Τι ξέρει ο μέσος τουρίστας για το Αμστερνταμ; Κόκκινα Φανάρια. Και κάνναβη στα περίφημα «coffeeshop». Πόσο λοιπόν συντηρητική ή και ανατρεπτική μπορεί να ακούγεται η Φέμκε Χαλσέμα που θέλει να βάλει περιορισμούς και στα δύο;

Η νέα δήμαρχος του Αμστερνταμ, απηχώντας τη γενικότερη ανησυχία που υπάρχει στις ευρωπαϊκές πόλεις για τον υπερτουρισμό —που έχει γιγαντωθεί και λόγω Airbnb— είπε αυτό που δεν ήθελε να ακούσει ο τουρίστας, αλλά αυτό που ήθελαν να ακούσουν οι κάτοικοι της ολλανδικής αυτής μεγαλούπολης.

Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα η Φεμκέ ανακοίνωσε ότι θα εφαρμόσει δέσμη μέτρων για τον περιορισμό του τουρισμού στη γειτονιά των κόκκινων φαναριών, όπου ως γνωστόν οι πόρνες εκτίθενται σε βιτρίνα.

Την Πέμπτη, έκανε εκ νέου δηλώσεις και είπε ότι θα απαγορευτεί η πώληση κάνναβης στους τουρίστες.

Μάλιστα, όπως γράφει ο Guardian, αν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, τη στιγμή που η τάση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη είναι η πλήρης απελευθέρωση της κάνναβης, η πόλη θα χάσει το ένα τρίτο του τουρισμού της.

Η ίδια παρουσίασε στα μέλη του δημοτικού συμβουλίου έρευνα, στην οποία καταγράφεται ότι η κάνναβη επισκιάζει οποιοδήποτε άλλο αξιοθέατο στο κέντρο της πόλης. Μάλιστα, η πρόθεσή της είναι να μειώσει τον αριθμό των καταστημάτων που πωλούν κάνναβη και επιπλέον να σταματήσει να διατίθεται στους τουρίστες. Κάτι που θα αυξήσει κατακόρυφα το παράνομο εμπόριο και θα έχει εκατομμύρια ευρώ διαφυγόντα κέρδη για τον δήμο και το κράτος.

Στην ίδια έρευνα καταγράφεται ότι το 11% των επισκεπτών της πόλης δεν θα ξαναπατούσαν το πόδι τους, εάν σταματούσε η ελεύθερη πώληση κάνναβης.

Η Φέμκε θα επιχειρήσει απλώς να εφαρμόσει τη νομοθεσία που υπάρχει από το 1970 και να αντιμετωπίσει την αποδεκτή ανεκτικότητα που υπάρχει για τη διακίνηση και πώληση της κάνναβης, καθώς δεν υπάρχει κανένας νόμος που να επιτρέπει τόσο ευρεία και ελεύθερη χρήση. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει νόμος που να νομιμοποιεί τη πώληση και χρήση της ούτε για μικρές ποσότητες.

Τι προβλέπει ο νόμος

Την 1η Μαΐου του 2012 στη νότια Ολλανδία, με την υπόλοιπη χώρα να ακολουθεί την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, τέθηκε σε εφαρμογή νόμος που απαγόρευε την είσοδο ξένων τουριστών στα ολλανδικά coffee shops, τα οποία για τους ντόπιους θα λειτουργούσαν σαν κλειστά κλαμπ. Μάλιστα, το καθένα θα μπορούσε να έχει μέχρι 1.500 μέλη. Για να γραφτεί δε κάποιος θα έπρεπε να είναι ενήλικας, Ολλανδός ή να έχει κάποιο ολλανδικό έγγραφο (άδεια οδήγησης).

Μάλιστα, αρκετοί Ευρωπαίοι που ζουν στην Ολλανδία, έκαναν ψευδείς δηλώσεις απώλειας άδειας οδήγησης και έβγαλαν ολλανδικού τύπου για να μπορούν να μπαίνουν στα coffee shops.

Στη συνέχεια η κυβέρνηση συνεργασίας των Φιλελευθέρων και των Εργατικών αποφάσισε να «πετάξει το μπαλάκι» στην τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε οι δήμοι να αποφασίζουν αν τα συγκεκριμένα καφέ θα δέχονται ή όχι τουρίστες.

Ο τότε δήμαρχος του Αμστερνταμ έσπευσε από τους πρώτους να ανακοινώσει ότι στην επικράτειά του οι πόρτες των coffee shops θα παραμείνουν ανοιχτές για όλους.

«Αν η πρόσβαση στα καταστήματα αυτά απαγορευόταν, οι τουρίστες αυτοί δεν θα έλεγαν, “εντάξει, δεν έχει κάνναβη”, αλλά θα αναζητούσαν την ουσία αυτή σε μέρη όπου θα πουλιόταν παράνομα. Αυτό θα σήμαινε αυτομάτως περισσότερες κλοπές στους δρόμους, περισσότεροι καβγάδες για ναρκωτικά, κανένας έλεγχος ποιότητας, κι όλα τα προβλήματα που είχαμε κάποτε θα εμφανίζονταν ξανά» υποστήριξε ο τέως δήμαρχος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News