Η παλαιοντολογική επανάσταση που έχει ξεκινήσει την τελευταία εικοσαετία με τη συνεχή ανακάλυψη σε όλο τον κόσμο άγνωστων μέχρι σήμερα ειδών δεινοσαύρων συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Κάποια από αυτά τα νέα είδη παρουσιάζουν σημαντικό εξελικτικό ενδιαφέρον και άλλα ξεχωρίζουν για τα παράξενα ανατομικά χαρακτηριστικά τους ή τη συμπεριφορά που φαίνεται να είχαν.

Οι περισσότερες ανακαλύψεις άγνωστων μέχρι σήμερα ειδών γίνονται σε ανασκαφές που πραγματοποιούνται σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Ομως η ύπαρξη άγνωστων ειδών έχει διαπιστωθεί τα τελευταία χρόνια στα εργαστήρια από τη μελέτη απολιθωμάτων που βρίσκονται σε αποθήκες μουσείων ή σε διάφορες συλλογές και δεν έχουν ακόμη ταυτοποιηθεί.

Ομάδα ειδικών μελέτησε απολιθώματα που εντοπίστηκαν πριν από τριάντα χρόνια σε μια περιοχή της βορειοανατολικής Βραζιλίας, όπου γνωρίζουμε ότι πριν από 110 εκατ. έτη υπήρχε μια λιμνοθάλασσα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα απολιθώματα ανήκουν σε ένα δίποδο δεινόσαυρο με μέγεθος κότας που τρεφόταν κυρίως με έντομα και πιθανώς με μικρά σπονδυλωτά ζώα, όπως σαύρες και βατράχια.

Το είδος αυτό ονομάστηκε Ubirajara jubatus και όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Guardian, διέθετε ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει συναντηθεί ξανά στον κόσμο των δεινοσαύρων, αλλά και γενικότερα στο ζωικό βασίλειο. Σε κάθε ένα από τους δύο ώμους υπήρχαν δύο μακριές προεξοχές που μάλλον αποτελούνταν από κερατίνη, το ίδιο υλικό που περιέχουν τα νύχια και τα μαλλιά.

«Υπάρχουν πολλά είδη παράξενων δεινοσαύρων, αλλά αυτό το είδος πραγματικά διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα. Εκτός από τις προεξοχές, το σώμα του καλυπτόταν πιθανότατα από ένα είδος τριχώματος, ενώ διέθετε επίσης κάποιο πρωτόλειο είδος φτερών, συνδυασμός που και αυτός μοιάζει μοναδικός στον κόσμο των δεινοσαύρων» αναφέρει ο Ντέιβιντ Μαρτίλ, καθηγητής Παλαιοβιολογίας του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, που ήταν μέλος της ομάδας των ειδικών που μελέτησε τα ευρήματα του U.jubatus.

Οι ειδικοί λένε ότι η ύπαρξη αυτών των προεξοχών θα εξυπηρετούσε κάποιον από τους συνήθεις λόγους για τους οποίους αναπτύσσονται τέτοιες δομές στα ζώα: για να προσελκύσουν ταίρι, να αντιπαρατεθούν με κάποιο μέλος του ίδιου είδους ή να αντιμετωπίσουν με αυτά κάποιον κίνδυνο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News