825
|

Η κρυφή δύναμη του Πούτιν

Νίκος Σωκιανός Νίκος Σωκιανός 7 Αυγούστου 2014, 00:16

Η κρυφή δύναμη του Πούτιν

Νίκος Σωκιανός Νίκος Σωκιανός 7 Αυγούστου 2014, 00:16

Σε οικονομικό πόλεμο παγκόσμιας διάστασης εξελίσσεται η απόφαση της Ρωσίας να επιβάλλει εμπάργκο στις εισαγωγές οπωροκηπευτικών προϊόντων, κρέατος, ψαριών, γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αυστραλία, τον Καναδά και τη Νορβηγία. Οι εισαγωγές παγώνουν από σήμερα και για ένα χρόνο. Προς το παρόν, εξαιρούνται οι παιδικές τροφές. Παράλληλα η Ρωσία εξετάζει το ενδεχόμενο να απαγορεύσει τις πτήσεις δια μέσου του εθνικού εναέριου χώρου της. Το διάταγμα που υπέγραψε ο Πούτιν προβλέπει την επιβολή κυρώσεων στις χώρες που έχουν ήδη προχωρήσει σε οικονομικά μέτρα κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

Όποιος παρακολούθησε την πορεία του Πούτιν τα τελευταία δέκα χρόνια, σίγουρα θα έχει διαπιστώσει αρκετές και μεγάλες μεταβολές στη συμπεριφορά του.

Ξεχάσαμε μήπως την εγκαρδιότητα του Πούτιν με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπους; Όχι βέβαια. Αντέδρασε η Ρωσία σθεναρά στους βομβαρδισμούς κατά του Καντάφι στη Λιβύη; Όχι. Στη Γάζα; Μαλλον ουδέτερα είδε τις ενέργειες των Ισραηλινών.

Τι έκανε ο Πούτιν για να ορθοποδήσει το απαξιωμένο ρωσικό έθνος των ολιγαρχών που με τα κλεμμένα δισεκατομμύριά τους ζούσαν και ζούνε την γκλαμουριά τους στο Λονδίνο και αλλού; Λίγα έκανε. Πολύ λίγα. Είχε για χρόνια τον πολιτικό του αντίπαλο Μιχαήλ Κορντοκόβσκι, τον ολιγάρχη και μεγαλομέτοχο της πετρελαϊκής εταιρίας Yukos, στη φυλακή. Λόγω… εφορίας. Του έδωσε χάρη πρόσφατα. Μάλλον το μετάνιωσε ήδη, γιατί διεθνή δικαστήρια επιδίκασαν αποζημίωση 50 δισ. δολάρια στους μετόχους της Yukos, με τον Κορντοκόβσκι στο ασφαλές παρασκήνιο, στη Δύση, όπου κατέφυγε μετά την αποφυλάκισή του.

Οι πολίτες του κράτους του Πούτιν ζούνε, οι περισσότεροι, πάρα πολύ δύσκολα. Εναποθέτουν πάλι, όπως πριν την επανάσταση, τις ελπίδες τους στον Θεό. Στη θρησκεία.

Ο Πρόεδρος Πούτιν βοήθησε την ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία να ανακτήσει την τσαρική της λάμψη. Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα του λαού; Πολύ πιθανόν. Ο Λένιν θα βλέπει εφιάλτες στο μαυσωλείο του…

Ο Πούτιν, ο πρωθυπουργος Μεντβέγιεφ και ο Πατριάρχης γνωρίζονται πολύ καλα, είναι και συντοπίτες, και οι τρεις από την Αγία Πετρούπολη.

Ο Πούτιν όμως που βλέπουμε από το το 2013 και μετά δεν είναι ο παλιός. Κάτι έχει αλλάξει. Θα πείτε, οι πολιτικώς ψαγμένοι, μα είναι τώρα Πρόεδρος με αρμοδιότητες τσάρου…

Οι παρατηρούντες τα κοινωνικά, βλέπουν… γυναίκα να κρύβεται πίσω από τη νέα πυγμή. Ο Πούτιν χώρισε και άλλαξε σύντροφο. Παίζει ίσως και αυτό έναν ρόλο, οι γυναίκες έχουν ενίοτε μεγάλη επιρροή σε πολιτικούς άνδρες. Μέχρι που αναλαμβάνουν και τα πολιτικά ηνία του κράτους οι ίδιες, όπως η Μεγάλη Αικατερίνη, που αφού δολοφονήθηκε με τη συνδρομή της ο τσάρος, ο άνδρας της, κυβέρνησε επιτυχώς επί δεκαετίες.

Παλιές ιστορίες. Ας μείνουμε στον Πούτιν.

Άλλοι στηρίζουν την νέα δυναμική απέναντι στη Δύση σε ένα όραμα του Προέδρου, το όραμα της αναβίωσης της αυτοκρατορίας της Σοβιετικής Ένωσης. Ανέφικτο μεν αλλά τα οράματα αντλούν την ανατρεπτική δύναμή τους από το ουτοπικό, που ίσως σε βάθος χρόνου γίνει πραγματικότητα. Αυτό εξηγεί τα πολύ μεγάλα ποσοστά δημοτικότητας που παίρνει ο Πούτιν, παρ' όλες τις επιθετικές ενέργειες της Δύσης με αφορμή την Ουκρανία και προηγουμένως τη Συρία. Που οδήγησαν, εκτός άλλων, σε αύξηση των επιτοκίων της Ρωσίας και σε σωρεία πτωχεύσεων εταιρειών που είχαν μικρή κεφαλαιακή βάση, δηλαδή δούλευαν με δανεικά, όπως τουριστικές εταιρείες.

Οι ρεαλιστές πάλι, θα μου εξηγήσουν πως τα πετρέλαια και ο ορυκτός πλούτος δίνουν την ισχύ, και σωστά, η ψυχρή λογική της οικονομίας τους δικαιώνει. Βεβαίως, είναι αναγκασμένοι οι Ρώσοι να πουλάνε σε πελάτες της Ευρωπαϊκης Ένωσης, που τώρα αρχίζουν να τους φέρνουν εμπόδια ως αντίποινα στην πολιτική τους. Αυτός ο τεράστιος ορυκτός πλούτος αξιοποιείται τα τελευταία χρόνια καλύτερα και πιο αποτελεσματικά από τους Ρώσους επιχειρηματίες και από το κράτος. Και εκτός των πελατών από τη Δύση υπάρχουν και οι Ασιάτες. Πρόσφατα, έκλεισαν με τους Κινέζους σημαντικό συμβόλαιο παροχής αερίου σε μακροχρόνια βάση. Το ρούβλι όμως χωλαίνει. Έχω αναφερθεί σχετικά σε άρθρο μου στο protagon: "Γιατί πέφτει το ρούβλι;"

Όλα τα προαναφερθέντα σημεία έχουν την λογική τους. Και εξηγούν, κατά κάποιο τρόπο, από πού αντλεί τη δύναμή του ο Πούτιν.

Υπάρχει μήπως και κάτι άλλο; Ναι! Το ξεχάσαμε, οι περισσότεροι, μέσα στα δικά μας προβλήματα. Το όνομα αυτού Σνόουντεν. 'Εντουαρντ Σνόουντεν!

Είναι ο Αμερικανός που έχει ζητήσει άσυλο και ζει προσωρινά στη Ρωσία. Αυτός που ξεσκέπασε τις πρακτικές της NSA και όχι μόνον. Έχει δώσει εξαιρετικές πληροφορίες και πρόσβαση σε εκατομμύρια ντοκουμέντα και προγράμματα ψηφιακής κατασκοπείας των Αμερικανών και των Ευρωπαίων στους Ρώσους. Με δεδομένη τη ρωσική ευφυία στα μαθηματικά και στις ψηφιακές εφαρμογές, πρέπει να είμαστε σίγουροι πως οι Ρώσοι έχουν ανακτήσει στρατηγικά πλεονεκτήματα στην παγκόσμια ψηφιακή κατασκοπεία. Στις 6 Αυγούστου διέρρευσε η πληροφορία για μαζική κλοπή δισεκατομμυρίων κωδικών από 400.000 ιστοσελίδες. Από ποιους; Από Ρώσους! Πώς; Άγνωστο.

Η κρυφή δύναμη του Πούτιν, κατά την εκτίμησή μου, στηρίζεται εν μέρει στην πρόσβασή του σε απόρρητα ντοκουμέντα, σε προγράμματα και σε βάσεις δεδομένων, καθώς και σε συνεχείς τηλεφωνικές υποκλοπές πολιτικών και παραγόντων της οικονομίας, που είναι άκρως απαραίτητη προϋπόθεση για τους απαιτούμενους πολιτικούς και στρατιωτικούς ελιγμούς.

Η ειρωνεία της ιστορίας; Ένας Αμερικανός υπήκοος είναι μοχλός των Ρώσων στην τωρινή πολιτική φάση. Αλλά ας μην παραβλέψουμε το βασικό της όλης υπόθεσης: το καπιταλιστικό σύστημα έχει περάσει γερό χαλκά στη μύτη της ρωσικής αρκούδας.

Ζητείται ο κατάλληλος αρκουδιάρης. Θα βρεθεί. Είναι ζήτημα χρόνου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News