τον Τζόσουα Πράγκερ «από τη σκοπιά της Σέλεϊ, εάν η ιστορία της αναδεικνύει κάτι, δεν είναι η ιερότητα της ζωής αλλά η δυσκολία να γεννιέσαι αθέλητα».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News