Ο αγώνας στο «Παρκ ντε Πρενς» είχε, μόλις, ολοκληρωθεί και το όνομα του Κιλιάν Εμπαπέ ακουγόταν παντού: στα μπουθ των ραδιοτηλεοπτικών σπορτκάστερ, στα μικρόφωνα των ρεπόρτερ της «μεικτής ζώνης», στην εξέδρα και, αργότερα, στη συνέντευξη Τύπου. Συνοδευόταν από κολακευτικά σχόλια και εκφράσεις θαυμασμού, του στιλ «είναι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη, ήταν συναρπαστικός» (Κάρλο Αντσελότι), ή «σήμερα κέρδισε το παιχνίδι μόνος του» (Τιμπό Κουρτουά).

Την ίδια ώρα τα αθλητικά media -ιδίως τα ισπανικά- του αφιέρωναν τα πρωτοσέλιδά τους:

– L’ Equipe: «Και ναι, είναι πάλι αυτός! Αφού ο Λιονέλ Μέσι έχασε πέναλτι, ο Εμπαπέ σκόραρε και χάρισε τη νίκη στην Παρί».

– Marca: «Τι καλός που είναι ο Εμπαπέ!».

– AS: «Ο Εμπαπέ είναι η βόμβα, έδωσε πλεονέκτημα στην Παρί, σκοράροντας με υπέροχη ενέργεια στις καθυστερήσεις».

– Sport: «Γκολάρα Εμπαπέ έφερε δικαιοσύνη έπειτα από ωραία κίνηση του παγκόσμιου παιχταρά».

– Gazzetta dello Sport: «Τι φαινόμενο ο Εμπαπέ!».

– Mundo Deportivo: «Ετσι κερδίζει ο Εμπαπέ! Ενα φοβερό γκολ του μελλοντικού «μερένγκε» στο τελευταίο λεπτό δικαίωσε την καθολική κυριαρχία των Παριζιάνων, ενώ ο Μέσι έχασε πέναλτι».

Η αναμέτρηση της Παρί Σεν-Ζερμέν με τη Ρεάλ Μαδρίτης (η πρώτη για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ) εξελίχθηκε σε ένα 95λεπτο παγκόσμιο promo του γάλλου επιθετικού, που εδώ και 16 μέρες είναι ελεύθερος να επιλέξει την ομάδα στην οποία θα συνεχίσει την καριέρα του. Το σχέδιο του Αντσελότι κατάφερε να περιορίσει τη δράση του Μέσι, του ντι Μαρία και του Βεράτι, όμως δεν ήταν αρκετό για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον Εμπαπέ, που… οργίασε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Με την παροιμιώδη του ταχύτητα, την κλάση, την εκρηκτικότητα, την αντοχή, το κέφι και την ανεξάντλητη φαντασία του.

Αυτός πρωταγωνίστησε στις καλύτερες στιγμές της Παρί, υποχρεώνοντας τον Κουρτουά σε απίθανες αποκρούσεις, αυτός κέρδισε το πέναλτι που δεν αξιοποίησε ο Μέσι, αυτός «έσπρωξε» τους συμπαίκτες του στην επίθεση όταν είχαν απογοητευτεί από τις τόσες χαμένες ευκαιρίες, αυτός χάρισε στην ομάδα του τη νίκη με ένα γκολ – αριστούργημα στο 4ο λεπτό των καθυστερήσεων (93′.14″). Πρόκειται για το πιο αργοπορημένο «buzzer-beater» που έχει δεχτεί η Ρεάλ στα χρονικά των νοκ-άουτ αγώνων του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο προσωπικός του αντίπαλος στο ματς, Ντάνι Καρβαχάλ, βίωσε, ίσως, την πιο εφιαλτική βραδιά της καριέρας του. Ο Αντσελότι… τον λυπήθηκε και τον απέσυρε από το παιχνίδι στο 71′. Αλλά και ο Λούκας Βάθκεθ που μπήκε στη θέση του, «φρέσκος» και ξεκούραστος, δεν τα πήγε καλύτερα με τον 23χρονο «δαίμονα», που στην τελευταία φάση του αγώνα βρήκε τις δυνάμεις και το καθαρό μυαλό για να σκοράρει ένα από τα ωραιότερα γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης: πέρασε ανάμεσα από δύο αντιπάλους του, σαν τον άνεμο, και από πολύ πλάγια θέση νίκησε τον βέλγο γκολκίπερ της Ρεάλ, για να του «αρπάξει» την τελευταία στιγμή και τον τίτλο του MVP της αναμέτρησης.

Στα 13 πιο πρόσφατα παιχνίδια του στο Τσάμπιονς Λιγκ έχει πετύχει, συνολικά, 13 τέρματα. Στις τρεις τελευταίες σεζόν, μόνον ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι εμφανίζει παρόμοιες επιδόσεις στο σκοράρισμα, στους νοκ-άουτ αγώνες. Κι από το 2003, που η Opta κρατάει τέτοιου είδους στατιστικά στοιχεία, είναι ο μόνος γάλλος παίκτης που σε επτά διαδοχικά ματς της διοργάνωσης είχε συμμετοχή σε, τουλάχιστον, ένα γκολ: είτε ως εκτελεστής, είτε ως δημιουργός. Στο εφετινό γαλλικό πρωτάθλημα, σε 22 εμφανίσεις του, έχει σκοράρει 12 φορές κι έχει μοιράσει 9 ασίστ.

Το 1-0 δεν λέει όλη την αλήθεια για ό,τι συνέβη χθες (Τρίτη) στο «Παρκ ντε Πρενς», όπου η εικόνα της «Βασίλισσας» ήταν απογοητευτική. Ντροπιαστική, για τον πιο επιτυχημένο σύλλογο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ. Η Ρεάλ κατέγραψε μόλις τρεις τελικές προσπάθειες για γκολ, έναντι 22 της Παρί. Μια κεφαλιά του Κασεμίρο, που εξουδετέρωσε εύκολα ο Ντοναρούμα, ήταν η πιο καλή ευκαιρία που κατάφερε να δημιουργήσει. Πραγματοποίησε 31 επιθέσεις (έναντι 74), κέρδισε ένα κόρνερ (η Παρί, 7) και ολοκλήρωσε 441 πάσες (έναντι 630). Επαιξε παθητικά και φοβισμένα, σαν μια μικρή ομάδα που αντιμετωπίζει μια πολύ πιο δυνατή από εκείνη. Αν και ευτύχησε να ηττηθεί με ένα σκορ που δεν την καταδικάζει, ελάχιστοι πιστεύουν ότι θα καταφέρει να το ανατρέψει στη ρεβάνς της Μαδρίτης.

Η παρακμή της είναι φανερή και στο ισπανικό πρωτάθλημα. Για να ξαναγίνει η μεγάλη Ρεάλ του ένδοξου παρελθόντος της, χρειάζεται παίκτες σαν τον Εμπαπέ – και τέτοιοι δεν κυκλοφορούν πολλοί στις μέρες μας. Αν, όντως, ενδιαφέρεται για τον υπερταλαντούχο Γάλλο, το χθεσινό κοντράστ θα την κάνει να τον διεκδικήσει ακόμη πιο αποφασιστικά (εάν το συμβόλαιό του δεν το έχει, ήδη, έτοιμο, όπως αναφέρουν κάποιες πληροφορίες).

Η Ρεάλ του γερο-Μόντριτς, του Κρόος και του Μπενζεμά ανήκει, πλέον, στο «χθες» του ποδοσφαίρου. Το μέλλον του είναι -περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον- ο Εμπαπέ. Το «φώναξε» στη φάση του 94′ (και όχι μόνο), με ένα γκολ που «θύμισε» κάτι από Μέσι και κάτι από Κριστιάνο Ρονάλντο στις καλύτερες μέρες τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News