Σε μία δίκη με θέμα μια περιουσιακή διαφορά μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Μονής Κύκκου στην Κύπρο -διαφορά για την οποία, μελετώντας επί καιρό όλα τα αντικειμενικά στοιχεία που υπάρχουν, πέραν από συναισθηματισμούς και εύκολους πατριωτισμούς, έχω πειστεί ότι στην πιο επιεική περίπτωση ευθύνεται η πάγια προχειρότητα, η ασυνέπεια, ο εξυπνακισμός και η κωλυσιεργία του ελληνικού κράτους- ενεπλάκησαν αυτές τις μέρες, κατά τη μακρά κατάθεση του έλληνα υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, στο Επαρχιακό Δικαστήριο της Λευκωσίας, και το Κυπριακό, αλλά και οι σχέσεις της Μητέρας Πατρίδας με τη Μεγαλόνησο!

Εκ της ανάγνωσης αποσπασμάτων της μαρτυρικής κατάθεσης και εξέτασής του (που δημοσιεύτηκαν στο site philenews.com της κυπριακής εφημερίδας Φιλελεύθερος), προκύπτει σαφώς ότι ο συνήγορος της Ιεράς Μονής Κύκκου Κώστας Βελάρης πράγματι έκανε τον βίο του κ. Κοτζιά δύσκολο, και με ορισμένες ατάκες του που σημείωσα, όπως ενδεικτικά με τη φράση «συμφωνείτε ότι δεν επιτρέπεται η εκποίηση; Σ’ αυτό να απαντήσετε και αφήστε τα λογύδρια» ίσως να ξεπέρασε τα όρια και φανέρωσε δικηγορική αλαζονεία, που δεν σπανίζει στα δικαστήρια.

Σημειώνω εδώ ότι ο κ. Βελάρης αναφερόταν στο οικόπεδο που παραχώρησε έναντι πολύ χαμηλού τιμήματος η Μονή στο Ελληνικό Δημόσιο για να κτίσει και την πρεσβευτική κατοικία δίπλα από το οικόπεδο της πρεσβείας, που δόθηκε δωρεάν ολωσδιόλου. Η προσφυγή στη Δικαιοσύνη προέκυψε όταν ο Μητροπολίτης Νικηφόρος πληροφορήθηκε πως το ελληνικό κράτος έβγαλε το συμπληρωματικό οικόπεδο (αυτό της κατοικίας) προς πώληση, κάτι που ρητώς απαγόρευε η μεταξύ των δύο μερών συμφωνία.

Το μόνο στο οποίο έχει δίκιο ο Κοτζιάς, είναι ότι αποτελεί ντροπή, και για τα δύο μέρη, η υπόθεση αυτή να έχει φτάσει στα δικαστήρια, και μάλιστα, όπως αποδείχτηκε στη δίκη της Λευκωσίας, με τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις – ιδίως από άνθρωπο που θεσμικά εκπροσωπεί στο εξωτερικό το πρόσωπο και τα συμφέροντα της Ελλάδας. Επαναλαμβάνω όμως ότι η χρόνια προχειρότητα, αμέλεια και κουτοπονηριά της ελληνικής κρατικής μηχανής είναι, κατά τη δική μου πεποίθηση, ο «ένοχος» αυτής της υπόθεσης. Την οποία, από την άλλη πλευρά, υπερασπίζεται ο συνήγορος της Εκκλησίας που πηγαίνει «κατά γράμμα» (by the book), και είναι σαφώς απότοκος της αγγλικής δικανικής σχολής, τόσο με την ακρίβεια και τον μη συναισθηματισμό της όσο και με την μέχρι αναίδειας, μερικές φορές, αλαζονεία της.

Δεν ξέρω ποια από τις «δύο σχολές» θα επέλεγα εάν μου έβαζαν το πιστόλι στον κρόταφο. Μάλλον καμία, άρα θα με τουφέκιζαν ασκαρδαμυκτί!

Σίγουρα, όμως, θα αποδοκίμαζα -και αυτό ακριβώς κάνω τώρα εδώ- τον συγκεκριμένο έλληνα υπουργό Εξωτερικών (που επίσης διαθέτει και αυτός σε πλεόνασμα το χαρακτηριστικό της αλαζονείας που επέδειξε ο συνήγορος της Εκκλησίας), που βρήκε τρόπο μέσα στην εξέταση και αντεξέτασή του να επικαλεστεί αυτάρεσκα τον ρόλο του στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στο Κρανς Μοντάνα, να πει σε κυπριακό δικαστήριο μέσα ότι «ούτε οι Τούρκοι μας συμπεριφέρθηκαν έτσι» και άφησε να αιωρείται και μία κουβέντα του συνηγόρου της κυπριακής Εκκλησίας που αφήνει σκιές για τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο.

Σε κάποιο σημείο λοιπόν της δίκης, ο κ. Βελάρης του επισήμανε ότι «πουλήσατε το οικόπεδο για να ανεγερθεί η πρεσβεία του Κατάρ». Ο κ. Κοτζιάς του απάντησε «δεν το πούλησα εγώ κύριε, εσείς εξυπηρετείτε τη γραμμή του χρήματος», και υπενθύμισε στον συνήγορο ότι «ο ηγούμενος μου είχε πει με δάκρυα στα μάτια ότι θέλει να ξυπνά το πρωί και να βλέπει απέναντί του την ελληνική σημαία από την πρεσβευτική κατοικία». Ο κ. Βελάρης έμεινε αμετακίνητος στη γραμμή εξέτασής του: «Επιμένατε στην πώληση, και ευαισθητοποιηθήκατε όταν εξεδόθη απόφαση (σ.σ.: από το κυπριακό δικαστήριο που έκρινε ότι πράγματι η Ελλάδα δεν μπορούσε να πουλήσει το οικόπεδο, αφού σχεδόν της χαρίστηκε), και χάσατε το κτήμα». Και τότε, ο κ. Κοτζιάς του απάντησε: «Δεν έχω πρόθεση να κοροϊδέψω, απέδειξα στις συνομιλίες στο Κυπριακό ότι κρατάω ψηλά τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Αυτή η τελευταία φράση, εντελώς αχρείαστη κατ’ εμέ στη συγκεκριμένη δίκη, σηκώνει ολόκληρη συζήτηση, πόσο μάλλον όταν ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται περίπου ως θεματοφύλακας της Κύπρου, και σε κάποιες περιπτώσεις έχει ειπωθεί (προς ικανοποίησή του) ότι αυτός «έσωσε την Κύπρο από μιαν ολέθρια συμφωνία». Ομως ο κ. Κοτζιάς πραγματικά πιστεύει ότι αυτός κρατά ψηλά τη σημαία της Κύπρου στη διαπραγμάτευση για λύση και θεωρεί δικό του «διαπραγματευτικό παιδί» ότι σήκωσε ψηλά το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, που τελικά αποδείχτηκε ως η βασική αιτία του ναυαγίου των συνομιλιών.

Στη συνέχεια, ο συνήγορος είπε πως το επίμαχο οικόπεδο, η ιστορία του οποίου ξεκίνησε επί Προεδρίας Κωστή Στεφανόπουλου, προσπάθησε και ο εκλιπών Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας να το αποσπάσει για να το δώσει προίκα στην κόρη του, αλλά η Μονή τον σταμάτησε. «Καλά κάνατε», σχολίασε ο κ. Κοτζιάς, αφήνοντας μετέωρη τη σοβαρή αυτή κουβέντα.

Ο υπουργός όμως εκνευρίστηκε ακόμα πιο πολύ όταν ο συνήγορoς ενέπλεξε στην εξέταση το όνομα του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα. Τον επέπληξε για αυτό, και του είπε μετά πως η Ελλάδα δεν πούλησε οικόπεδο που της δώρισε ο Κεμάλ Ατατούρκ στην Αγκυρα, για να συμπληρώσει ότι «καλύτερα μας φέρθηκαν οι Τούρκοι».

Ο κ. Κοτζιάς επικαλέστηκε πολλές φορές την ιδιότητά του, και σε αρκετά σημεία της εξέτασής του από τον κ. Βελάρη έδειξε δυσφορία, και στράφηκε προς την έδρα:

«Καταθέτω εδώ και μία ώρα και δεν με ρώτησε για το αντικείμενο για το οποίο έχω κληθεί. Εάν έχει προαναγγείλει ότι θα είμαι εδώ 5 ώρες, έχω δουλειές ως ΥΠΕΞ. Θα πρέπει κάποια στιγμή να σεβαστεί την Ελλάδα. Υπάρχει αλληλοσεβασμός με τον επίσκοπο και κάποιος τρίτος υπεισέρχεται για να σπάσει μια πολύ καλή συμφωνία» είπε, εννοώντας σαφώς τον συνήγορο της Μονής.

Και συνέχισε, στο ίδιο ακριβώς τέμπο, μετατρέποντας μία δίκη επί συγκεκριμένου θέματος οικονομικής διαφοράς για ένα οικόπεδο, περίπου σε ζήτημα εθνικό, για το οποίο μάλιστα επί μέρες τώρα δεν σταματά να συζητεί η κοινή γνώμη στην Κύπρο.

«Είναι ντροπή ένας ΥΠΕΞ να απολογείται για πράξεις του 2012-2013. Εξεταζόμενος για άλλα θέματα από την κατάθεσή μου για μιάμιση ώρα μειώνει την αξία της κατάθεσής μου. Δεν κατάλαβα ότι εδώ δικάζομαι για το ΤΑΙΠΕΔ» είπε. Και στρεφόμενος ξανά στον συνήγορο, του πέταξε: «Επιμένατε εσείς κ. Βελάρη και σπάσατε τη συμφωνία. Εχετε άλλη γραμμή, όχι τον φιλελληνισμό».

Ακόμα μία κουβέντα, δηλαδή, που εξέτρεψε τη δίκη από το αντικείμενό της και το πήγε σε επικίνδυνο, εθνικό επίπεδο.

«Κύριε πρόεδρε θέλω να ρωτήσω γιατί υπάρχει μία προσβολή στο πρόσωπο μου για τον θεσμό της Ελληνικής Δημοκρατίας; Με ρωτάει άσχετα πράματα και τον καλώ να έρθει στην ουσία. Ούτε επί χούντας η Ελλάδα δεν διασύρθηκε με τέτοιο τρόπο» είπε απευθυνόμενος στην έδρα ο υπουργός.

Κάποια στιγμή ο κ. Βελάρης ρώτησε γιατί δεν εξουσιοδότησε ο κ. Τσίπρας τον κ. Κοτζιά για να διευθετηθεί το θέμα νομικά και ευαισθητοποιήθηκαν μόνο όταν λήφθηκε η απόφαση να ακυρωθεί η μεταβίβαση; Η αναφορά εκνεύρισε τον κ. Κοτζιά ο οποίος ζήτησε από τον συνήγορο να μιλάει «με σεβασμό για τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Να μιλάτε έτσι για μένα όχι για τον Πρωθυπουργό μου».

Και ακολούθως έβαλε στο «κάδρο» και την Τουρκία. Σε ένα δικαστήριο χώρας που κατελήφθη από την Τουρκία. Που ξέρει πόσο ευαίσθητη είναι κάθε αναφορά σε αυτήν.

«Εδώ δεν πουλήσαμε κτήμα στην Αγκυρα που έχουμε από τη δεκαετία ’30 στον καλύτερο δρόμο. Μας φέρθηκαν καλύτερα στην Τουρκία. Είναι προφανές ότι δεν συμπαθείτε την παρούσα κυβέρνηση».

Δηλαδή, έβγαλε και συμπέρασμα ο υπουργός ότι ο συνήγορος της Μονής Κύκκου (που προφανώς ομιλεί και λειτουργεί εν ονόματί της) είναι περίπου και πολιτικός αντίπαλος.

«Αντί να απολογηθεί, ήρθε εδώ και μας την είπε» ήταν το σχόλιο που επαναλήφθηκε πολλές φορές στα social media από εκείνους που απογοητεύτηκαν και θύμωσαν με τη στάση του κ. Κοτζιά στο δικαστήριο, και μάλιστα υπερασπιζόμενος κάτι με το οποίο μεγάλο κομμάτι της κυπριακής κοινής γνώμης έχει αντίθετη από αυτόν άποψη.

Μπορεί μία μερίδα της να ταυτίζεται με τις πατριωτικές κορώνες του έλληνα υπουργού, όντως η δημοτικότητά του είναι υψηλή, όμως ένα άλλο κομμάτι του λαού, που δεν είναι αναγκαστικά και φίλα προσκείμενο προς το επιχειρηματικό πρόσωπο της Κυπριακής Εκκλησίας, λέει σαφώς ότι «εδώ τους χαρίσαμε ένα οικόπεδο για την πρεσβεία τους, τους δώσαμε μισοτιμής ένα άλλο δίπλα, για να κτίσουν πρεσβευτική κατοικία, και αυτοί έκαναν πονηριές για να το πουλήσουν σε άλλους και να βγάλουν και κέρδος από πάνω, ε, όχι!…».

Και αυτό ακριβώς το «έ, όχι κύριε Κοτζιά!» νομίζω πως θα το κουβαλάει επάνω του για πολύ ο πολύ έξυπνος και πολύ ευέξαπτος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News