«Heimat» στα γερμανικά σημαίνει «σπίτι» και «πατρίδα». Η Ελεν φον Ανγουερθ διάλεξε αυτόν τον τίτλο για να παρωδήσει την αποθέωση της λέξης «πατρίδα», τα τελευταία χρόνια. Για να παρωδήσει δηλαδή τη γενικευμένη εσωστρέφεια του δυτικού κόσμου.

Ως Γερμανίδα, λοιπόν, έπρεπε να διαλέξει αισθητικά μια πατρίδα για να φωτογραφίσει τα μοντέλα της. Και αυτή η πατρίδα ήταν η Βαυαρία. Στερεοτυπικά η Βαυαρία παραπέμπει στην έννοια της «πατρίδας» για έναν Γερμανό. Με τις Αλπεις, με τις καταπράσινες πλαγιές, με τα λουκάνικα, με τις μπίρες, με τις κατσίκες και με τα κορίτσια-«Χάιντι» που φοράνε παραδοσιακά ρούχα και έχουν ζουμερά ντεκολτέ ‒ μέχρι και η Ευα Μπράουν, το κορίτσι του Χίτλερ, κυκλοφορούσε έτσι ντυμένη στην αετοφωλιά όταν ο σύντροφός της τηγάνιζε τον κόσμο.

Το αποτέλεσμα, βέβαια, της παρωδίας που αποφάσισε να κάνει η Ελεν φον Ανγουερθ, είναι μια σειρά από απίθανες, ολοζώντανες φωτογραφίες, πάρα πολύ σέξι, και, ας πούμε, μοντέρνες με έναν βουκολικό τρόπο.

Σε αυτές ποζάρουν σούπερ μοντέλα, γυμνά ή ημίγυμνα. Παίζουν, γελάνε, τρέχουν, κυλιούνται πάνω στις πράσινες πλαγιές αφήνοντας πάντα δήθεν τυχαία όλα τα σεξουαλικά υπονοούμενα του κόσμου να πλανιόνται στη βαυαρική… ατμόσφαιρα.

«Υπάρχει πολύ σέξι στοιχείο, είναι αλήθεια» λέει η Ελεν φον Ανγουερθ στον Guardian. Ακόμα και στις «ντυμένες» φωτογραφίες, με τις βαυαρικές στολές, τα στήθη πετάγονται, φουσκώνουν, είναι έτοιμα να εκραγούν. «Και τα λουκάνικα! Πολλά λουκάνικα στις εικόνες. Πολλά λουκάνικα στη Βαυαρία!

»Ηθελα όμως να δώσω στον κόσμο και λίγη χαρά. Να δείξω τη χαρούμενη πλευρά των πραγμάτων – αυτόν τον καιρό βλέπουμε πολλές λυπημένες γυναίκες γύρω μας. Τόσο στην πραγματικότητα όσο και στις φωτογραφίες. Ηθελα να δείξω νέα ξέγνοιαστα κορίτσια που χαίρονται τη ζωή». Τα μοντέλα χάρηκαν τη φωτογράφιση; «Μία από αυτές, Ρωσίδα, είχε φέρει μαζί της ένα μπουκάλι βότκα. Δεν το ήξερα. Στο μακιγιάζ το κατανάλωσαν όλο και μετά στο σετ ήταν όλες μεθυσμένες!». Εντάξει αυτά συμβαίνουν στις φωτογραφίσεις. Εχει πλάκα όμως να το ξέρεις όταν βλέπεις αυτές τις φωτογραφίες.

Η Ελεν φον Ανγουερθ, εδώ και τρεις δεκαετίες φωτογραφίζει τις πιο όμορφες γυναίκες στον κόσμο. Πάντα σέξι, πάντα σε κίνηση, με ή χωρίς εσώρουχα. Η Κλόντια Σίφερ, η Μαντόνα, η Ναόμι Κάμπελ, η Κέιτ Μος, η Ριάνα είναι ορισμένα από τα μοντέλα της.

«Πάντα λέω στα μοντέλα μου να κάνουν κάτι, όταν τα φωτογραφίζω. Αν στέκονται ακίνητες βαριέμαι. Τραβάω μια δυο λήψεις και τελείωσε. Αυτό που θέλω είναι η κίνηση. Η κίνηση του σώματος. Του γυμνού σώματος, κατά προτίμηση».

Η Ελεν φον Ανγουερθ γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη το 1954. Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο και σε ανάδοχες οικογένειες και δεν έμαθε ποτέ τίποτα για τους αληθινούς γονείς της. «Αυτό το γεγονός έφτιαξε τη ζωή μου. Δεν είχα επιρροές. Ημουν ελεύθερη. Στην πραγματικότητα, βλέπετε, δεν έχω “heimat”. Πατρίδα, για μένα, είναι, κάθε φορά, όπου τυχαίνει να βρίσκομαι».

Πάντως η φωτογράφος βρέθηκε, κάποτε, και στη Βαυαρία. Πήγε εκεί, στην εξοχή, στα 16 της, για να μείνει σε ένα κοινόβιο, και εν συνεχεία σπούδασε στο Μόναχο, τη μεγαλύτερη βαυαρική πόλη.

Την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι της στο πανεπιστήμιο, όπως λέει, κάποιος την πλησίασε και της είπε: «Θέλεις να γίνεις μοντέλο;».

«Εγινα, και δεν ξαναπήγα στα μαθήματα. Κατά κάποιο τρόπο, μπορώ να πω ότι μισούσα τη δουλειά του μοντέλου. Ωστόσο πόζαρα για 10 χρόνια περίπου. Το να είσαι μοντέλο δεν είναι εύκολη δουλειά. Δοκιμάζει την ψυχολογία σου. Και επίσης εμένα δεν μου άρεσε να μου λένε να ποζάρω ακίνητη. Τότε ήθελα να ποζάρω όπως θέλω σήμερα, ως φωτογράφος, να ποζάρουν για μένα τα μοντέλα μου. Εν κινήσει».

Εν κινήσει και σέξι. Σέξι, με τον τρόπο που αρέσει στις γυναίκες να φαίνονται σέξι. Δηλαδή με πολύ διαφορετική αισθητική από την αντρική. Σέξι, αστείες και όμορφες. Πολύ όμορφες. Σαν χρωματιστά γλειφιτζούρια.

«Φυσικά μπορώ να καταλάβω αμέσως αν μία φωτογραφία την έχει τραβήξει άνδρας ή γυναίκα. Αλλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση τελευταία το πώς φωτογραφίζουν οι γυναίκες τον εαυτό τους. Στο Instagram για παράδειγμα φωτογραφίζονται όλη την ώρα. Οσες φορές έχω ρωτήσει τα μοντέλα “γιατί το κάνετε αυτό;” μου λένε “επειδή έτσι παίρνουμε likes”. Τι να πω;

»Πλέον, ακόμη και στο σετ, τη στιγμή που τραβάω εγώ μια λήψη, κάποιος δίπλα μου ή πίσω μου φωτογραφίζει την ίδια ακριβώς εικόνα. Σε πέντε λεπτά την έχει ανεβάσει στο Instagram και μετά μέχρι να τη δημοσιεύσω εγώ, στο περιοδικό ή στο λεύκωμά μου, η εικόνα έχει παλιώσει. Με αγχώνει αυτό το πράγμα και με ενοχλεί. Τελικά υποχρεώνομαι, σε κάθε φωτογράφιση εκτός από την κανονική λήψη, να τραβάω και μία έξτρα, την ίδια περίπου, με το κινητό μου.   

»Είναι πάντως λυπηρό. Η εποχή μας τελικά έφτασε να αποθεώνει τον ναρκισσισμό. Είναι ξεκάθαρο. Μας ενδιαφέρει πια τόσο πολύ ο εαυτός μας, που χάνουμε κάθε ενδιαφέρον για τους άλλους γύρω μας».

Το λεύκωμα
«Ellen von Unwerth – Heimat»
Συλλεκτική έκδοση: 1.500 αντίτυπα, αριθμημένα και υπογεγραμμένα από τη φωτογράφο
Εκδόσεις: Taschen
Τιμή: € 750

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News