Ανασφάλεια και προβληματισμό γεννά στους Εβραίους της Ευρώπης η ακροδεξιά σκιά που πλανάται απειλητικά πάνω από τη Γηραιά Ηπειρο.

Πρόκειται για μια επιστροφή σε ένα «μαύρο» κομμάτι του παρελθόντος, η οποία εκδηλώνεται με μίσος και πυροδοτήθηκε, εσχάτως, από την απόφαση του αμερικανού προέδρου να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Σύμφωνα με την έκθεση του ινστιτούτου ερευνών Kantor Center, που μελετά ζητήματα τα οποία αφορούν τους Εβραίους, την άνοδο της ακροδεξιάς σε ευρωπαϊκές χώρες ακολούθησαν συνθήματα στους δρόμους, χειρονομίες και σύμβολα που θυμίζουν τη δεκαετία του ’30.

Από τα στοιχεία τα οποία παρουσιάζονται προκύπτει ότι -ενώ τα κρούσματα ρατσιστικής βίας μειώθηκαν κατά 9%, από το 2016 στο 2017- αντισημιτικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Μεσοπολέμου ηχούν ξανά στη Δύση, την ώρα που η λέξη «Εβραίος» λαμβάνει ξανά υποτιμητικό χαρακτήρα.

Αναλύονται τα 327 πιο σημαντικά περιστατικά βίας, βανδαλισμού και βεβήλωσης που σημειώθηκαν το 2017, στην έκθεση στην οποία εξετάζεται η αντισημιτική συμπεριφορά στην Ευρώπη, τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νότια Αμερική και τη Νότια Αφρική.

Σε ποσοστό 30% οι επιθέσεις είχαν στόχο μεμονωμένα πρόσωπα, σε ποσοστό 20% νεκροταφεία και μνημεία και σε ποσοστό 17% συναγωγές.

Η μείωση των κρουσμάτων αντισημιτισμού, την τελευταία δεκαετία (1.118 το 2009) σχετίζεται – όπως διαπιστώνει η έρευνα – με τη μείωση του αριθμού των Εβραίων που δηλώνουν δημοσίως την καταγωγή τους αλλά και με τη γνωστή φοβία των ακροδεξιών για την αύξηση των προσφυγικών αφίξεων.

Εν έτει 2018, πάντως, ευθείες απειλές, εκφράσεις μίσους και επιθέσεις εξακολουθούν να καταγράφονται κοντά σε εβραϊκές κοινότητες, σχολεία, πανεπιστήμια, γήπεδα αλλά και σε διαδηλώσεις στους δρόμους μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων.

Ρατσιστικές εκδηλώσεις κατά των Εβραίων πυροδότησε και η αμφιλεγόμενη ανακοίνωση του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με την οποία αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Πανό με συνθήματα κατά των Εβραίων βρέθηκαν σε πρώτο πλάνο στις διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης, όπου το κάψιμο της ισραηλινής σημαίας έγινε σε κοινή θέα. Το σώμα των διαδηλωτών, που προχώρησαν σε αυτές τις ενέργειες, απαρτιζόταν όχι μόνο από πολίτες του μουσουλμανικού και αραβικού κόσμου, αλλά και από άτομα διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων και καταγωγής.

Εχουμε δει μέχρι τώρα τα χειρότερα; Ας ευχηθούμε πως ναι, εάν και κανείς μας -δυστυχώς- δεν μπορεί να είναι βέβαιος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News