Βλέπεις κάτι νέους που είναι βαρείς και βαριεστημένοι, λες κι έχουν πάνω στην πλάτη τους ογδόντα οκτώ χρόνια. Και βλέπεις και κάτι άλλους, που έχουν όντως ογδόντα οχτώ χρόνια πάνω τους και είναι ανάλαφροι και ορεξάτοι, σαν εικοσάρηδες που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους.

Αυτούς τους υπερήλικες θυμάμαι, όποτε βλέπω τον Κώστα Βουτσά. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έκλεισε τα ογδόντα οχτώ, και η «Φίνος Φιλμς», μέσω του προφίλ της στο facebook, ανήρτησε ένα βίντεο με τον ίδιο να σχολιάζει τα γενέθλιά του : «Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές που μου στέλνετε όλοι οι άνθρωποι που ζούμε μαζί και αυτό με κάνει και ζω. Είμαι παρά κάτι ενενήντα ετών και θα είμαστε μαζί εξαιτίας της αγάπης σας μέχρι τα εκατόν δέκα» λέει ο Κώστας Βουτσάς.

Δεν ξέρω αν είναι η αγάπη του κόσμου εκείνη που τον κάνει να ζει και θα τον κρατήσει μέχρι να εκατόν δέκα (του το εύχομαι ολόψυχα!) ή περισσότερο, η αγάπη που έχει ο ίδιος για τη ζωή. Πραγματικά, δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό μου άλλον άνθρωπο, αυτής της ηλικίας, που να δείχνει τέτοιο πάθος για ζωή, να κοντεύει να καβατζάρει την ένατη δεκαετία του και να παραμένει τόσο ζωντανός και έτοιμος για δράση.

Δεν είναι μόνο έτοιμος, πέφτει και στη δράση ο Κώστας Βουτσάς. Βουτάει και ρουφάει εμπειρίες, αχόρταγα, σαν έφηβος που θέλει να γνωρίσει τον κόσμο, τέτοια εντύπωση σου δίνει. Εσύ βουλιάζεις στον καναπέ στα σαράντα σου και βαριέσαι να πας στη δουλειά, κι εκείνος παίζει σε δυο θεατρικές παραστάσεις και κάνει και ταινία. Το θυμάμαι γιατί μου είχε κάνει εντύπωση, την περασμένη σεζόν ήταν σε παιδική παράσταση το πρωί και σε κεντρική σκηνή το βράδυ. Τόσα χρόνια θέατρο, λες, δεν το χόρτασε; Το έχει πει όμως και ο ίδιος, το ελιξίριο της νεότητάς του είναι η δουλειά και η γυναίκα.

Και άλλα πολλά έχει πει, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και παρουσιαστών που σαστίζουν μπροστά στο αγέραστο πνεύμα του ή τον ρωτούν πράγματα που φαντάζουν μακρινό όνειρο για έναν ενενήντα παρά κάτι, άνθρωπο. «Το σεξ αρκεί για να κρατήσει μια σχέση; » τον ρώτησε μια ρεπόρτερ από κάποια πρωινή εκπομπή. «Το σεξ είναι πάνω απ’ όλα, το καπέλο είναι», της απάντησε. Μετά η κουβέντα πήγε στο φλερτ. «Σε αναζωογονεί αυτό το παιχνίδι ε;» τον ρώτησε. «Ζωή είναι αυτή, είμαι 88 χρονών, δεν το καταλαβαίνω ότι είμαι τόσο μεγάλος, μεγάλος είμαι, αλλά είμαι έτοιμος για πολλά πράγματα» της λέει.

Είναι ωραίο να βλέπεις μεγάλους ανθρώπους να ξεχειλίζουν τέτοια ορμή και φρεσκάδα, να ζουν την κάθε στιγμή λες και τη γιορτάζουν και ξεζουμίζουν το μεδούλι της. Σε ξεσηκώνουν απ’ τον καναπέ, σε προδιαθέτουν για δράση. Και δίνουν κι ένα ωραίο χαστούκι στη νοοτροπία που θέλει τους ηλικιωμένους στο περιθώριο, κάτω απ’ τις ταμπέλες «πλέον άχρηστοι», «για απόσυρση» ή «βαρίδια». Αν είναι «για απόσυρση» ο Κώστας Βουτσάς, τότε εμείς πάμε για διάλυση.

ΥΓ. Ναι, ξέρω τι σκέφτεστε, αξίζει στα ογδόντα φεύγα σου να παντρευτείς και να γίνεις πατέρας; Δεν έχουν άδικο όσοι εκφράζουν έναν προβληματισμό, για το δεύτερο κυρίως, αλλά η ζωή δεν στήνεται πάντα πάνω στους προβληματισμούς, όσο προφανείς κι αν είναι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News