Κέρδισε τον τίτλο του σεξιστή της εβδομάδας ο δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κύρτσος, γράφοντας στο λογαριασμό του στο Τwitter: «Πιθανό ηθικό δίδαγμα από την φυλάκιση Παπαντωνίου και Τσοχατζόπουλου. Επικίνδυνη η β σύζυγος που εκτοξεύεται στην εξουσία και τη σκοτεινή πλευρά της. Εχει την ανάγκη να δείξει ότι από “ταπεινή” υπάλληλος, γραμματέας τα “κατάφερε” με τον “μεγάλο”. Αντί να τον αποτρέψει τον ενθαρύνει».

Ομολογώ πως διαβάζοντας την ανάρτησή του περισσότερο με αιφνιδίασε το ενθαρύνει με το ένα ρω, δεδομένου ότι από έναν δημοσιογράφο με τη δική του πείρα περιμένω να είναι πιο προσεκτικός σε θέματα ορθογραφίας, παρά η άποψη που εκφράζει. Επειδή αυτή την άποψη την έχω ακούσει πολλάκις να εκφράζεται και από άλλους ανθρώπους, στην ηλικία του κ. Κύρτσου αλλά και νεότερους. Από αμόρφωτους ή ακαλλιέργητους, αλλά και από μορφωμένους. Από άνδρες, αλλά και από γυναίκες.

Το κοινωνικό στερεότυπο της καλής συζύγου που ανεβάζει τον σύζυγό της και της κακής που τον παρασύρει στην καταστροφή είναι από τα αγαπημένα μας. Και τον εφετζίδικο ρόλο, τον ρόλο της κακής, πιο εύκολα τον αποδίδουμε στη δεύτερη σύζυγο παρά στην πρώτη. Γιατί στα μάτια μας η δεύτερη είναι εκείνη που συνήθως «έκλεψε» τον σύζυγο-κελεπούρι από την πρώτη, που ήταν υφιστάμενή του και τον τύλιξε, που ούσα νεότερη («θα μπορούσε να είναι μπαμπάς της!») τον γελοιοποιεί.

Κοντολογίς, όσο σεξιστής και αν φάνηκε ο κ. Κύρτσος με την ανάρτησή του, τόσο σεξιστική είναι και η κοινωνία που τον ανέθρεψε και μέσα στην οποία κινείται. Αρκεί να ξαναδιαβάσουμε όσα έχουν γραφτεί, και να θυμηθούμε όσα έχουν ειπωθεί στις παρέες, όσα πιθανώς έχουμε σχολιάσει και εμείς για περιπτώσεις όπως η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου ή η Βίκυ Σταμάτη- Τσοχατζοπούλου. Αρκεί να θυμηθούμε πώς έχει σχολιάσει ο κοινωνικός περίγυρός μας τον γάμο ενός μεσήλικα θείου με τη γραμματέα του ή και ενός ηλικιωμένου με την κυρία που του κρατούσε το σπίτι. Δεν υπονοώ πως όλες οι ως άνω γυναίκες είναι αθώες, ή πως celebrities σαν τις προαναφερθείσες δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να προκαλέσουν την κοινωνική κατακραυγή. Ομως, καμία τους δεν ήταν μόνη στη σχέση. Δίπλα τους είχαν έναν επίσης ενήλικο άνδρα που είχε την απόλυτη ευθύνη των πράξεών του. Που, δηλαδή, αν παρασύρθηκε και πήρε τον δρόμο τον κακό, έφταιγε αυτός και κανένας άλλος.

Η αλήθεια είναι πως μια καλή σύζυγος μπορεί ακόμα και να σου σώσει τη ζωή, το είπαν οι επιστήμονες: Σύμφωνα με σχετικά πρόσφατη μελέτη του Αμερικανικού Εθνικού Κέντρου για τα Στατιστικά Υγείας (NCHS), οι παντρεμένοι άνδρες είναι πιο πιθανό να προλάβουν προβλήματα υγείας συγκριτικά με τους ανύπαντρους, χάρη στη φροντίδα και την έγνοια των γυναικών τους. Αυτή ναι, είναι μια περίπτωση για την οποία μπορούμε να ευγνωμονούμε και την α’ και τη β’ σύζυγο που μας καταδιώκουν με το πιεσόμετρο στο χέρι. Κατά τα άλλα, για την (αρρωστημένη) γυναικεία φιλοδοξία τα έχει πει όλα ο Σαίξπηρ στον «Μάκβεθ» του, πολύ πριν ασχοληθεί ο Κύρτσος με το θέμα. Μην ήταν και ο Σαίξπηρ σεξιστής;

Ας μην τον αποκαθηλώσουμε και αυτόν, την εποχή που είναι της μόδας οι αποκαθηλώσεις. Και οι αυτοαποκαθηλώσεις α λα Τσοχατζόπουλου και τώρα α λα Παπαντωνίου. Δικό τους έργο είναι η κατάντιά τους. Ας αναλογιστούν τις ευθύνες και τα λάθη τους. Αν μπορούν. Και οι κυρίες τους, τα δικά τους. Επίσης αν μπορούν. Εμείς πάλι, ας προσπαθήσουμε να μείνουμε μακριά από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Ας κρίνουμε τον κάθε άνθρωπο με την αυστηρότητα και την επιείκεια που του αξίζει, χωρίς να του φοράμε τις ετικέτες των βαθιά ριζωμένων και παγιωμένων, αλλά και ανόητων, πεποιθήσεων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News