Ενα ντεφιλέ του Dior στην Αθήνα. Διεθνής προβολή, φώτα, εικόνες με αισθητική. Μια παραγωγή ισάξια ενός διεθνούς brand της μόδας, με την εμβέλεια του γαλλικού οίκου.

Μια πολύ καλή στιγμή για την Αθήνα. Για την Αλεξανδρούπολη. Για το Σουφλί. Για τη Θάσο. Για την Τήνο, το Αργος, το Ναύπλιο, την Καλαμάτα. Για τον ελληνικό πολιτισμό. Για τη χώρα.

Ολα ενσωματώθηκαν στη συλλογή Dior Cruise 2022. Από την ιστορία, το υλικό – το μετάξι –τους τεχνίτες. Μια συλλογή που έφερε το μήνυμα «επιστροφή στις ρίζες».

H Μαρία Γκράτσια Κιούρι, καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Dior, αναφέρθηκε πολλές φορές σε αυτές τις ρίζες. Στους συσχετισμούς με την Ελλάδα που βρήκε στο αρχείο του δημιουργού Κριστιάν Ντιόρ. Αυτό στο οποίο ανατρέχει για να κάνει τη σύνδεσή της με το σήμερα.

Η Ελλάδα λοιπόν ενέπνευσε τον Ντιόρ όταν διαμόρφωνε την ταυτότητα του οίκου του. Και σήμερα εμπνέει τη Μαρία Γκράτσια Κιούρι για να πλαισιώσει μια συλλογή που φέρει στοιχεία αυτής της ταυτότητας. Ανατρέχοντας στα εμβληματικά μοτίβα του Ντιόρ και τον αρχετυπικό του πέπλο, αλλά και αξιοποιώντας εμβληματικά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού.

Με ντεφιλέ στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο. Με φωτογραφίσεις σε αρχαιολογικούς χώρους. Με στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Με τιμή στην παράδοση. Με πτυχώσεις σε μετάξι που υφάνθηκε στο Σουφλί, με την παραδοσιακή τεχνική ύφανσης σε αργαλειό ζακάρ. Με κεντήματα από τον ράφτη και κεντητή Αρη Τζερνοβάκη, στο Αργος. Οπως τα κεντήματα στις ελληνικές ενδυμασίες της συλλογής «Βικτώρια Γ. Καρέλια» που είδε η ιταλίδα καλλιτεχνική διευθύντρια όταν επισκέφθηκε το μουσείο στην Καλαμάτα, τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ολα αυτά συνθέτει και αναδεικνύει η συλλογή του οίκου Dior, που παρουσιάστηκε την Πέμπτη στην Αθήνα.

Ολα αυτά εκτίμησε ο ίδιος ο δημιουργός δεκαετίες πριν και τα βρήκε ως κληρονομιά η Μαρία Γκράτσια Κιούρι. Για να τα εκτιμήσει με τη σειρά της, να τα επαναφέρει και να τα φωτίσει.

Εκτίμηση. Αυτή είναι η λέξη. Οχι αγάπη. Ο οίκος Dior δεν αγαπά την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Εκτιμά την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Και αυτό έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Γιατί εμπεριέχει το μέτρο. Αυτό που παρήγαγε πρώτος ο ελληνικός πολιτισμός.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την εθνική μας εκτίμηση. Οχι για την εθνική μας υπερηφάνεια. Δεν χρειάζονται «κορώνες».

Ας σκεφτούμε πόσα και πώς θα πρέπει να τα εκτιμήσουμε. Να τα αναγνωρίσουμε. Χωρίς να χρειάζεται να το κάνουν πρώτα οι άλλοι. Χωρίς ετεροπροσδιορισμό. Ας εκτιμήσουμε αυτές τις ρίζες στις οποίες όλα τα διεθνή brands ανατρέχουν, όταν θέλουν να βρουν το νήμα των αξιών τους. Αυτές τις αξίες, οι οποίες εμπεριέχουν την αρετή, την αφοσίωση και την αλήθεια.

Ο πολιτισμός και η παράδοση δεν είναι κάτι στατικό, ούτε φολκλόρ. Είναι ζωντανές οντότητες και είναι αυτές που δίνουν προστιθέμενη αξία σε κάθε συνέχεια. Είναι αυτά τα σημαντικά που αναζητά οτιδήποτε σύγχρονο για να του προσδώσουν κύρος.

Πριν δέκα χρόνια το Σουφλί και το ξεχασμένο μετάξι του αναβίωσε χάρη στην φιλόδοξη προσπάθεια ενός ελληνικού brand με μεγάλες προσδοκίες. Το Zeus+Dione βάσισε την ταυτότητά του καταρχάς στην κλασική αρχαιότητα και τη λαϊκή παράδοση, μέσα από το μετάξι, την υφαντική τέχνη και τη χειροτεχνία. Στην αξία της πρώτης ύλης και των «χεριών» που την επεξεργάζονται. Ως σημείο αναφοράς, παράδοσης, κληρονομιάς. Ως στοιχείο ελληνικότητας. Ως επανασύνδεση του τότε με το τώρα. Η προσπάθεια πριν δέκα χρόνια έριξε φως σε μια ακριτική περιοχή της χώρας και έδωσε ανάσα σε εργαστήρια και υφάντρες. Χάρισε προβολή. Και αξία. Γιατί το μετάξι από το Σουφλί έγινε αναγνωρίσιμο και μέσα από τα ρούχα του brand, περιζήτητο.

Πόσα ακόμα στοιχεία άξια να εκτιμηθούν και να αναδειχθούν έχει αυτή η χώρα; Πέρα από τα μεγάλα και προφανή; Που και αυτά χρειάζεται να εκτιμηθούν. Οχι σαν άψυχα ευρήματα, αλλά σαν ζωντανές επισημάνσεις μιας ιστορίας, η οποία δικαιούται συνέπεια και συνέχεια.

Γιατί είναι μια ιστορία ανεκτίμητη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News