Στον αντιδημοκρατικό κόσμο του Ερντογάν προσπαθεί να εμβαθύνει γράφοντας στους λονδρέζικους Times η Χάνα Λουσίντα Σμιθ. Την απασχολεί το ερώτημα: γιατί ο τούρκος πρόεδρος εξακολουθεί και κάνει εκλογές, αφού ήδη ελέγχει τα πάντα;

Το άμεσο περιβάλλον του, οικογενειακό και φιλικό, διαφεντεύει τον Τύπο και τα τηλεοπτικά δίκτυα. Οι αντίπαλοί του παλεύουν για να μη βρεθούν στη φυλακή. Το κόμμα του κλέβει κρατικούς πόρους. Χειραγωγεί το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων.

Η γενικευμένη διαφθορά, ο πόλεμος κατά των Κούρδων, η εκκαθάριση των κρατικών μηχανισμών από ενοχλητικούς αντιπάλους του μπαίνουν στο μικροσκόπιο της αρθρογράφου. «Εχει σκοτώσει περισσότερους από 6.000 ανθρώπους από το 2015 και έχει εκτοπίσει εκατοντάδες χιλιάδες» γράφει. «Είναι υποκριτής λέγοντας από το παλάτι του ότι επιβάλλει τη βούληση του λαού. Εχει κάνει εκκαθαρίσεις στις δυνάμεις ασφαλείας και στη Δικαιοσύνη. Δεν έχει χρησιμοποιήσει τη δύναμή του για να βελτιώσει την κατάσταση στη χώρα του».

Οι δημόσιες επενδύσεις, εν γένει η οικονομία και η εξωτερική πολιτική αναλύονται επίσης: «Τα κατασκευαστικά έργα που γίνονται με δανεισμό πλουτίζουν τους φίλους του, δεν εκσυγχρονίζουν την Τουρκία. Η υποχώρηση της λίρας έχει φέρει ανατιμήσεις σε τρόφιμα και καύσιμα. Η παρεμβατική πολιτική στο Μεσανατολικό γέμισε τη χώρα με 3,6 εκατομμύρια σύρους πρόσφυγες. Οι ντόπιοι ενοχλούνται, ο Ερντογάν κατηγορεί τους ξένους».

Η «καταστροφική νύχτα της 31ης Μαρτίου», η νύχτα των δημοτικών εκλογών δηλαδή, ήταν η απαρχή ακόμη πιο αυταρχικών φαινομένων. Ο Ερντογάν δεν περίμενε το χτύπημα. Τα σπασμωδικά μέτρα (επανάληψη εκλογών στην Πόλη και νέα ήττα, αντικατάσταση κούρδων δημάρχων με πιόνια του, κ.ά.) συνέβαλαν στην εκτράχυνση του καθεστώτος. Τώρα οι ευρωπαίοι λαϊκιστές τον παρατηρούν πώς κυβερνά και παίρνουν μαθήματα: ο Ερντογάν τούς διδάσκει πώς υποβαθμίζεται η δημοκρατία. Και εκείνοι έχουν πεισθεί ότι υπό την κάλυψη μιας υποτιθέμενης δημοκρατίας μπορούν να κυβερνούν δικτατορικά.

Στη συνέχεια η αρθρογράφος παραθέτει ονόματα Ευρωπαίων που εμπνεύστηκαν από το αυταρχικό παράδειγμα του Τούρκου. Γράφει για τον σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς και τον έλεγχο των media, για τον ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν και την αντιμεταναστευτική πολιτική, για τους Βοσνίους που «υποδαυλίζουν το εθνοτικό μίσος».

Θεωρεί ότι ο επηρεασμός που δέχεται η λαϊκιστική πολιτική σκηνή από τον Ερντογάν είναι μεγάλος: «Παρακολουθήστε την Τουρκία εάν θέλετε να μάθετε πώς ξεδιπλώνεται η επόμενη πράξη της Ευρώπης» γράφει, εννοώντας ότι η εκτροπή προς την απροκάλυπτη δικτατορία είναι μία από τις επιλογές που έχει μπροστά του ο Ερντογάν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News