Βρίσκεται στο Νο.1 του Κόσμου επί 114 διαδοχικές εβδομάδες (121 στο σύνολο). Εχει κατακτήσει τρεις γκραν-σλαμ τίτλους, σε τρεις διαφορετικές επιφάνειες: χώμα, χορτάρι και σκληρή. Εχει κερδίσει 25 από τα 26 τελευταία της παιχνίδια – και το τρόπαιο στα τρία από τα τέσσερα τελευταία τουρνουά της. Είναι 25 ετών, και υγιέστατη. Το μόνο που δεν περίμενες να ακούσεις από την Ασλεϊ Μπάρτι, είναι ότι αποσύρεται από τα κορτ.

Δεν υπάρχει προηγούμενο αθλήτριας που εγκατέλειψε το τένις, ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της. Η περίπτωση της αυστραλής πρωταθλήτριας θυμίζει, κάπως, εκείνη της Ζιστίν Ενάν Αρντέν. Η βελγίδα «σταρ» είχε κατακτήσει το Ρολάν Γκαρός (2003, 2005, 2006, 2007), το Αμερικανικό Οπεν (2003, 2007) και το Αυστραλιανό Οπεν (2004). Είχε αναδειχθεί «χρυσή» Ολυμπιονίκης στους Αγώνες της Αθήνας (2004), στο ατομικό γυναικών. Τα επιτεύγματά της, της άνοιξαν την πόρτα του «Hall of Fame» του αθλήματος. Αποχώρησε, ξαφνικά, από τη δράση το 2008, όμως επέστρεψε, για λίγο, το 2010. Οταν παράτησε τη ρακέτα της οριστικά, τον Ιανουάριο του 2011, ήταν 29 ετών – όχι 25. Και την ταλαιπωρούσε ένας χρόνιος τραυματισμός στον αγκώνα.

«Η σημερινή μέρα είναι δύσκολη για μένα, καθώς ανακοινώνω ότι αποσύρομαι από το τένις. Δεν ήξερα πώς να μοιραστώ τα νέα μαζί σας, οπότε ζήτησα από την καλή μου φίλη, Κάσεϊ Ντελάκουα, να με βοηθήσει. Είμαι ευγνώμων για όσα μου χάρισε το άθλημα, και αποχωρώ υπερήφανη», έγραψε στον λογαριασμό της στο Instagram η Μπάρτι, και «ανέβασε» το βίντεο της συνέντευξης που παραχώρησε στην Ντελάκουα: πρώην παρτενέρ της στο διπλό, που έγινε δημοσιογράφος. Εκείνη, που είχε φτάσει ώς το Νο.3, είχε εγκαταλείψει τα κορτ στα 33 της (2018). «Είναι, πια, καιρός να περάσω περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου. Ιδίως με τα παιδιά μου, όσο ακόμη είναι νέα», είχε εξηγήσει.

Κάπως έτσι ένιωσε και η Μπάρτι. Είπε ότι κουράστηκε να ταξιδεύει σε όλο τον Κόσμο, ότι θέλει να χαρεί την οικογένειά της και το σπίτι στο οποίο μεγάλωσε (στο Κουΐνσλαντ). Να είναι εκεί που πάντα ήθελε να βρίσκεται. «Ξέρω πόση δουλειά χρειάζεται για να βγάλεις τον καλύτερό σου εαυτό. Το έχω πει πολλές φορές στην ομάδα μου. Πλέον, δεν έχω την ενέργεια, τη θέληση που απαιτούν οι προκλήσεις στο υψηλότερο επίπεδο. Σωματικά δεν έχω τίποτα άλλο να δώσω. Είμαι άδεια. Τα έδωσα όλα σε αυτό το υπέροχο άθλημα, και είμαι χαρούμενη γι’ αυτό. Για μένα, αυτό είναι η επιτυχία μου», εξομολογήθηκε σε αυτή τη μάλλον ασυνήθιστη συνέντευξη.

Η Μπάρτι τίμησε το τένις, με τις επιδόσεις και το ήθος της, όμως δεν ήταν από τις αθλήτριες (ή τους αθλητές) που δεν μπορούσαν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς αυτό. Το είχε εγκαταλείψει, για δυο χρόνια, και το 2014, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το κρίκετ. Επίσης, με αφορμή την πανδημία, το 2020 δεν αγωνίστηκε σχεδόν καθόλου. Προτίμησε την ασφάλεια του σπιτιού της. Το παιδικό της όνειρο ήταν να κατακτήσει το Γουΐμπλεντον. Από τη μέρα που αυτό έγινε πραγματικότητα (2021), η ιδέα της… πρόωρης συνταξιοδότησης στριφογύριζε στο μυαλό της. Οταν, τον περασμένο Ιανουάριο, έγινε η πρώτη Αυστραλή που κέρδισε το Οπεν στη χώρα της έπειτα από 44 χρόνια, τα κίνητρά της εξαντλήθηκαν. Τίποτα, πλέον, δεν άξιζε τη σκληρή δουλειά και τις θυσίες της. Είχε έρθει η ώρα να κυνηγήσει τα εκτός γηπέδων όνειρά της.

Δεν είναι λίγες οι αθλήτριες -και οι αθλητές- που έχουν νιώσει την ίδια ανάγκη. Πίσω από τη δόξα και το χρήμα, ο πρωταθλητισμός είναι μια πολύ ψυχοφθόρος δουλειά. Ρωτήστε και τη Ναόμι Οσάκα, ή τη Σιμόν Μπάιλς… Η διαφορά της Μπάρτι είναι ότι εκείνη δεν φοβήθηκε το σκοτάδι που πέφτει, όταν τα φώτα της δημοσιότητας σβήνουν. Κι ότι δεν τη νίκησε η απληστία. Δεν λογάριασε τα δεκάδες εκατομμύρια που θα μπορούσε να κερδίσει ακόμη, έχοντας μπροστά της μια ολόκληρη δεκαετία θριάμβων να την περιμένει. Αλλωστε, τα 25 εκατομμύρια δολάρια που έχει, ήδη, αποκομίσει (μόνο από χρηματικά έπαθλα), φτάνουν και περισσεύουν για να ζήσουν και οι απόγονοί της μια άνετη ζωή.

Η Μπάρτι, που σε ένα μήνα (24 Απριλίου) θα γίνει 26 ετών, κέρδισε τον πρώτο της τίτλο, το Μαλαισιανό Οπεν, το 2017. Αποχωρεί με ρεκόρ καριέρας 305 νίκες – 102 ήττες. To παλμαρέ της περιλαμβάνει ένα Ρολάν Γκαρός (2019), ένα Γουίμπλεντον (2021), ένα Οπεν Αυστραλίας (2022), ένα τρόπαιο στο «διπλό» του Αμερικανικού Οπεν (2018) και ένα χάλκινο μετάλλιο στο «μεικτό διπλό» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (2021). Στο σύνολο, 15 τίτλους στο «μονό» και 12 στο «διπλό». Τα τρία τελευταία χρόνια… δεν είχε αντίπαλο στο γυναικείο tour. Μεγαλύτερα σερί στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης έχουν να επιδείξουν μόνον, η Στέφι Γκραφ, η Σερίνα Ουΐλιαμς και η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα. Θα λείψει από το τένις. Μάλλον, περισσότερο από όσο το τένις σε εκείνη.

Στο θρόνο της Μπάρτι θα καθίσει πρώτη η Ιγκα Σφιόντεκ, το κορίτσι – «θαύμα» του πολωνικού τένις, που ανέβηκε στο Νο.2 του Κόσμου μετά την κυριακάτικη νίκη της επί της Μαρίας Σάκκαρη στον τελικό του Indian Wells. Ο «θηλυκός Ναδάλ», όπως την αποκαλούν πολλοί. Επειδή ο ισπανός θρύλος ήταν το ίνδαλμά της, αλλά και για τα εξαιρετικά δυνατά της χέρια. Αν και μόλις 20 ετών, έχει κερδίσει, ήδη, 13 τίτλους. Με σπουδαιότερο το Ρολάν Γκαρός, το οποίο κατέκτησε το 2020 χωρίς να χάσει σετ.

Εάν η Μπάρτι ζητήσει τη διαγραφή της από το ranking των γυναικών, η Σφιόντεκ θα ανέβει, αυτομάτως, στο Νο.1. Και η Σάκκαρη, καλή της φίλη, στο Νο.2.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News