Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 78 ετών ο Βασίλης Μποτίνος, ένας από τους θρύλους του ελληνικού ποδοσφαίρου και του Ολυμπιακού. Είχε νοσηλευτεί αρχικά με κορονοϊό στο Κρατικό Νίκαιας και στη συνέχεια στο ΚΑΤ.
Ο Βασίλης Μποτίνος γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1944 στον Βόλο. Ξεκίνησε την μπάλα του από τον τοπικό Ολυμπιακό, όπου αγωνιζόταν ως σέντερ φορ. Το 1964, αφού προηγουμένως είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού Βόλου με 19 γκολ σε 29 αγώνες, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό Πειραιώς, έπειτα από ενέργειες του τότε αντιπροέδρου της ομάδας Σηφαλάκη, παρά το γεγονός ότι ενδιαφέρον για την απόκτησή του είχαν εκφράσει τόσο ο Πανιώνιος όσο και ο Ηρακλής.
Στην ομάδα του Πειραιά αγωνίστηκε με επιτυχία ως εξτρέμ, συμμετέχοντας στην ποδοσφαιρική αναμόρφωση που επήλθε χάρη στον θρυλικό κόουτς Μάρτον Μπούκοβι.
Στον Ολυμπιακό παρέμεινε μέχρι το 1971, όταν ένας σοβαρός τραυματισμός, καθώς και παρεμβάσεις πολιτικών παραγόντων (θρυλείται ότι τον «έκοψε» ο περιβόητος Κωνσταντίνος Ασλανίδης, παντοδύναμος επί χούντας γενικός γραμματέας Αθλητισμού) έβαλαν πρόωρα τέρμα στην καριέρα του. Το 1972 αγωνίστηκε με τη φανέλα του Παναιγιάλειου στη Β’ Εθνική. Η τελευταία σεζόν που αγωνίστηκε ήταν το 1973-74 με τον Πανιώνιο.
Υπήρξε 12 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδος, πετυχαίνοντας τρία τέρματα από το 1967 μέχρι το 1969.
«Καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες»…
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανέφερε σε ανακοίνωσή της:
«Η οικογένεια του Ολυμπιακού πενθεί για την απώλεια ενός ερυθρόλευκου ήρωα, του Βασίλη Μποτίνου.
»Ο Βασίλης Μποτίνος, εκ των πρωταγωνιστών στη θρυλική ομάδα του Μάρτον Μπούκοβι, συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Αγωνιζόμενος στην επίθεση, φόρεσε την ερυθρόλευκη από το 1965 έως το 1971, κατακτώντας σε αυτό το διάστημα δύο φορές το πρωτάθλημα Ελλάδας (1966, 1967) και τρεις το κύπελλο (1964, 1968, 1971). Υπήρξε διεθνής με την εθνική ομάδα, ενώ κατέκτησε δύο φορές το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων (1968, 1969).
»Βασίλη Μποτίνο, καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News