Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από εκείνο το πρωινό της 26ης Ιανουαρίου 2015 που ο Πάνος Καμμένος διέβη την πόρτα του κτιρίου του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου για να συμφωνήσει μέσα σε λίγα λεπτά με τον Αλέξη Τσίπρα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ – το σχήμα που ως γνωστόν οδήγησε τη χώρα στην «περήφανη» διαπραγμάτευση, στο διχαστικό δημοψήφισμα, στο 3ο Μνημόνιο και σε όλα τα άλλα. Φαίνεται όμως ότι για πρώτη φορά σε αυτά τα τρία χρόνια, στην Κουμουνδούρου άρχισαν να μην αντέχουν τον πολιτικό αδελφό εν όπλοις υπουργό Αμυνας.
Το πρωτοσέλιδο της φιλοκυβερνητικής «Εφημερίδας των Συντακτών», στο δευτεριάτικό της φύλλο, είναι χαρακτηριστικό ενός νέου κλίματος που διαμορφώνεται, κατ’ αρχάς στην καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως στην πρωθυπουργική βίλα της Ηρώδου Αττικού: «Κάτι τρέχει με τους Αν. Ελλ.: Τα όρια του Μαξίμου δοκιμάζουν οι δηλώσεις Καμμένου και Ζουράρι».
Σε πρώτη ανάγνωση είναι λογικό να υπάρχει πρόσκαιρη δυσφορία στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά την πρωτοβουλία του προέδρου των ΑΝΕΛ να θέσει με άρθρο του στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», ζήτημα διεξαγωγής δημοψηφίσματος στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Και επίσης λογικό είναι να υπάρχει και πρόβλημα με τον Κώστα Ζουράρι όταν όντας υφυπουργός Παιδείας καθυβρίζει ως άλλος χούλιγκαν τους οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων.
Ομως φαίνεται ότι το πρόβλημα είναι γενικότερο.
Μέχρι σήμερα και παρά τις όποιες μικρο-διαφωνίες, αλλά και την ιδεολογική απόσταση που χωρίζει τα δύο κόμματα, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πάντα στο πλευρό του κ. Καμμένου, κάθε φορά που βρισκόταν στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης – και δεν ήταν λίγες την τελευταία διετία, αρκεί να θυμηθούμε τις μπιλιές στο καζίνο στο Λονδίνο και τις μπίζνες με τους Σαουδάραβες.
Ομοίως και ο αρχηγός των ΑΝΕΛ έχει αποδειχθεί η πολύτιμη σταθερά για τον Πρωθυπουργό σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή. O πολιτικός που εξελέγη με ιαχές «στα τέσσερα», παραινέσεις για λιντσαρίσματα και υποσχέσεις ότι προτιμά να τερματίσει την πολιτική του καριέρα παρά να ψηφίσει μνημόνια, ψήφισε τελικά με μεγάλη άνεση τα πάντα, προσφέροντας στον Πρωθυπουργό το μαγικό 153 στη Βουλή.
Ο κ. Καμμένος «διευκόλυνε» τον κ. Τσίπρα και στο θέμα Ζουράρι, αφού ήταν αυτός που σήκωσε το ακουστικό και πήρε τηλέφωνο τον αθυρόστομο (πρώην) υφυπουργό Παιδείας για να του ζητήσει να «μαζέψει» τις οπαδικές του χυδαιότητες. Η πρώτη παραίτηση κυβερνητικού στελέχους στην εποχή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι πια γεγονός και μάλιστα προέρχεται από βουλευτή των ΑΝΕΛ.
Πρωτοσέλιδα όμως όπως αυτό της «Εφ. Συν.», η οποία διακρίνεται για το εξαιρετικά αξιόπιστο κυβερνητικό ρεπορτάζ και έχει επικοινωνία με την Κουμουνδούρου (η κομματική «Αυγή» ως πρωινή εφημερίδα δεν κυκλοφόρησε τη Δευτέρα), μαρτυρούν την ύπαρξη σκιών στον γάμο του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ και σε αυτόν του κ. Τσίπρα με τον κ. Καμμένο. Σκιές που μπορεί να υπήρχαν και στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν κρέμονταν στα μανταλάκια. Στο δημοσίευμα άλλωστε γίνεται για πρώτη φορά λόγος για επικοινωνιακή αρρυθμία στο κυβερνητικό στρατόπεδο που «βραχυκυκλώνει» τις σχέσεις του κ. Καμμένου με το Μαξίμου, άρα τον Πρωθυπουργό.
Ασφαλώς κυβέρνηση Τσίπρα χωρίς τους ΑΝΕΛ δεν μπορεί να υπάρξει – χαρακτηριστικό της ανάγκης που έχει ο Πρωθυπουργός τον κ. Καμμένο είναι το γεγονός ότι με εννέα βουλευτές οι Ανεξάρτητοι Ελληνες έφτασαν να μετρούν έξι θέσεις στην κυβέρνηση!
Το θέμα είναι αν μας κοροϊδεύουν ή πράγματι αρχίζουν να το διαλύουν, προφανώς βλέποντας ότι οι εκλογές, παρά τις εξαγγελίες για το 2019, δεν είναι μακριά.
Ετσι ο κ. Καμμένος τη μία δηλώνει ότι έχει εμπιστοσύνη στον Νίκο Κοτζιά για τις διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ, αλλά την άλλη ξαναφορά τη στολή του «Μακεδονομάχου», οραματιζόμενος νέα δημοψηφίσματα για το όνομα – προφανώς για να επιχειρήσει να πιστωθεί το όποιο ποσοστό ενός «όχι».
Ετσι ο κ. Ζουράρις αρνείται να ζητήσει συγγνώμη από τους οπαδούς του Ολυμπιακού και του Αρη Θεσσαλονίκης – προφανώς για να καρπωθεί τις ψήφους των οπαδών του ΠΑΟΚ καθώς εκλέγεται στην Α’ Θεσσαλονίκης.
Ετσι, από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να μεταδίδουν πλέον ότι έχουν σοβαρό πρόβλημα με τους ΑΝΕΛ – προφανώς για να επιχειρήσουν να πείσουν τους αριστερούς ψηφοφόρους τους ότι έχουν διαφορές από τους εθνικιστές και τους «ψεκασμένους».
Το ποιους θα πείσουν με κάτι τέτοια είναι ένα άλλο θέμα…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News