Τέλος σε ένα μυστήριο δεκαετιών έδωσε η Ρωσική Ερευνητική Επιτροπή, ανακοινώνοντας ότι τα λείψανα και τα οστά που βρέθηκαν πριν από χρόνια σε ένα δάσος κοντά στο Εκατερίνμπουργκ της κεντρικής Ρωσίας ανήκουν όντως και πέραν πάσης αμφιβολίας στον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας,  Νικόλαο Β’ και τα μέλη της οικογένειάς του.

Από το 2015 που έγινε η εκταφή των οστών, η επιτροπή διεξήγαγε συνολικά 37 ιατροδικαστικές εξετάσεις για να καταλήξει στην ανακοίνωση.

«Βάσει των ειδικών μοριακών-γενετικών ευρημάτων, τα λείψανα των δύο ανθρώπων, που ανακαλύφθηκαν το καλοκαίρι του 2007 κοντά στον τόπο ταφής εννέα άλλων θυμάτων, ανήκουν στην κόρη και τον γιο του Νικολάου και της Αλεξάνδρας Ρομανόφ.

«Η βιολογική συγγένεια με τους δύο γονείς έχει ταυτοποιηθεί τόσο για την Αλεξέι όσο και για τη Μαρία», δήλωσε στη ρωσική εφημερίδα Izvestia η εμπειρογνώμων Μαρίνα Μολόντσοβα.

Ο τσάρος Νικόλαος Β’, η γεννημένη στη Γερμανία σύζυγός του Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα και τα πέντε παιδιά τους –Αναστασία, Μαρία, Τατιάνα, Ολγα και Αλεξέι– εκτελέστηκαν από τους μπολσεβίκους τον Ιούλιο του 1918 στη διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης.

«Οι αναλύσεις μας, ωστόσο, διαψεύδουν την εκδοχή ότι οι σοροί των θυμάτων λούστηκαν με θειικό οξύ και στη συνέχεια αποτεφρώθηκαν», είπε η εκπρόσωπος της ερευνητικής επιτροπής, Αλεξάντρα Ρομανόβα στη ρωσική εφημερίδα.

Tα οστά του Νικολάου Β’, της συζύγου και των παιδιών τους εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 1979 σε έναν ομαδικό τάφο κοντά στο Εκατερίνμπουργκ, αν και αποκαλύφθηκαν το 1991, αμέσως μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης.

Δύο χρόνια αργότερα, ερευνητές άνοιξαν και πάλι την υπόθεση του θανάτου των Ρομανόφ για να ταυτοποιήσουν τα οστά και την έκλεισαν το 1998.

Ωστόσο, το 2007 η υπόθεση άνοιξε εκ νέου, καθώς νέα στοιχεία ήρθαν στην επιφάνεια, όταν εντοπίστηκαν τα οστά των δύο παιδιών του Νικολάου Β’, της Μαρίας και του Αλεξέι, οι οποίοι υπέφεραν αμφότεροι από αιμορροφιλία.

Υστερα από όλα αυτά, η ρωσική κοινή γνώμη έχει κάθε λόγο να αναρωτιέται: «Και τώρα τι θα κάνει ο Βλαντίμιρ Πούτιν με τα λείψανά τους;».

Γιατί μπορεί οι Ρομανόφ να αποτελούν κομμάτι της μοναρχικής Ρωσίας, αλλά κανείς δεν ξεχνάει ότι στη χώρα είναι εξαιρετικά αγαπητοί ακόμη και σήμερα, με την επίσημη Ρωσική Εκκλησία να τους έχει αγιοκατατάξει από το 1981 κιόλας, δίνοντάς τους τον τίτλο των «παθοφόρων».

Οπως λένε τα ρωσικά ΜΜΕ, ο Πούτιν έχει να επιλέξει ανάμεσα σε ένα μαυσωλείο προς τιμήν της οικογένειας ή (το πιθανότερο) έναν εξαιρετικά μεγαλοπρεπή τάφο σε κάποιο από τα επιφανέστερα κενοτάφια της Μόσχας ή της Αγίας Πετρούπολης.

Προφανώς, όμως, μέχρι να καταλήξει στην απόφασή του αυτή, θα συμβουλευτεί πρώτα και τον πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλο.

Η ανακοίνωση των επιστημόνων έγινε κοντά στην 102η επέτειο της δολοφονίας της οικογένειας του τελευταίου τσάρου, τα ξημερώματα της 17ης  Ιουλίου, αλλά και την πρώτη προβολή του νέου ρωσικού ντοκιμαντέρ «Η δολοφονία των Ρομανόφ: γεγονότα και μύθοι» στη ρωσική τηλεόραση, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.

Και ο μύθος των Ρομανόφ καλά κρατεί…

Ο φρικτός θάνατος των Ρομανόφ

Αμέσως μετά το ξέσπασμα της Οκτωβριανής Επανάστασης, η οικογένεια Ρομανόφ, μαζί με λίγους ακολούθους τους, κρατήθηκε φυλακισμένη στην οικία Ιπάτιεφ στο Εκατερίνμπουργκ.

Εκεί, το βράδυ της 16ης προς 17ης Ιουλίου του 1918, οι μπολσεβίκοι ξύπνησαν τον Νικόλαο, την Αλεξάνδρα, τα παιδιά τους, τον γιατρό τους και τρεις υπηρέτες, τους πήγαν στο υπόγειο και τους σκότωσαν γύρω στις 2.00 μετά
τα μεσάνυχτα.

Παραμένει ακόμα ασαφές αν η εντολή δολοφονίας δόθηκε απευθείας από τον Λένιν ή αν δόθηκε με πρωτοβουλία των τοπικών μπολσεβίκων.

Επίσης ανεξιχνίαστο παραμένει το αν η εντολή (αν τελικά υπήρξε εντολή) αφορούσε μόνο τη δολοφονία του Νικόλαου ή και ολόκληρης της οικογένειάς του.

Μετά τα μεσάνυχτα της 17ης Ιουλίου 1918, ο Γιάκοφ Γιουρόφσκι, διοικητής της φρουράς του Οίκου Ειδικού Σκοπού, διέταξε τον γιατρό των Ρομανόφ, δρα Ευγένιο Μπότκιν, να ξυπνήσει την οικογένεια και να τους ζητήσει να ντυθούν, προφασιζόμενος ότι θα τους μετακινούσαν σε ασφαλέστερη τοποθεσία.

Λίγα λεπτά αργότερα, ένα εκτελεστικό απόσπασμα της μυστικής αστυνομίας κατέφτασε και ο Γιουρόφσκι διάβασε φωναχτά την εντολή που του είχε επιδοθεί:

«Νικολάι Αλεξάντροβιτς, καθώς οι συγγενείς σου συνεχίζουν την επίθεσή τους κατά της Σοβιετικής Ρωσίας, η Εκτελεστική Επιτροπή των Ουραλίων αποφάσισε την εκτέλεσή σου».

Ο Νικόλαος, κοιτώντας προς το μέρος της οικογένειάς του γύρισε και κατάπληκτος ρώτησε «Τι; Τι;».

Ο Γιουρόφσκι επανέλαβε γρήγορα την εντολή και τα όπλα του εκτελεστικού αποσπάσματος υψώθηκαν.

Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα ενός μέλους της φρουράς, τόσο η αυτοκράτειρα όσο και η μεγάλη δούκισσα Ολγα πήγαν να κάνουν τον σταυρό τους, αλλά τις πρόλαβαν οι πυροβολισμοί.

Αναφέρεται ότι ο Γιουρόφσκι ύψωσε το περίστροφό του και σημαδεύοντας τον Νικόλαο κατάστηθα, τον πυροβόλησε.

Ο Νικόλαος ήταν κοινός στόχος όλων των εκτελεστών και γρήγορα έπεσε νεκρός, κάτω από ένα καταιγισμό σφαιρών.

Ο Ερμάκοφ, ένας στρατιωτικός κομισάριος, πυροβόλησε και σκότωσε την Αλεξάνδρα με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Εν συνεχεία, πυροβόλησε τη Μαρία, καθώς εκείνη έτρεξε προς τις διπλές πόρτες, πετυχαίνοντάς τη στον μηρό.

Τα υπόλοιπα μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος άνοιξαν πυρ κατά βούληση, μέχρι που το δωμάτιο πνίγηκε στον καπνό και τη σκόνη σε τέτοιο σημείο, που κανείς δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτε στο ημίφως ούτε να ακούσει εντολές μες στην κακοφωνία.

Μόλις καθάρισε η ατμόσφαιρα, έγινε αντιληπτό ότι αν και αρκετά από τα μέλη της ακολουθίας της αυτοκρατορικής οικογένειας είχαν σκοτωθεί, όλα τα παιδιά των Ρομανόφ ήταν ζωντανά και κανένα δεν είχε υποστεί κάποιο ουσιαστικό τραυματισμό στην πρώτη αποτυχημένη ομοβροντία.

Τελικώς, χρειάστηκαν χαριστικές βολές στο κεφάλι για να αποτελειώσουν και τους λιγοστούς επιζώντες.

Ο Αλεξέι ήταν το πρώτο από τα παιδιά που εκτελέστηκαν. Ο Ερμάκοφ τον πυροβόλησε και τον μαχαίρωσε.

Ο ίδιος ο Γιουρόφσκι τελικά σκότωσε τον Αλεξέι εκτελώντας τον με δυο σφαίρες στο κεφάλι.

Αυτές που άντεξαν περισσότερο και θανατώθηκαν τελευταίες ήταν η Τατιάνα, η Αναστασία και η Μαρία.

Είχαν ράψει στο εσωτερικό των ρούχων τους αρκετά διαμαντικά, γεγονός που τους είχε δώσει ένα βαθμό προστασίας ενάντια στις σφαίρες, μετατρέποντας τα ρούχα τους εν μέρει σε ένα είδος πρώιμου αλεξίσφαιρου γιλέκου.

Καθώς δεν τις αποτελείωσαν οι σφαίρες, οι δήμιοι τις λόγχισαν με τις ξιφολόγχες τους.

Η Ολγα κατέληξε από μια σφαίρα στο κεφάλι, ενώ η Μαρία και η Αναστασία είχαν κουρνιάσει σε έναν τοίχο, καλύπτοντας τρομοκρατημένες το κεφάλι τους.

Η Τατιάνα δέχτηκε μια τελευταία σφαίρα στο πίσω μέρος τους κεφαλιού της.

Η Αννα Ντεμίντοβα, υπηρέτρια της Αλεξάνδρας, επέζησε της αρχικής επίθεσης, αλλά μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου, καταλήγοντας στο πλάι του πίσω τοίχου, προσπαθώντας να προστατευθεί με ένα μικρό μαξιλάρι, γεμάτο κοσμήματα και πολύτιμους λίθους.

Ενώ ο Γιουρόφσκι έλεγχε αν τα θύματα είχαν παλμό, ο Ερμάκοφ πηγαινοερχόταν στο δωμάτιο, διαπερνώντας τα πτώματα με την ξιφολόγχη του.

Η εκτέλεση διήρκεσε 20 λεπτά, ενώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς μελλοντικών ερευνών, βλήθηκαν 70 σφαίρες, σχεδόν 7 σφαίρες ανά εκτελεστή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News