Μία ταχύτατα ανερχόμενη ποδοσφαιρική δύναμη, με ιδιοκτήτη έναν… ιταλό Μαρινάκη, θα παραταχθεί απόψε απέναντι στον Ολυμπιακό που «καίγεται» για την επιστροφή του στους Ομίλους του Champions League. Η πρωτάρα Ριέκα φιλοδοξεί να πάρει, εκείνη, τη θέση του στην ελίτ της Ευρώπης. Με τη διαφορά πως, εάν δεν τα καταφέρει, «δεν θα χαλάσει ο Κόσμος». Η επιτυχία του πρότζεκτ της έχει, ήδη, ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Αυτή θα είναι σήμερα («Γ. Καραϊσκάκης», 21.45, Cosmote Sport 2) η μεγαλύτερη δυσκολία των Πρωταθλητών Ελλάδας: είναι υποχρεωμένοι να νικήσουν, ως φαβορί, την άνεση των αντιπάλων τους που έχουν κάνει τη δουλειά τους – και τώρα πάνε για το «θαύμα».

Είναι ζόρικο να αγωνίζεσαι χωρίς να έχεις δικαίωμα στην αποτυχία. Και για τον Ολυμπιακό, αυτή η διπλή αναμέτρηση είναι «τα ματς της χρονιάς», αφού θα παίξει σε δυο «ζαριές» 22 εκατομμύρια ευρώ – ξέχωρα από το πρεστίζ του. Εάν προκριθεί, θα εισπράξει τουλάχιστον 30 εκατομμύρια ευρώ – ίσως και παραπάνω, με μία καλή παρουσία στον όμιλό του. Εάν αποκλειστεί, θα μπει στους Ομίλους του Europa League, και τα σίγουρα έσοδα θα πέσουν στα 8 εκατομμύρια ευρώ. Αλλά, είναι και το μπόνους των 4.000 πόντων στην ειδική κατάταξη της UEFA, που διακυβεύεται. Αυτή η βαθμολογία καθορίζει τον συντελεστή δυσκολίας των πιθανών αντιπάλων του σε μελλοντικές κληρώσεις.

Η Ριέκα, άμαθη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δεν έχει τίποτα να χάσει. Ακόμη κι αν αποκλειστεί, τα (εξασφαλισμένα) χρήματα του Europa League της είναι, προς το παρόν, υπέρ-αρκετά. Μόνον όποιος γνωρίζει πού βρισκόταν αυτή η ομάδα πριν από πέντε χρόνια, και τι έχει καταφέρει έκτοτε, μπορεί να αντιληφθεί τον βαθμό της επικινδυνότητάς της για τον Ολυμπιακό. Οταν, το 2012, τη συνάντησε ο ιταλός ιδιοκτήτης της, Γκαμπριέλε Βόλπι, ήταν μία άσημη ομαδούλα της τρίτης μεγαλύτερης πόλης -και κεντρικού λιμανιού- της Κροατίας. Ξαφνικά, πάτησε γκάζι. Πήρε Κύπελλα, πήρε Σούπερ Καπ, έπαιξε στους Ομίλους του Europa League, κατασκεύασε αθλητικό κέντρο (τώρα χτίζει το νέο της γήπεδο), και -εφέτος- κατόρθωσε το απίθανο: άρπαξε τον τίτλο από τον… Ολυμπιακό της Κροατίας, την Ντινάμο Ζάγκρεμπ, που μετρούσε έντεκα Πρωταθλήματα στη σειρά (και 18 από το 1993 κι έπειτα).

Ποιος είναι αυτός ο Βόλπι, που σε χρόνο – ρεκόρ την ανέβασε επίπεδο; Ενας από τους πλουσιότερους ιταλούς επιχειρηματίες, 74 ετών, ο οποίος έχει καράβια αλλά δραστηριοποιείται -κυρίως- στη Νιγηρία. Ο όμιλός του (Orlean Investment Holding) απαρτίζεται από δεκάδες διαφορετικές εταιρείες, απασχολεί πάνω από 8.000 εργαζομένους, εξάγει πετρέλαιο από θαλάσσια κοιτάσματα, κατασκευάζει λιμάνια, αποθηκεύει και μεταφέρει προϊόντα, και -προσφάτως- επεκτάθηκε στον τραπεζικό τομέα.

Τι δουλειά έχει ένας Ιταλός με μία ομάδα από την Κροατία; Μα, κάποτε, και η Ριέκα ήταν… Ιταλίδα. Οταν ιδρύθηκε, το 1925 σαν Ουνιόν Σπορτίβα Φιουμεάνα, η ευρύτερη περιοχή του Φιούμε ανήκε στην Ιταλία. Εντάχτηκε στη Γ’ Κατηγορία του Καμπιονάτο, κι έφτασε μέχρι τη Β’. Το 1945, με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, το Φιούμε πέρασε στη Γιουγκοσλαβία, και η Ριέκα (που πήρε το σημερινό της όνομα το 1954) εντάχθηκε στο γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα, όπου αγωνίστηκε μέχρι τη διάλυση της χώρας, το 1992. Οσο για τον Βόλπι, είναι φανατικός φίλαθλος από παιδί. Οταν ήταν νέος, έπαιξε πόλο στη θρυλική Προ Ρέκο. Οχι με μεγάλη επιτυχία. Ως αθλητικός παράγων τα πηγαίνει πολύ καλύτερα.

Το 2011 έσωσε τη Σπέτσια από πτώχευση και, ένα χρόνο αργότερα, αποφάσισε να επενδύσει στη Ριέκα, που -τότε- ζούσε μονίμως στη σκιά της Χάιντουκ Σπλιτ και της Ντινάμο Ζάγκρεμπ (της διαβόητης οικογένειας Μάμιτς). Τόλμημα μέγα, αλλά τα κατάφερε. Η ομάδα του προσπέρασε τη γειτόνισσα από το Σπλιτ και, την περασμένη σεζόν, νίκησε το κατεστημένο της Ντινάμο, κατακτώντας το νταμπλ. Αυτό το καλοκαίρι, στα προκριματικά του Champions League, πέταξε έξω τη Ζάλτσμπουργκ, τον πάμπλουτο αυστριακό σύλλογο. Και τώρα, το μεγάλο του όνειρο είναι οι Ομιλοι του Champions League.

Η αλήθεια είναι, πως μετά τον «άθλο» στη μάχη με τους Αυστριακούς, η Ριέκα δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση – της έχουν συμβεί πολλά. Η πρωταθλήτρια Κροατίας προέρχεται από δύο σερί ήττες (0-1 εκτός έδρας από την Οσιγεκ και 0-2 εντός από την Ντινάμο Ζάγκρεμπ), πούλησε στην πορτογαλική Σπόρτινγκ τον κορυφαίο της παίκτη την τελευταία σεζόν (τον σκοπιανό δεξιό μπακ Στεφάν Ριστόφσκι) -ο επί τεσσεράμισι χρόνια σλοβένος προπονητής της, Ματίας Κεκ, θύμωσε τόσο πολύ, που δεν εμφανίστηκε στην επόμενη συνέντευξη Τύπου- και χτυπήθηκε από αλλεπάλληλους τραυματισμούς βασικών της ποδοσφαιριστών. Μοιραία, την περασμένη Παρασκευή, έχασε (από την Ντινάμο) το αήττητο των 43 αγώνων στην έδρα της. Κανείς δεν μπορεί, ακόμα, να πει με βεβαιότητα εάν πρόκειται για μία συνηθισμένη αγωνιστική «κοιλιά», ή για το τέλος του παραμυθιού.

Ο Ολυμπιακός, πάντως, καλό είναι να μην την υποτιμήσει. Οι Κροάτες έχουν κάνει απίθανα πράγματα αυτό το καλοκαίρι. Οι τέσσερις ομάδες τους (Ριέκα, Ντινάμο Ζάγκρεμπ, Οσιγιεκ και Χάιντουκ) έχουν συγκεντρώσει 3.250 βαθμούς, κι έχουν ανέβει στη 16η θέση της κατάταξης της UEFA (η Ελλάδα βρίσκεται στη 15η). Η Οσιγιεκ, η τέταρτη ομάδα τους, απέκλεισε με δυο νίκες την ολλανδική Αϊντχόφεν.

Κυρίως, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προσέξει ένα… θεματάκι που έχει στους εντός έδρας ευρωπαϊκούς του αγώνες. Εδώ και δυόμισι χρόνια, στα 26 ματς που έχει δώσει στο «Καραϊσκάκης», είτε για το Champions είτε για το Europa League, μετράει μόλις τρεις νίκες. Σε ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο, από το Φάληρο πέρασαν μόνο δυο πολύ ισχυρές ομάδες: η Μπάγερν Μονάχου και η Αρσεναλ. Ακόμη και στα χάλια της, η Ριέκα δεν είναι χειρότερη από πολλές άλλες ομάδες που τον ταλαιπώρησαν μέσα στο ίδιο του το «σπίτι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News