Η Ναόμι Οσάκα ετοιμαζόταν για τον πρώτο της αγώνα στο Αμερικανικό Οπεν, όταν εμφανίστηκε στο κορτ με μαύρη μάσκα -απ’ αυτές που ο κορονοϊός έχει επιβάλει ως υποχρεωτική μόδα-, που έγραφε με λευκά γράμματα ένα όνομα: Μπριόνα Τέιλορ. H Μπριόνα, 26 ετών, σκοτώθηκε τον περασμένο Μάρτιο από αστυνομικό στο διαμέρισμά της στο Κεντάκι.

Τι σχέση είχε η σούπερ-σταρ του γυναικείου τένις με την άτυχη νέα; Καμία. «Νιώθω ότι πρέπει να κάνουμε τους ανθρώπους ν’ αρχίσουν να μιλούν», εξήγησε μετά τη νίκη της στους λιγοστούς (λόγω της πανδημίας) εκπροσώπους των media. Και τους αποκάλυψε πως οι μάσκες ήταν επτά, με τα ονόματα επτά ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από χέρι, γόνατο, ή σφαίρα αστυνομικού. «Είναι θλιβερό, αλλά δεν αρκούν για όλα τα θύματα. Ελπίζω να φθάσω στον τελικό, ώστε ο κόσμος να τις δει όλες. Το τένις είναι ένα σπορ που το παρακολουθούν παντού στη Γη. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που δεν γνωρίζουν το όνομα και την ιστορία της Μπριόνα Τέιλορ. Ισως να το «γκουγκλάρουν», να το ψάξουν. Οσο περισσότεροι μάθουν τι συνέβη, τόσο πιο πολύ θα ενδιαφερθούν».Οχι μόνον έφτασε στον τελικό, αλλά και κατέκτησε το τρόπαιο του US Open για δεύτερη φορά στην καριέρα της, σκαρφαλώνοντας έξι θέσεις (στο Νο 3) της παγκόσμιας κατάταξης. Πρόλαβε να φορέσει και τις υπόλοιπες μάσκες: για τον 23χρονο Ελάια ΜακΚλέιν στον δεύτερο γύρο, για τον 25χρονο Αχμέντ Αρμπερι στον τρίτο, για τον Τρέιβον Μάρτιν στον τέταρτο, για τον Τζορτζ Φλόιντ στον προημιτελικό, για τον Φιλάντο Καστίλ στον ημιτελικό και για τον Ταμίρ Ράις στον τελικό. Ο Ταμίρ ήταν μόλις 12 ετών όταν πυροβολήθηκε από αστυνομικό στην αυλή του σπιτιού του, όπου έπαιζε με πλαστικά όπλα! Τα ονόματά τους αναρτήθηκαν στον επίσημο λογαριασμό του US Open στο Twitter.

Η Οσάκα, που τον Οκτώβριο θα κλείσει τα 23, διάλεξε μια από τις πιο διάσημες σκηνές του αθλητικού θεάματος, ένα Γκραν Σλαμ (έστω, πίσω από κλειστές πόρτες), για να διαδηλώσει την αντίθεσή της στον ρατσισμό και την αστυνομική βία. Για να ευαισθητοποιήσει τους «φαν» της, τους λάτρεις του τένις, αλλά και τους συναθλητές της. Η ίδια εξομολογήθηκε στο BBC Sport πόσο περήφανη ένιωσε όταν είδε τον «δικό μας», Στέφανο Τσιτσιπά, να φορά στη διάρκεια του US Open ένα «Black Lives Matter» μπλουζάκι, αλλά και όταν της ζήτησε να του πει περισσότερα για την κοινωνική ανισότητα που επικρατεί στις ΗΠΑ.

«Είναι υπέροχο, το πώς ένα άτομο μπορεί να εμπνεύσει τόσους ανθρώπους», τόνισε φανερά ικανοποιημένη για την απήχηση που είχε ο ακτιβισμός της, μια ώρα μετά τον θρίαμβό της στη Νέα Υόρκη. «Αυτό που επεδίωκα, ήταν να προκαλέσω τη συζήτηση – ο κόσμος να αρχίσει να μιλάει γι’ αυτό. Ολα όσα έκανα εκτός γηπέδου με επηρέασαν και μέσα σε αυτό. Με έκαναν πιο δυνατή, γιατί ένιωσα μεγαλύτερη επιθυμία για τη νίκη. Ηθελα να δείξω όσο το δυνατόν περισσότερα ονόματα».

Βγήκε στο «Arthur Ashe» με το τρόπαιο στα χέρια, φορώντας μια φανέλα του Κόμπι Μπράιαντ: αυτή των Lakers με το νούμερο «8». Ηταν φίλος της. Τη συμβούλευε και την καθοδηγούσε. «Θέλω να είμαι ο άνθρωπος που εκείνος πίστευε ότι θα γίνω. Μου έλεγε ότι θα γίνω σπουδαία, ελπίζω να τα καταφέρω στο μέλλον». Υστερα πόσταρε στα social media φωτογραφία της με τη φανέλα του θρύλου του ΝΒΑ, την οποία συνόδευσε με το εξής σχόλιο: «Τη φορούσα κάθε μέρα μετά τα παιχνίδια μου. Ειλικρινά, νομίζω ότι μου έδινε δύναμη. Για πάντα!».

Από τη μέρα που ο κόσμος του τένις γνώρισε το σπάνιο ταλέντο της, η Οσάκα έκανε τη δουλειά της υπέροχα -είναι, ήδη, κάτοχος τριών Γκραν Σλαμ- χωρίς πολλά λόγια. Ποτέ δεν «το είχε» με τη δημοσιότητα. Κάθε φορά που οι επιτυχίες της την υποχρέωναν να μιλήσει μπροστά σε πολυπληθές ακροατήριο, η νεαρή Γιαπωνέζα χωνόταν μέσα στο κάθισμά της, σαν να ήθελε να προστατευθεί από τον βομβαρδισμό των ερωτήσεων, και απαντούσε λακωνικά. Οι κάμερες και τα μικρόφωνα, της προκαλούσαν τρόμο.

Το πρώτο σημάδι ότι η κατά πολλούς επόμενη «βασίλισσα» του τένις… απέκτησε φωνή, ήταν ένα story που ανάρτησε στο Instagram από τη συμμετοχή της σε διαδήλωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Φλόιντ. Η Οσάκα είχε «πετάξει» στη Μινεάπολη μαζί με τον μνηστήρα της, τον ράπερ Κόρντε, για να ενώσουν τις φωνές τους με το κίνημα «Black Lives Matter». «Πονούσε η ψυχή μου, ένιωθα ότι έπρεπε να δράσω», έγραψε αργότερα σε άρθρο της στο Esquire.

Τη συνέχεια, όμως, κανείς απ’ όσους την ξέρουν καλά δεν τη φανταζόταν. Αυτό το ντροπαλό κορίτσι, που «στόμα είχε και μιλιά δεν είχε», αρνήθηκε να αγωνιστεί στον ημιτελικό του Σινσινάτι Οπεν έπειτα από τον φόνο ενός, ακόμη, Αφροαμερικανού, του Τζέικομπ Μπλέικ, που πυροβολήθηκε από αστυνομικούς στο Ουϊσκόνσιν. «Πάνω από αθλήτρια είμαι μια μαύρη γυναίκα, και ως τέτοια αισθάνομαι ότι υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα για τον κόσμο αυτήν την ώρα, από το να βλέπει εμένα να παίζω τένις», εξήγησε. «Προτίμησα να αφυπνίσω την κοινωνία του αθλήματός μου, και νομίζω πως τα κατάφερα».

Δεν ήταν μόνο τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων μηνών, που ώθησαν την Οσάκα να «βγει μπροστά» στον αντιρατσιστικό αγώνα, αλλά και μια σειρά του Netflix που παρακολούθησε προσφάτως με τίτλο «When They See Us» (Οταν μας βλέπουν), όπως αποκάλυψε ο προπονητής της. Αφηγείται την -αληθινή- ιστορία πέντε μαύρων teenagers από το Χάρλεμ, που κατηγορήθηκαν αδίκως για σεξουαλική επίθεση στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Η Ναόμι έκλαψε, προβληματίστηκε και σκέφτηκε -για πρώτη φορά- πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το προνομιακό βήμα που κάθε διάσημη αθλήτρια διαθέτει, ώστε η διαμαρτυρία της να ακουστεί στα πέρατα της Γης.

Στο τένις υπάρχουν αρκετοί μαύροι πρωταγωνιστές (οι αδελφές Ουΐλιαμς, η Στέφενς, η Κόκο Γκοφ, ο Γκαέλ Μονφίς κ.ά), όμως κανείς τους δεν διαθέτει τις πολυπολιτισμικές καταβολές της Οσάκα, που γεννήθηκε στην Ιαπωνία, από γιαπωνέζα μητέρα, πατέρα από την Αϊτή, και ζει στη Νέα Υόρκη από τριών ετών κοριτσάκι. Οταν το Esquire της είχε ζητήσει να ορίσει τον εαυτό της, η Ναόμι είχε απαντήσει: «Είμαι κόρη, αδελφή, φίλη και σύντροφος. Είμαι Ασιάτισα, μαύρη και γυναίκα. Είμαι μια τυπική 22χρονη, που τυχαίνει να παίζει καλό τένις».

Η μετριοφροσύνη της δεν της επέτρεψε να πει ότι είναι η «πριγκίπισσα» των κορτς, με δυσανάλογη -για την ηλικία της- παγκόσμια απήχηση. Καθώς η «χρυσή γενιά» του αθλήματος -η Σερίνα και η Βίνους Ουΐλιαμς, ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Ραφαέλ Ναδάλ και ο Νόβακ Τζόκοβιτς- γέρνει προς τη δύση της, το τένις αναζητεί εναγωνίως τις επόμενες εμβληματικές του μορφές. Το όνομα της Οσάκα βρισκόταν, ήδη, ψηλά στη λίστα της διαδοχής. Αλλά αυτό το δεκαπενθήμερο, στο τουρνουά της Νέας Υόρκης, το ταλέντο της «παντρεύτηκε» με την ωριμότητα, τα λόγια και τις πράξεις που χαρακτηρίζουν τους πραγματικούς ηγέτες των σπορ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News