Μια εβδομάδα μετά τις εκλογές και ο Ντόναλντ Τραμπ μοιάζει να συνεχίζει απτόητος, χωρίς να έχει παραδεχτεί ότι έχασε τις εκλογές.

Αλλά, αργά η γρήγορα, θα έλθει η ώρα της αποχώρησης και μαζί της τα σενάρια για το τι θα πράξει την επόμενη ημέρα. Το μόνο σίγουρο ότι ως τις 20 Ιανουαρίου 2021 θα έχει πλήρη εξουσία και τη δυνατότητα ακόμα και να απονείμει χάρη στον εαυτό του.

Στα σενάρια για τον πολίτη Τραμπ, που δεν θα έχει ασυλία, όπως σημειώνει η Deutsche Welle, κεντρική θέση έχει η πιθανότητα να βρεθεί αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη.

Η Washington Post προεκλογικά είχε συγκεντρώσει τους πιθανούς λόγους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια ποινική δίωξη του Ντόναλντ Τραμπ, όπως τις κατηγορίες για παράβαση του νόμου περί χρηματοδότησης των προεκλογικών εκστρατειών, για διαφθορά και παρεμπόδιση της δικαιοσύνης.

Επιπλέον, τα βλέμματα είναι στραμμένα και στον Ρόμπερτ Μόλερ, ειδικό ερευνητή του FBI, και στις έρευνές του για ρωσικές παρεμβάσεις στις εκλογές του 2016. Ο Mόλερ δεν έχει βρει κανένα στοιχείο για μυστικές συμφωνίες του επιτελείου Τραμπ με εκπροσώπους της Ρωσίας πριν από τις εκλογές του 2016. Ωστόσο, δεν έχει απαλλάξει ρητά τον Τραμπ από την κατηγορία της παρεμπόδισης της δικαιοσύνης. Στην έκθεσή του είχε μάλιστα υπογραμμίσει με νόημα ότι «μετά τη λήξη της θητείας του προέδρου αίρεται η προεδρική ασυλία».

Η όλη υπόθεση της εμπλοκής της Ρωσίας ήταν για τον Τραμπ ένα  «κυνήγι μαγισσών».

Αλλά και πάλι, ο ίδιος έχει αφήσει ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο να απονείμει χάρη στον εαυτό του. Τον Ιούνιο του 2018 είχε γράψει στο Twitter: «Σύμφωνα με πολλούς νομικούς έχω το δικαίωμα απονομής χάριτος, αλλά γιατί να το κάνω, όταν δεν έχω πράξει κάτι λάθος;».

Το ζήτημα είναι ανοιχτό σε επίπεδο νομικής ερμηνείας – ίσως να μην είναι σε θέση να το πράξει. Αν όμως προβεί σε ένα τέτοιο βήμα και με την προϋπόθεση ότι είναι νόμιμο, θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο στις ΗΠΑ. Εξάλλου, στο ιστορικό προηγούμενο απονομής χάριτος στον πρόεδρο Νίξον για το σκάνδαλο Watergate, αυτή δεν έγινε από τον ίδιο, αλλά από τον διάδοχό του, Τζέραλντ Φορντ.

Ο πρώην εισαγγελέας Ελι Χόνιγκ είχε επισημάνει προ μηνών σε σχόλιό του στο CNN ότι η απονομή χάριτος θα ίσχυε μόνο για ομοσπονδιακά αδικήματα. Οχι όμως και για οικονομικά εγκλήματα ή υποθέσεις φοροδιαφυγής, που θα ενέπιπταν στη δικαιοδοσία της εισαγγελίας του Μανχάταν. Ο Τραμπ εδώ και χρόνια αντιστέκεται στη δημοσίευση των οικονομικών του στοιχείων και οι επικριτές είναι πεπεισμένοι ότι έχει πράγματα να κρύψει.

Θα είχε όμως ενδιαφέρον η συνέχεια έπειτα από αυτή την αυτοκάθαρση, πολύ περισσότερο αν ο Τραμπ επέστρεφε στις παλιές του επαγγελματικές ενασχολήσεις. Να αποκτήσει ξανά εκπομπή ως τηλεοπτικός αστέρας, να αναλάβει και πάλι τη διοίκηση της αυτοκρατορίας του και να ασχοληθεί εκ νέου με τον κατασκευαστικό κλάδο και την κερδοσκοπία.

Αν και ο Τραμπ δεν αυτοπροσδιορίζεται ως «επαγγελματίας πολιτικός», δεν φαίνεται να επιδιώκει οριστική αποχώρηση από την πολιτική. Μπορεί να εγκαταλείψει την Ουάσινγκτον, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα αναζητήσει ενδεχομένως ενεργό ρόλο στους Ρεπουμπλικάνους ως μια ισχυρή αντιπολιτευόμενη φωνή.

Τελικά, ο Τραμπ μπορεί να περάσει για λίγο στην πολιτική αφάνεια, όχι όμως και ο «τραμπισμός», η ιδεολογία που πρεσβεύει, την οποία ενστερνίζονται πάνω από 70 εκατομμύρια Αμερικανοί, με άλλα λόγια, σχεδόν ένας στους δύο εκλογείς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News