Τον Μάρτιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε μία πρωτοβουλία που, σε άλλους καιρούς, δεν θα περίμενες από τον ηγέτη της δεξιάς παράταξης. Κάλεσε στο Μαξίμου τον Λίνο Αλέξανδρο Σισιλιάνο, πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του ανέθεσε την προεδρία μιας επιτροπής με σκοπό την καταγραφή προβλημάτων και προτάσεων για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ συμπολιτών μας.

Πράγματι, η επιτροπή εργάστηκε με εντατικούς ρυθμούς και τρεις μήνες μετά κατέθεσε στον Πρωθυπουργό μία έκθεση στην οποία, όπως ήταν αναμενόμενο, προτάσσονται θέματα που άπτονται του Οικογενειακού Δικαίου. Η Επιτροπή προτείνει τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και τη νομική αναγνώριση των γονεϊκών δικαιωμάτων και των δύο γονιών παιδιών που μεγαλώνουν με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς. Προτείνει επίσης ρύθμιση για την αναγνώριση αλλοδαπών ληξιαρχικών πράξεων για παιδιά ομοφύλων Ελλήνων τα οποία έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό.

Όλα αυτά τα μάθαμε περί τα τέλη Ιουνίου. Μετά σιωπή. Λογικό, μεσολάβησαν οι διακοπές. Το θέμα εμφανίστηκε και πάλι με τη φθινοπωρινή επανάκαμψη. Ένα πρωτοσέλιδο της «Εστίας» μάς ενημέρωσε ότι «163 εξέχουσες προσωπικότητες» υπογράφουν διακήρυξη με την οποία καλούν τον Πρωθυπουργό να μην επιτρέψει τον εκμαυλισμό της κοινωνίας, απορρίπτοντας τις εισηγήσεις για γάμο ομοφύλων, να αποσύρει το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και, γενικά, να μην υιοθετήσει πολιτικές που, εκτός των ηθών, βλάπτουν και τα δημογραφικά μας. Περίπου έλεγαν ότι η ελευθεριότητα και η χαλάρωση των ηθών σπρώχνει τη νεολαία μας στην ομοφυλοφιλία. Αντί να κάνουν παιδιά, πηγαίνουν και γίνονται γκέι. Είχα μάλιστα την ευκαιρία να συνομιλήσω δημοσίως με ένα γνωστό μέλος της επιτροπής, συνεπώς γνωρίζω το σκεπτικό τους, αν και, ομολογώ, δεν κατάφερα να αντικρούσω τους ισχυρισμούς του περί νέας τάξης πραγμάτων. Τελικώς οι 163 που δεν ήταν ακριβώς 163, γιατί κάποιοι αποχώρησαν ή διέψευσαν τη συμμετοχή τους, δεν απασχόλησαν την ειδησεογραφία πάνω από τρεις μέρες και αποσύρθηκαν για αναστοχασμό.

Ωστόσο αυτή η πρωτοβουλία θορύβησε (ανομολόγητα) την κυβέρνηση που, προς το παρόν, έχει βάλει την έκθεση της επιτροπής Σισιλιάνου σε ένα συρτάρι που είναι μάλλον κλειδωμένο. Μπορεί στους 163 να απάντησε με προσωπική ανάρτηση ο υφυπουργός Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης, πλην όμως η κυβέρνηση, δηλαδή Μαξίμου και κυβερνητικός εκπρόσωπος, αποφεύγουν κάθε κουβέντα. Aυτό πολιτικά μπορείς να το κατανοήσεις, αρκεί να διαβάσεις την τελευταία συνέντευξη Σαμαρά, παρατηρώντας και την κινητικότητα στα δεξιά της ΝΔ. Και αν μη τι άλλο, οφείλεις να αναγνωρίσεις στον Μητσοτάκη ότι είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που έδωσε κυβερνητικές θέσεις σε openly gay στελέχη. Ο ίδιος, άλλωστε, έχει ψηφίσει και το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων.

Έχω την αίσθηση ότι οι φόβοι είναι μεγαλύτεροι από τις αντιδράσεις που ενδεχομένως να προκύψουν. Διότι κάτι τέτοιο φοβόταν και η ΝΔ στα 80s, όταν καταψήφισε τον εκσυγχρονισμό του Οικογενειακού Δικαίου και την εισαγωγή του πολιτικού γάμου. Τότε, βέβαια, συντάχθηκε με την Εκκλησία που αντιδρούσε έντονα. Oμως η νομοθετική πρωτοβουλία δεν τραυμάτισε την κυβέρνηση Παπανδρέου. Κάθε άλλο. Και η τόλμη που επέδειξε τότε, μνημονεύεται ως και σήμερα. Άλλωστε και όταν ήρθε στη δημόσια συζήτηση το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων, αρκετοί είπαν ότι η Εκκλησία θα βγάλει τον κόσμο στον δρόμο. Δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, δηλαδή το Μαξίμου, ας βγάλει την έκθεση Σισιλιάνου από το συρτάρι. Και αν διστάζει να προχωρήσει με την τόλμη που οι καιροί απαιτούν, ας την αφήσει επάνω στο τραπέζι. Ανοιχτή και πρόσφορη για δημόσια συζήτηση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News