Ο Τζεφ Κουνς, το 2015 παρουσίασε στην γκαλερί Gagosian στη Νέα Υόρκη τη σειρά «Gazing Ball». Αυτή η σειρά περιελάμβανε 35 έργα ζωγραφικής τα οποία ήταν ακριβείς αναπαραγωγές διάσημων μουσειακών έργων και στα οποία ο Κουνς προσέθετε από μία μπλε γυάλινη μπάλα (ζωγραφισμένη εννοείται).
Δηλαδή είχε πάρει και είχε ξαναζωγραφίσει το «Γεύμα στη χλόη» του Μανέ και στο κέντρο του πίνακα, χαμηλά ζωγράφιζε και μία μπάλα – ως αναπαραγωγή των γλυπτών του.
Ο Κουνς λοιπόν, για χάρη του οίκου Louis Vuitton πήρε ορισμένα από αυτά τα έργα που είχε αναπαράγει και τα έκανε τσάντες. Χωρίς τη γυάλινη μπάλα. Αλλά με εντελώς κιτς επιγραφή των επωνύμων των ζωγράφων που φιλοτέχνησαν τα αυθεντικά έργα.
«Φάτε τέχνη» δηλαδή, είναι σαν να λέει στους πελάτες του οίκου που θα προμηθευτούν κάποιο από τα αξεσουάρ αυτής της σειράς. Αυτή η σειρά των αξεσουάρ ονομάζεται «Old Masters» και περιλαμβάνει φουλάρια, μπρελόκ, μικρά δερμάτινα είδη, πορτοφόλια, θήκες για iPad και διάφορα μοντέλα τσαντών, διαφόρων μεγεθών. Συνολικά μιλάμε για 51 είδη, το ακριβότερο από τα οποία κοστίζει 4.000 ευρώ.
Φυσικά, για τον Τζεφ Κουνς, όλη αυτή η ιστορία είναι μια καλή αμοιβή και μια καλή διαφήμιση, διότι όπως λέγεται η τιμή του στο διεθνές χρηματιστήριο της τέχνης είναι λίγο πεσμένη τελευταία. Όμως από την άλλη, τίθεται και το εξής θέμα: Είναι ωραίο ένας καλλιτέχνης να παίρνει το έργο ενός άλλου καλλιτέχνη και να το κάνει τσάντα με την υπογραφή του άλλου γραμμένη με χρυσά γράμματα, σχεδόν κοροϊδευτικά; Δηλαδή, ο Κουνς κάνει καλλιτεχνική πλάκα με τον Ντα Βίντσι και βγάζει λεφτά; Εντάξει. Αλλά γιατί δεν κάνει καλλιτεχνική πλάκα με τον εαυτό του; Δηλαδή με δικά του χαρακτηριστικά έργα;
Υ.Γ. Η συλλογή παρουσιάστηκε στις 11 Απριλίου μέσα στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, μπροστά από την αυθεντική «Μόνα Λίζα» του Ντα Βίντσι. Ακολούθησε δείπνο μέσα στο μουσείο. Οι τσάντες και τα τσαντάκια θα αρχίσουν να διατίθενται στην αγορά από τις 28 Απριλίου.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News