Εξω ο Βαλμπουενά, ο Ποντένσε και ο Γκιγιέρμε. Οι δράστες δέκα τερμάτων και επτά ασίστ στα εφετινά ευρωπαϊκά ματς του Ολυμπιακού. Η αφρόκρεμα. Εξω και ο Ελαμπντελαουΐ, που «ζει» γι’ αυτά τα παιχνίδια. Μέσα, ο Λοβέρα, ο Μπενζιά και ο Τοροσίδης, που ακόμη δεν έχουν ξεπαγώσει από τη μακρά αγωνιστική απραξία. Μέσα και ο συνήθης αναπληρωματικός Καμαρά. Ο Πέδρο Μαρτίνς πήγε να παίξει σε αγώνα Champions League -και, μάλιστα, σε αυτόν που ήταν υπογραμμισμένος ως το «κλειδί» της πρόκρισης- με σύνθεση που δεν θα κατέβαζε ούτε σε ματς για το Κύπελλο Ελλάδας.
Δεν… τρελάθηκε, ο πορτογάλος προπονητής. Απλώς, ακολουθεί πιστά τις προτεραιότητες που έχει θέσει το κλαμπ. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης το έχει δηλώσει δημοσίως και ξεκάθαρα: «Ο κύριος στόχος μας, εφέτος, είναι το πρωτάθλημα. Στην Ευρώπη, ό,τι ήθελε προκύψει». Το είπε τρεις φορές μέσα σε ένα μήνα και κάτι: την Κυριακή μετά το παιχνίδι με τη Λαμία, προ ημερών σε συνέντευξη του στα «ΝΕΑ», αλλά και στον φακό της Nova λίγο πριν από τη σέντρα της Super League. Τις στρατηγικές αποφάσεις τις παίρνουν αυτοί που πληρώνουν. Οι υπάλληλοι, ακόμη και οι πλέον υψηλόβαθμοι, τις εφαρμόζουν. Ή, πάνε σπίτι τους.
Ετσι, ο Μαρτίνς «ζύγισε» τα ματς του Βελιγραδίου και του «Κλεάνθης Βικελίδης», και έκρινε ότι πιο σημαντικό είναι αυτό της Κυριακής κόντρα στον Αρη. Εάν ήταν στο χέρι του, θα προτιμούσε να διακριθεί στο πρώτο Champions League της καριέρας του. Αλλά, δεν είναι. Ο Ολυμπιακός «πούλησε» τη μεγάλη του ευκαιρία να πάρει κεφάλι στην κούρσα για την πρόκριση στο Europa League (ενδεχομένως και στους «16» του Champions League, μετά τη συντριβή της Τότεναμ από την Μπάγερν στο Λονδίνο), επειδή δεν αντέχει στην ιδέα ότι μπορεί να μείνει άτιτλος για τρίτη διαδοχική σεζόν. Τόσο απλά.
Αντί να κατακτήσουν ένα από τα πιο εύκολα «διπλά» τους στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, οι «ερυθρόλευκοι» συμπλήρωσαν 11 παιχνίδια στη σειρά χωρίς νίκη στους ομίλους της. Η ελπίδα του προπονητή ότι η ομάδα του θα μπορούσε να τα καταφέρει ακόμη και με αυτό το υπερβολικό rotation, δεν ήταν αβάσιμη. Φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο μέτριος Ολυμπιακός δημιούργησε έξι τελικές προσπάθειες για γκολ (έναντι δύο του Ερυθρού Αστέρα), είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού χωρίς να κοπιάσει πολύ, και προηγήθηκε με ένα «δώρο» του αντίπαλου τερματοφύλακα. Αυτό που, ίσως, δεν υπολόγισε ο Πορτογάλος, είναι ότι η συλλογιστική των προτεραιοτήτων μπορεί να… μολύνει τους παίκτες. Να τους «χαλάσει» το μυαλό.
Το ματς ήταν, για τον Ολυμπιακό, ένα ρεσιτάλ αβίαστων λαθών. Ο Μεριά -άξιος συνεχιστής του Βούκοβιτς στις «γκάφες»- διώχνει με στραβοκλωτσιά και στρώνει την μπάλα στον Βούλιτς για να ισοφαρίσει. Χάνει κι εκείνη την απίθανη ευκαιρία για το 1-2, στο γύρισμα του Ποντένσε. Ο Μπουχαλάκης και ο Σεμέδο αφήνουν τους σκόρερ του δεύτερου και του τρίτου γκολ των Σέρβων να πηδήσουν για κεφαλιά σχεδόν ανενόχλητοι – ο Σεμέδο έχει δώσει τη χειρότερή του παράσταση από τη μέρα που ήρθε στον Ολυμπιακό. Ο Μπενζιά κάνει ένα αχρείαστο φάουλ, που του κοστίζει την αποβολή του. Ολα αυτά μαρτυρούν έλλειψη συγκέντρωσης και απουσία έντασης. Οι παίκτες ακούν τα λόγια του προέδρου. Ερμηνεύουν τις κινήσεις του προπονητή. Αντιλαμβάνονται, πώς ο σύλλογος έχει αξιολογήσει ένα παιχνίδι. Στο τέλος, ασπάζονται αυτήν την ιεράρχηση και οι ίδιοι.
Ισχύει και για τους οπαδούς. Ο Μαρτίνς έχει, σήμερα, να αντιμετωπίσει την γκρίνια τους για το κοουτσάρισμά του στο Βελιγράδι, όμως δεν έχει πρόβλημα. Πρόβλημα θα έχει, εάν ο Ολυμπιακός χάσει την Κυριακή από τον Αρη.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News