Ονομα βαρύ, με ιστορία. Πρωταγωνίστρια στα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης (13 φορές πρωταθλήτρια και εννέα κυπελλούχος), με δυο Κύπελλα Κυπελλούχων Ευρώπης στο παλμαρέ της (1975, 1986), φόβητρο των γηπέδων όταν τη φανέλα της φορούσαν ο Αντρέι Σεβτσένκο και ο Σεργκέι Ρεμπρόφ. Σήμερα, όμως, η Ντινάμο Κιέβου δεν είναι παρά η δεύτερη δύναμη του ουκρανικού ποδοσφαίρου, πίσω από τη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Η ομάδα που πέρυσι κινδύνευσε να αποκλειστεί από την αποδεκατισμένη ΑΕΚ, αλλά γλίτωσε χάρη σε μια απίθανη χαμένη ευκαιρία του Σοτζέι Μασούντ.

Ο Ολυμπιακός θα την αντιμετωπίσει -όπως η ΑΕΚ- στους «32» του Europa League. Το κουραστικό ταξίδι και ο ουκρανικός χειμώνας του Φεβρουαρίου θα πρέπει να προβληματίζουν τους «ερυθρόλευκους» περισσότερο απ’ όσο η δυναμικότητα της αντιπάλου τους. Αν και στην παγωνιά τα έχουν πάει «μιά χαρά» τα τελευταία χρόνια (με Ντνίπρο, Μέταλιστ και Ρούμπιν Καζάν). Με εξαίρεση τη βελγική Γκενκ και την Ντινάμο Ζάγκρεμπ, ίσως είναι η καλύτερη κλήρωση που θα μπορούσε να τους τύχει. Οι Ουκρανοί ούτε που πλησιάζουν, σε μέγεθος, την Τσέλσι, την Αρσεναλ, τη Νάπολι, την Ιντερ, τη Σεβίλλη, ή μια σειρά από πορτογαλικές και γερμανικές ομάδες, που θα μπορούσαν να βρεθούν στον ευρωπαϊκό δρόμο του Ολυμπιακού.

Η Ντινάμο Κιέβου είναι ένας σχετικά πλούσιος σύλλογος -πλουσιότερος από τον Ολυμπιακό-, που δεν έχει πρόβλημα να δαπανήσει, για παράδειγμα, 6,5 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει έναν 18χρονο ταλαντούχο επιθετικό (τον Βλάντισλαβ Σουπριάγκα, από τη Ντνίπρο). Μόνο που, δεν διακρίνεται για την ευστοχία της στις μετεγγραφές. Το περασμένο καλοκαίρι έφερε στην Ουκρανία δυο αμφιλεγόμενους βραζιλιάνους μέσους, που κόστισαν σχεδόν πέντε εκατομμύρια ευρώ έκαστος, κι έναν δανό αριστερό εξτρέμ, 21 ετών, για τον οποίο πλήρωσε τέσσερα εκατομμύρια ευρώ. Κανένας τους δεν έχει «λάμψει», ακόμη. Η πιο έξυπνη κίνηση του συλλόγου ήταν η επιστροφή του εξαιρετικού τερματοφύλακα, Ντενίς Μπόικο.

Πιο πολύ φαίνεται να βοήθησαν την Ντινάμο Κιέβου οι παίκτες που έδιωξε. Ανάμεσά τους, οι δύο κεντρικοί της αμυντικοί, που κατέληξαν στον ΠΑΟΚ. Ο Γεβγέν Χατσερίντι και ο Κάρλος Ζαμπράνο. Ο Τάμας Κάνταρ και ο Νικίτα Μπούρντα, που πήραν τις θέσεις τους, έχουν σουλουπώσει την προβληματική (πέρυσι) άμυνα της ουκρανικής ομάδας, αν και δεν διακρίνονται για το ύψος τους. Ετσι, στις πρώτες 18 αγωνιστικές του πρωταθλήματος Ουκρανίας (μέχρι τη χειμερινή διακοπή της 8ης Δεκεμβρίου) η Ντινάμο κατάφερε να μη δεχθεί γκολ σε 12 αγώνες. Κι όποτε κράτησε το «μηδέν» στην άμυνα, νίκησε. Τις περισσότερες φορές με 1-0. Ολοκλήρωσε το πρώτο μισό της σεζόν με μόλις εννέα γκολ παθητικό, ακριβώς όπως και η Σαχτάρ, και απέχει επτά βαθμούς από τη μεγάλη της αντίπαλο, με την οποία έχει μοιραστεί όλους τους τίτλους της ανεξάρτητης Ουκρανίας, πλην του πρώτου (1992).

Εφυγαν κι άλλοι. Ο Ντιομερσί Μποκανί, τον οποίο… ζαχάρωνε ο Ολυμπιακός το περασμένο καλοκαίρι, πήρε μετεγγραφή στην Αντβέρπ, ως ελεύθερος, αν και είχε σκοράρει 12 γκολ σε 31 αγώνες. Κι έγινε μια προσπάθεια να μειωθεί ο μέσος όρος ηλικίας των παικτών. Στο ρόστερ υπήρχαν, ακόμη, ποδοσφαιριστές που ήταν συμπαίκτες με τον σημερινό προπονητή της ομάδας, Αλεξάντρ Χάτσκεβιτς, στις αρχές της χιλιετίας.

Ο Χάτσκεβιτς ανέλαβε την Ντινάμο Κιέβου το 2017, προερχόμενος από τη δεύτερη ομάδα. Του αρέσει να παίζει γρήγορο ποδόσφαιρο, κυρίως από τις πτέρυγες, και δίνει μεγάλη προσοχή στην άμυνα (που, ακόμη, έχει τα προβληματάκια της, ιδίως στους ευρωπαϊκούς αγώνες). Γκολ, βάζει με δυσκολία. Στο πρωτάθλημα έχει πετύχει 27 (σε 18 ματς), έναντι 43 της Σαχτάρ.

Το ευρωπαϊκό ταξίδι της Ντινάμο άρχισε, εφέτος, από τον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League, κόντρα στη Σλάβια. Πήρε ισοπαλία (1-1) στην Πράγα και νίκησε (2-0) στο Χάρκοβο. Επειτα έπεσε πάνω στον Αγιαξ. Ηττήθηκε (3-1) στο Αμστερνταμ και έφερε 0-0 στη ρεβάνς. Αποκλείστηκε. Στο Europa League κληρώθηκε σε έναν εύκολο όμιλο, με αντιπάλους τη Ρεν, την Αστάνα και τη Γιάμπλονετς. Αν και κατόρθωσε να κρατήσει ανέπαφη την εστία της μόνο σε ένα παιχνίδι (δέχτηκε συνολικά επτά γκολ), τερμάτισε πρώτη (με 11 βαθμούς), έχοντας την καλύτερη επίθεση (10 γκολ).

Θα συναντήσει τον Ολυμπιακό μέσα στις χειμερινές της διακοπές: στις 14 Φεβρουαρίου στο «Γ. Καραϊσκάκης». Η ρεβάνς θα παιχθεί στις 21 του μήνα, δυο μέρες πριν από την επανέναρξη του ουκρανικού πρωταθλήματος. Φαίνεται, όμως, πως η δίμηνη -και βάλε- αδράνεια δεν την αποσυντονίζει. Πέρυσι, στο ίδιο χρονικό σημείο, τα κατάφερε (όπως τα κατάφερε) με την ΑΕΚ, προτού αποκλειστεί από τη Λάτσιο. Παλαιότερα, προκρίθηκε σε βάρος της Γκινγκάμπ και της Μπεσίκτας. Για τις αποτυχίες της απέναντι στη Βαλένθια ή τη Μάντσεστερ Σίτι δεν φταίει, βεβαίως, η μακρά αποχή της από τη δράση.

Ο καλός Ολυμπιακός, αυτός που είδαμε στα παιχνίδια του με την Μπέτις στην Ανδαλουσία και με τη Μίλαν στο Φάληρο, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Ιδίως εάν τον Ιανουάριο αποκτήσει τους δυο παίκτες που θα «κάνουν τη διαφορά», όπως έχει υποσχεθεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Το μόνο που θα πρέπει να απασχολεί τους «ερυθρόλευκους», είναι μήπως τον Φεβρουάριο διεκδικούν, ακόμη, τον τίτλο στη Σούπερ Λιγκ. Σε αυτή την περίπτωση, τα δυο ματς με τους Ουκρανούς έρχονται τη χειρότερη στιγμή. Διότι τέσσερις μέρες πριν από το πρώτο ραντεβού ο Ολυμπιακός θα παίζει με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και, αμέσως μετά, θα υποδέχεται την ΑΕΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης», λίγο πριν ταξιδέψει στο Κίεβο.

Είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Εφόσον περάσει την Ντινάμο, ο Ολυμπιακός θα έχει καλές πιθανότητες να αντιμετωπίσει και στους «16» έναν αντίπαλο «του χεριού του»: τη Βικτόρια Πλζεν ή την Ντινάμο Ζάγκρεμπ, τη Σλάβια Πράγας ή την Γκενκ, τη Γαλατάσαραϊ ή την Μπενφίκα, την Μπριζ ή τη Ζάλτσμπουργκ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News