Στην κλειστή πρωινή συνεδρίαση της Τρίτης 29ης Μαΐου ο Ευάγγελος Μυτιληναίος -και τυπικά πλέον- πρόκειται να εκλεγεί στη θέση του προέδρου του ΣΕΒ. Το κλίμα που επικρατεί στον Σύνδεσμο (και ορισμένες πηγές του ΣΕΒ φροντίζουν να το μεταδίδουν) είναι ότι «η βιομηχανία επιστρέφει στην προεδρία του ΣΕΒ».

Οπως είναι γνωστό, ο προηγηθείς του σημερινού προέδρου, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, είχε αναλάβει ως επενδυτής, πρώην βιομήχανος. Ο Θεόδωρος Φέσσας, που προέρχεται από τον κλάδο της Πληροφορικής, ανακλήθηκε από την εφεδρεία για να αναλάβει τη θέση του προέδρου έπειτα από το ελαφρύ… «προνουντσιαμέντο» που υπέστη ο κ. Δασκαλόπουλος.

Στη διάρκεια των προηγούμενων μηνών είχαν γίνει αρκετές συναντήσεις και συζητήσεις μεταξύ των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής και, κυρίως, του υποψήφιου προέδρου και όσων φέρουν «βαριές» επωνυμίες στη μεταποιητική δραστηριότητα της χώρας, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα consensus στην κορυφή. Πρόκειται κυρίως για τους κκ. Μυτιληναίο, Μιχάλη Στασινόπουλο, Δημήτρη Παπαλεξόπουλο και Σπύρο Θεοδωρόπουλο. Αυτοί οι τέσσερις κορυφαίοι επιχειρηματίες θα είναι στην προκειμένη περίπτωση και για τα επόμενα χρόνια η ηγεσία του συνδέσμου. Εκτός του ειδικού βάρους που ο κάθε ένας από αυτούς έχει στο εσωτερικό σύστημα του ΣΕΒ, η «ομάδα των τεσσάρων» συμβολίζει και τη στροφή στη βιομηχανική ανάπτυξη ή, κατά το κυβερνητικό ιδιόλεκτο, την περίοδο «της παραγωγικής ανασυγκρότησης».

Στόχος όμως των συναντήσεων και των συζητήσεων -ιδιωτικά και θεσμικά- είναι κυρίως να πέσουν οι τόνοι μεταξύ της «δημόσιας βιομηχανικής φράξιας» που συσπειρώνεται -και διευρύνεται μάλιστα- στην λεγόμενη Ελληνική Παραγωγή και του νέου προέδρου. Προς τούτο μάλιστα δόθηκαν και οι σχετικές διαβεβαιώσεις πως θα υπάρχει η απαραίτητη συλλογικότητα στη διαχείριση των συμφερόντων της μεγάλης επιχειρηματικής δραστηριότητας.

«Δεν θα ριχτεί κανείς» είναι περίπου το μήνυμα που εκπέμπεται από τα υψηλά δώματα του ΣΕΒ. Επ’ αυτού μάλιστα είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ύστερα από το «μνημόνιο» που συνυπέγραψαν προ μηνών η διοίκηση του ΣΕΒ και η Ελληνική Παραγωγή, σύμφωνα με το οποίο δεσμεύονται η βιομηχανία να φτάσει στο 12% ως το 2020 και, μεσοπρόθεσμα, στο 15% του ΑΕΠ, στο Φόρουμ των Δελφών ο κ. Μυτιληναίος, σε μία δημόσια «επίθεση φιλίας», κάλεσε τον κ. Στασινόπουλο να αναλάβει πρόεδρος της Επιτροπής Ενέργειας του Συνδέσμου. Η πρόταση απορρίφθηκε ευγενικά… Είναι γνωστή η υποβόσκουσα σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των δύο ανδρών, αφού ο πρώτος είναι παραγωγός ενέργειας και ο δεύτερος καταναλωτής ενέργειας.

Η βιομηχανική «φράξια» και ο Δραγασάκης

Ομως πριν από τη γενική συνέλευση του κορυφαίου εργοδοτικού συνδέσμου, η βιομηχανική του «φράξια», η Ελληνική Παραγωγή, που προσφάτως έκλεισε έναν χρόνο λειτουργίας, φρόντισε να κάνει τη δική της γενική συνέλευση – παρόντος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομίας Γιάννη Δραγασάκη. Η βιομηχανική ομάδα, λοιπόν, που έχει συνασπιστεί στο πλευρό του κ. Στασινόπουλου λίγες μόνον εβδομάδες πριν από την 29η Μαΐου φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία της όχι μόνο αριθμητικά -τα μέλη της από 41 αυξήθηκαν σε 53-, αλλά και θεσμικά. Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τους παρευρισκόμενους επιχειρηματίες, να λύσει απορίες ή εν πάση περιπτώσει να απαντήσει σε ερωτήματα αρκετών εξ αυτών.

Ο κ. Στασινόπουλος φάνηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος, αφού μιλώντας φρόντισε να τονίσει:

«Μέσα σ’ έναν χρόνο πετύχαμε πολλά, με πιο σημαντικό το ότι επαναφέραμε τη βιομηχανία στη δημόσια συζήτηση. Δείξαμε και αποδείξαμε ότι παρά τις δυσκολίες η μεταποιητική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι ζωντανή. Οτι η ενίσχυση της βιομηχανίας και της μεταποίησης είναι πλέον μια ισχυρή τάση σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο, στο πλαίσιο της ανάγκης για μια περισσότερο ισορροπημένη ανάπτυξη, βασισμένη στις συνέργειες, τις αλυσίδες αξίας και τις διασυνδέσεις μεταξύ διαφορετικών τομέων της οικονομίας».

Και πρόσθεσε: «Τώρα που μετά τη νέα διεύρυνση, η Ελληνική Παραγωγή είναι πιο δυνατή και αριθμητικά και ποιοτικά, είμαστε πιο αισιόδοξοι γι’ αυτά που θα πετύχουμε από δω και πέρα».

Κινούμενος στο ίδιο μήκος κύματος, ο κ. Δραγασάκης σημείωσε ότι «η σύγχρονη βιομηχανία αποτελεί όρο βιωσιμότητας της χώρας στην Ευρώπη και τον κόσμο». Και πρόσθεσε πως «ο ποσοτικός στόχος που έχει τεθεί για αύξηση του ειδικού βάρους της μεταποίησης, σε πρώτη φάση στο 12% του ΑΕΠ, φαίνεται εφικτός, αν αξιοποιηθούν οι υφιστάμενες δυνατότητες».

Η κατάρρευση του ομίλου Μαρινόπουλου

Ωστόσο είναι γεγονός πως η κατάρρευση του πάλαι ποτέ κραταιού ομίλου Μαρινόπουλου «πλήγωσε» – όσο κι αν δεν ομολογείται ευθέως– το «σύστημα» του ΣΕΒ. Και τούτο διότι η οικογένεια Μαρινόπουλου έπαιζε ισχυρό ρόλο στα εσωτερικά του Συνδέσμου και στην ανάδειξη του εκάστοτε προέδρου.

Εκτός αυτού, ο νέος πρόεδρος βρίσκεται αντιμέτωπος με μία αιφνιδιαστική εισαγγελική δίωξη για υπόθεση που από ό,τι λέγεται είχε κλείσει προ πολλού. Εξέλιξη η οποία «τραυματίζει» την εικόνα του κ. Μυτιληναίου. Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη δίωξη «έχει παγώσει» προς το παρόν, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι θα προκύψει στο μέλλον. Υπάρχουν όμως κάποιοι οι οποίοι αποδίδουν την ξαφνική δικαστική εμπλοκή σε «ζηλότυπα» οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα και εξηγούν ότι είναι άνευ ουσίας, κάτι το οποίο δεν θα αργήσει να αποδειχθεί.

Σε κάθε περίπτωση πάντως η νέα διοίκηση του ΣΕΒ θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα οικονομικό περιβάλλον ταχύτατα μεταβαλλόμενο και θα πρέπει να συνδυάσει στις θέσεις και στην πολιτική της ισχυρά αντικρουόμενα συμφέροντα -όπως επί παραδείγματι το υψηλότερο κόστος ενέργειας στην μεσαία τάση απ’ ό,τι στην υψηλή-, αλλά και να πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωση του νέου επιχειρηματικού τοπίου.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News