Τέσσερις οικονομικές υπερδυνάμεις παίζουν πρωτεύοντα ρόλο σήμερα. Οι ΗΠΑ, η Κίνα, ή Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία. Πώς αξιολογούν σήμερα οι πολίτες αυτές τις υπερδυνάμεις; Τις θεωρούν σταθεροποιητικές ή αποσταθεροποιητικές; Κάθε χώρα και περιοχή έχει τις δικές της προτεραιότητες και ευαισθησίες. Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, η GALLUP INTERNATIONAL  έκανε μια παγκόσμια έρευνα με στόχο να αξιολογήσει την αντίληψη που έχουν οι πολίτες για τις 4 υπερδυνάμεις της Παγκοσμιοποίησης: τις ΗΠΑ, την Κίνα, την ΕΕ και τη  Ρωσία.

Η έρευνα έγινε σε 54 κράτη : 16 κράτη της Ασίας,  29 κράτη της Ευρώπης, 4 κράτη της Νότιας Αμερικής, 2 κράτη της Βόρειας Αμερικής και 3 κράτη της Αφρικής.

Πιο συγκεκριμένα,  το ερώτημα που έθεσε αυτή η έρευνα στους πολίτες είναι  αν  θεωρούν την πολιτική που ακολουθούν οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία και η  ΕΕ  παράγοντα σταθεροποίησης ή αντίθετα αποσταθεροποίησης της  παγκόσμιας ειρήνης.

Ποια υπερδύναμη εμπιστεύονται περισσότερο; Το γράφημα  δείχνει τις επιδόσεις των τεσσάρων υπερδυνάμεων σε αυτήν την ερώτηση.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι  οι θετικές γνώμες υπερτερούν των αρνητικών μόνο όσον αφορά την ΕΕ (σταθεροποιητική πολιτική 45% και αποσταθεροποιητική πολιτική 31%) . Σε όλες τις άλλες υπερδυνάμεις οι αρνητικές γνώμες υπερισχύουν των θετικών με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία να έχουν διπλάσιες αρνητικές από θετικές γνώμες.

Η Αμερική του Τραμπ έχει χάσει την αξιοπιστία της όσον αφορά την παγκόσμια σταθερότητά της. Ούτε οι ίδιοι οι Αμερικανοί, δεν την εμπιστεύονται. Έτσι 46% των Αμερικανών θεωρούν την πολιτική της πατρίδας τους  αποσταθεροποιητική και μόνο 37% σταθεροποιητική δύναμη. Αντίθετα οι Αμερικανοί πολίτες εμπιστεύονται την ΕΕ. Στις μόνες χώρες που οι ΗΠΑ έχουν το προβάδισμα είναι η  Ινδία και οι Φιλιππίνες. Το γράφημα που ακολουθεί δείχνει αυτήν την αξιολόγηση.

Η Ρωσία  είναι η υπερδύναμη με τις λιγότερες θετικές γνώμες. Εκτός από την ίδια τη Ρωσία (οι Ρώσοι πολίτες εμπιστεύονται τον Πρόεδρο τους), η Ρωσία έχει περισσότερες θετικές γνώμες από τις άλλες υπερδυνάμεις μόνο στο Καζακστάν, τη  Σερβία και τη  Συρία. Να θυμηθούμε ότι το Καζακστάν ήταν η τελευταία Σοβιετική δημοκρατία που ανακήρυξε την ανεξαρτησία της κατά τη διάρκεια της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, ότι η Σερβία έχει υποστεί τις συνέπειες του εμφυλίου και τέλος ότι ο ρόλος της Ρωσίας είναι καθοριστικός στον εμφύλιο της Συρίας. Αυτό εξηγεί  ίσως και τη δημοφιλία της Ρωσικής εξωτερικής πολιτικής.

Η Κίνα είχε πολύ περιορισμένη εξωτερική παρεμβατική πολιτική. Την Κίνα την  εμπιστεύονται περισσότερο από τις άλλες υπερδυνάμεις η Αρμενία, η Σουηδική Αραβία, το Ιράκ, ο Λίβανος, η Νιγηρία και το Πακιστάν. Έχει ενδιαφέρον η γεωπολιτική κατανομή των κρατών όσον αφορά τη δημοφιλία της Κίνας. Οι άμεσοι γείτονές της όπως το Βιετνάμ, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Ταϊλάνδη όπου έγινε η έρευνα έχουν υψηλά ποσοστά αρνητικών γνωμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία εμπιστεύεται περισσότερο την Κίνα από όλες τις άλλες υπερδυνάμεις.

Σήμερα η Κίνα είναι μια υπερδύναμη που αναπτύσσεται γοργά. Σε αντίθεση με την κομουνιστική παράδοση, τα πενταετή πλάνα δεν είναι μόνο φιλόδοξα αλλά και  υλοποιούνται. Δεν έχει μεν παρεμβατική εξωτερική πολιτική έχει όμως ξεκινήσει προσεκτικές κινήσεις, κυρίως επενδυτικές, μέσω των κρατικών και μη επιχειρήσεων. Η επαναλειτουργία του δρόμου του μεταξιού είναι ένα δείγμα της νέας εξωτερικής πολιτικής της Κίνας.

Η Ευρώπη έχει θετικό πρόσημο σε όλα σχεδόν τα κράτη. Το γράφημα  δείχνει την αξιολόγηση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ σε όλο τον κόσμο.

Αυτό που είναι αξιοπρόσεχτο είναι ότι δύο μέλη της ΕΕ είναι δύσπιστα όσον αφορά την ΕΕ: η Ιταλία και η Ουγγαρία. Είναι γνωστό ότι το αυταρχικό καθεστώς της Ουγγαρίας εκμεταλλεύεται το μεταναστευτικό για να στρέψει τους πολίτες εναντίον της ΕΕ.  Αυτό μπορεί να εξηγεί και το υψηλό ποσοστό της δυσπιστίας.  Η Ιταλία αντίθετα που ήταν έντονα  φιλοευρωπαϊκή χώρα έχει τα τελευταία χρόνια τάσεις ευρωσκεπτικισμού που τράφηκε από τα κόμματα που είναι τώρα στην εξουσία. Αυτό είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο.

“Είναι κρίμα που η μόνη υπερδύναμη της οποίας η πολιτική έχει αξιολογηθεί θετικά σε παγκόσμιο επίπεδο, η ΕΕ, να βρίσκεται σε βαθιά εσωτερική αναζήτηση” – σχολιάζει ο Kancho Stoychev, Πρόεδρος της Gallup International – «Η παγκόσμια εικόνα μοιάζει ξανά με τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά στην πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οι εντάσεις μεταξύ των υπερδυνάμεων στο παρελθόν δεν επέφεραν αποσταθεροποίηση  λόγω των συμφωνημένων κανόνων. Το κύριο χαρακτηριστικό της τρέχουσας διεθνούς κατάστασης μπορεί πλέον να προσδιοριστεί με δύο λόγια ως εξής: κανένας κανόνας .

Η Ευρώπη δεν έχει  ακόμα ενιαία στρατιωτική δύναμη και οι δυναμικές παρεμβάσεις της είναι περιορισμένες. Εχει όμως μεγάλη διαπραγματευτική εμπειρία στην προσπάθεια να δημιουργεί συναίνεση. Η ΕΕ από την φύση της έχει δημιουργηθεί με επίπονες και επίμονες διαπραγματεύσεις. Αυτό την όπλισε με τεράστια εμπειρία  στην προσπάθεια να καταλήγει σε  εποικοδομητικούς συμβιβασμούς. Η επίπονη προσπάθεια να δημιουργεί win win καταστάσεις με τα άλλα κράτη, η εκτεταμένη βοήθεια στις χώρες του Τρίτου Κόσμου είναι σημαντικά κεφάλαια για την επιβίωσή της. Οι πολίτες του κόσμου την εμπιστεύονται. Το ερώτημα είναι πώς δεν θα αυτοκαταστραφεί αυτό το κεφάλαιο όχι τόσο από τους εξωτερικούς παράγοντες αλλά από τους εσωτερικούς προβληματισμούς. Πώς τα αντιευρωπαϊκά κινήματα, δημαγωγώντας, δεν θα παγιδεύσουν τους πολίτες στην Ευρώπη σε καταστροφικές περιπέτειες.

Οι ευρωεκλογές θα δώσουν απάντηση ή θα δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβλήματα; Την  απάντηση θα την δώσουν οι πολίτες χωρίς ωστόσο να έχουν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της ψήφου τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News