«Τι είχανε βάλει από κάτω; Τραμπολίνο;». Η ερώτηση της Κατερίνας Στεφανίδη στον απεσταλμένο του Sportsfeed.gr στην Ντόχα, Παναγιώτη Βότση (όταν τη συνάντησε στη μεικτή ζώνη του σταδίου «Καλίφα», αμέσως μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο επί κοντώ), ήταν ρητορική. Η 29χρονη πρωταθλήτριά μας ήθελε να υπογραμμίσει την εξαιρετική -σχεδόν εξωπραγματική- φόρμα στην οποία βρέθηκαν το βράδυ της Κυριακής, η Αντζέλικα Σιντόροβα και η Σάντι Μόρις. Ανετη, ακομπλεξάριστη και με χιούμορ, όπως πάντα, παραδέχτηκε ότι η Ρωσίδα και η Αμερικανίδα ήταν ασυναγώνιστες.

Μας… κακόπεσε η τρίτη θέση, έτσι; Λες και ένα μετάλλιο, οποιουδήποτε χρώματος, σε παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι κάτι απλό, συνηθισμένο. Τα αθλητικά media ασχολούνται, σήμερα, πιο πολύ με το ντέρμπι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ και την εγχώρια δράση του Σαββατοκύριακου. Στα social media επικρατεί ησυχία. Μας έχει μάθει στο χρυσάφι, η Κατερίνα. Αλλά, στον συγκεκριμένο αγώνα, το «χάλκινο» ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μας χαρίσει. Και το έκανε.

Οποιαδήποτε καλή αθλήτρια βρεθεί «στη βραδιά της» μπορεί να ανέβει στην κορυφή του βάθρου. Αλλά μόνον οι αθλήτριες που «το λέει η καρδιά τους», όπως η Κατερίνα, κατορθώνουν να κερδίσουν κάτι, ακόμη κι όταν δεν είναι στα καλύτερά τους. Η Στεφανίδη πήγε στο Κατάρ με εφετινό ρεκόρ 4,83 μέτρα (επίδοση που είχε πετύχει στο Diamond League των Βρυξελλών) και είδε τις δύο πιο δυνατές αντιπάλους της να φτάνουν στα 4,90μ. χωρίς να χάσουν προσπάθεια. Σε πέντε άλματα, από τα 4,50μ. και πάνω, δεν έριξαν τον πήχη ούτε μια φορά! Αντί να τρομάξει, να απογοητευθεί και να τα παρατήσει, με την αυτοπεποίθηση της σούπερ-σταρ του αγωνίσματός της, βρήκε το κουράγιο να ανέβει πιο ψηλά από κάθε άλλη φορά εφέτος, στα 4,85μ.

«Θα ήθελα να είχα κερδίσει, προφανώς, όμως διασκέδασα έναν πάρα πολύ ωραίο αγώνα, τον καλύτερο που έγινε ποτέ στο επί κοντώ», τόνισε στον απολογισμό της. Ηταν, πράγματι, συναρπαστικός -σωστό θρίλερ- και κρίθηκε στην τελευταία προσπάθεια. Η Ανζέλικα Σιντόροβα ξεπέρασε τα 4,95μ. και νίκησε την εξίσου εντυπωσιακή Σάντι Μόρις (που έμεινε στα 4,90μ.), για να γίνει η τρίτη Ρωσίδα που κατακτά παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ. Χαρακτηριστικό του υψηλού επιπέδου του τελικού ήταν το γεγονός ότι ένδεκα αθλήτριες πέρασαν τα 4,70μ. και έξι τα 4,80μ. Για πρώτη φορά στα χρονικά του αγωνίσματος, όλα τα μετάλλια κρίθηκαν πάνω από τα 4,85μ. Το 4,95μ. της Σιντόροβα είναι η δεύτερη καλύτερη επίδοση στη διοργάνωση (μετά το 5,01μ. της Ισινμπάγιεβα το 2005).

Μετά τη Γελένα Ισινμπάγιεβα, την κορυφαία επικοντίστρια όλων των εποχών, που ολοκλήρωσε την καριέρα της τον Αύγουστο του 2016, οι ειδικοί περίμεναν ύφεση επιδόσεων και διασπορά των μεταλλίων στις μεγάλες διοργανώσεις, σε πολλές, ισάξιες αθλήτριες. Δεν πίστευαν, με τίποτα, ότι πολύ σύντομα θα βρισκόταν ένα κορίτσι που θα κυριαρχούσε στο αγώνισμα, σχεδόν όπως εκείνη. Το κορίτσι αυτό ήταν η Κατερίνα, η οποία επέβαλε την ηγεμονία της, σαρώνοντας τα μετάλλια: ασημένιο στο Πανευρωπαϊκό της Ζυρίχης το 2014, χάλκινο στο Παγκόσμιο (κλειστού στίβου) στο Πόρτλαντ το 2016, χρυσό στους Ολυμπιακούς του Ρίο ντε Τζανέιρο, χρυσά στα Πανευρωπαϊκά του Αμστερνταμ και του Βερολίνου (2016, 2018), χρυσό στο Παγκόσμιο του Λονδίνου (2017). Με νίκες και πρωτιές στα Diamond League, και σταθερά υψηλές επιδόσεις, ενδιαμέσως.

Αν έχασε κάτι, χθες, η Στεφανίδη, ήταν η ευκαιρία να συνεχίσει το σερί των θριάμβων της, απειλώντας το αντίστοιχο της «Τσαρίνας των αιθέρων» (χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς του 2004 και του 2008, στα Παγκόσμια του 2005 και του 2007, και στο Ευρωπαϊκό του 2006). Η Σιντόροβα -και η Μόρις- έκαναν μεγάλη… χάρη στην Ισινμπάγιεβα. Αλλά καμία τους, ούτε κάποια άλλη επικοντίστρια αυτής της δεκαετίας, δεν έχει πετάξει σε τέτοια ύψη με τόση διάρκεια, όπως η Κατερίνα.

Χωρίς υπερβολή, η Στεφανίδη είναι η «ατμομηχανή» που κινεί τον ελληνικό στίβο στα χρόνια της παρακμής του. Στο Πανευρωπαϊκό του Αμστερνταμ, το 2016, μας έφερε το πρώτο μας «χρυσό» έπειτα από εκείνο που είχε κατακτήσει ο Περικλής Ιακωβάκης (στα 400 μέτρα εμπόδια) μια δεκαετία πριν (Γκέτεμποργκ, 2016). Το ίδιο και στο Παγκόσμιο του Λονδίνου, το 2017. Η προηγούμενη πρωτιά της Ελλάδας στη διοργάνωση ήταν της Μιρέλας Μανιάνι (στον ακοντισμό), το 2003 στο Παρίσι. Στα οκτώ τελευταία παγκόμια πρωταθλήματα -μαζί με αυτό που διεξάγεται στην Ντόχα- έχουμε χαρεί τρία μετάλλια, όλα κι όλα. Τα δύο είναι της Κατερίνας!

Είναι, επίσης, η κορυφαία ελληνίδα αθλήτρια όλων των εποχών. Η πρώτη που κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και στις τρεις μεγάλες διοργανώσεις: σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου. Μα, πάνω απ’ όλα, είναι ένα υπέροχο κορίτσι. Που δεν κομπάζει, δεν γκρινιάζει, δεν το παίζει βεντέτα. Μόνο δουλεύει με αγάπη γι’ αυτό που κάνει. Με το μεράκι του καλλιτέχνη, που σκαρώνει το νέο του αριστούργημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News