Επειτα από 48 χρόνια φαίνεται πως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα ξεκαθάρισε οριστικά τους λογαριασμούς του με τον «Νονό».

Ο κορυφαίος αμερικανός σκηνοθέτης παραδίδει στο κοινό την τελική εκδοχή του τρίτου μέρους (του μοναδικού που δεν βραβεύτηκε με Οσκαρ) μιας τριλογίας η οποία ενδέχεται να είναι η καλύτερη στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Και το παραδίδει έχοντας αλλάξει αρκετά σε σχέση με την πρώτη ταινία, αρχίζοντας από τον τίτλο: «Mario Puzo’s The Godfather Coda: The Death of Michael Corleone», «Ο Νονός του Μάριο Πούτσο, ο Επίλογος: Ο Θάνατος του Μάικλ Κορλεόνε».

Στη νέα αυτή μονταρισμένη από την αρχή εκδοχή του έργου με πρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο (διαθέσιμη σε Blue Ray από την ερχόμενη εβδομάδα) ο Κόπολα άλλαξε την αρχική σκηνή, φτάνοντας πιο γρήγορα στον πυρήνα της υπόθεσης, αλλά και το τέλος του έργου, ολοκληρώνοντας τη ζωή του Μάικλ Κορλεόνε με ένα πεπρωμένο χειρότερο από τον θάνατο.

«Είμαι περήφανος και για αυτό το φιλμ και, κατ’ επέκταση, για όλη την τριλογία», ανέφερε ο 81χρονος πολυβραβευμένος δημιουργός, συζητώντας διαδικτυακά από το σπίτι του στην Καλιφόρνια με την Αριάνα Φίνος της La Repubblica.

Μιλώντας για τη «νέα» του ταινία, ο Κόπολα εξήγησε καταρχάς πως «στη μουσική η coda είναι ένα είδος επίλογου και αυτό το φιλμ είναι ένας επίλογος σε σχέση με το προηγούμενο. Η ιδέα να το ονομάσουμε “Ο θάνατος του Μάικλ Κορλεόνε” ήταν του Μάριο Πούτσο και μου άρεσε, γιατί όταν αρχίζεις να βλέπεις μια ταινία με αυτόν τον τίτλο δεν περιμένεις ότι ο πρωταγωνιστής δεν θα πεθάνει. Μου αρέσει η ειρωνεία και το γεγονός πως σε αναγκάζει να σκεφτείς το νόημα του θανάτου κάποιου σαν τον Μάικλ Κορλεόνε. Θα μπορούσε να πρόκειται για τον θάνατο της ψυχής του, και αυτό ίσως να είναι ακόμη χειρότερο.

Η νέα αρχή εστιάζει στον Μάικλ που διαπραγματεύεται με την Εκκλησία για να βγει από τον κόσμο του εγκλήματος και να καταστεί ένας φυσιολογικός άνθρωπος, το κάνει για τα παιδιά του. Καθώς όμως εξομολογείται στον αρχιεπίσκοπο που πρόκειται να γίνει πάπας, λέει ο Κόπολα, «συνειδητοποιεί πως υπάρχουν αμαρτίες που δεν συγχωρούνται. Μπορώ να κατανοήσω, παρότι δεν το επιδοκιμάζω, όποιον σκοτώνει για λόγους ιδεολογικούς ή για να εκδικηθεί. Αλλά να το κάνει κάποιος για τα λεφτά, όπως εκείνοι οι γκάνγκστερ που απέκτησαν ισχύ και πλούτη, προκαλώντας θλίψη και πόνο είναι απαράδεκτο.

‘Ο Μάικλ Κορλεόνε ίσως να πρέπει να πληρώσει για τις αμαρτίες του. Οι Σικελοί εύχονται να ζήσουν εκατό χρόνια, αλλά για τον Μάικλ αυτό αποτελεί κατάρα. Σε αυτήν την ταινία γίνεται περισσότερο κατανοητό πως ο Μάικλ θέλει να απελευθερώσει τα παιδιά του από το έγκλημα. Αλλά στο τέλος δεν τα καταφέρνει, γιατί οι σφαίρες που προορίζονται για εκείνον σκοτώνουν τη Μαίρη. Ο Μάικλ θα ζήσει εκατό χρόνια αλλά δεν θα ξεχάσει ποτέ», αποκαλύπτει ο σκηνοθέτης.

Με αφορμή την αναφορά στη Μαίρη Κορλεόνε, κόρη του Μάικλ που πέφτει νεκρή λίγο πριν το τέλος της ταινίας, η ιταλίδα δημοσιογράφος υπενθύμισε στον συνομιλητή της πως η ερμηνεία του ρόλου από την κόρη του, Σοφία Κόπολα, απογοήτευσε την πλειονότητα των κριτικών.

«Ποτέ δεν ήθελε να γίνει ηθοποιός. Ερχόταν μόνον όποτε της το ζητούσα εγώ» απάντησε καταρχάς ο πατέρας της βραβευμένης με Οσκαρ σκηνοθέτριας ενώ στη συνέχεια αφηγήθηκε όλη την ιστορία σχετικά με τη συμμετοχή της κόρης του στην ταινία: «Είχαμε υπογράψει με την Γουαϊνόνα Ράιντερ αλλά είχε καθυστερήσει σε ένα άλλο πλατό. Φτάσαμε στο σημείο που έλειπαν μόνον οι σκηνές της. Την προηγούμενη μέρα είπε ότι δεν αισθανόταν καλά και πως δεν θα ερχόταν. Στο στούντιο ήταν όλοι ανήσυχοι και πρότειναν διάσημες ηθοποιούς αλλά ήταν όλες τριαντάρες. Οπως η Αναμπέλα Σιόρα, εξαιρετική, αλλά ο χαρακτήρας ήταν ηλικίας 18 χρονών, ήταν η κοπελίτσα που ερωτεύτηκε τον ξάδερφό της, έπρεπε να έχει το ροδαλό πρόσωπο κάποιας που πριν από τέσσερα χρόνια έπαιζε με τα παιδιά. Κάλεσα τη Σοφία. Αλλά η Paramount τρόμαξε και έστειλε στο πλατό μια δημοσιογράφο που έγραψε ένα απαίσιο άρθρο. Οταν βγήκε η ταινία έπεσαν να την φάνε. Αυτή η νέα εκδοχή τη δικαιώνει».

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξή του ο Κόπολα αναφέρθηκε στην «Megalopolis», την επόμενή του ταινία η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό στα σκαριά αλλά ακόμα αναμένεται.

«Βρισκόμαστε σε καλό σημείο. Πρόκειται για την ιστορία δύο οικογενειών και δύο φιλοσοφιών σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη , ο δήμαρχος της οποίας θα μπορούσε να είναι Αφροαμερικανός. Η μία οικογένεια είναι πιο συντηρητική και στοχεύει στη διατήρηση του παρελθόντος. Αντιθέτως η άλλη θέλει να πραγματοποιήσει ένα άλμα προς τα εμπρός, να δημιουργήσει έναν καινούργιο κόσμο. Δεν γίνεται τα χρήματα να αποτελούν τον μοναδικό σκοπό του έθνους, το μέτρο αξιολόγησης των ανθρώπων. Υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα και μετά την πανδημία ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να αναθεωρήσει τις προτεραιότητες –  αλληλεγγύη, ελευθερία, δικαιοσύνη, κυρίως εκπαίδευση και κατάρτιση για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Η περίοδος είναι τρομακτική αλλά έχω πίστη στο ανθρώπινο πνεύμα, στην ικανότητα των ανθρώπων να αλληλοβοηθούνται», σημείωσε ο κινηματογραφικός πατέρας του «Νονού» αισιοδοξώντας για το μέλλον.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News