Εντάξει ήταν αντιγραφή, αλλά ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που οι Αμερικανοί κοπιάρουν μια καλή ευρωπαϊκή ιδέα. Ομως ήταν το «House of Cards» του Netflix με τον Κέβιν Σπέισι στον ρόλο του Φρανκ Αντεργουντ που απογείωσε το τηλεοπτικό πολιτικό δράμα, έκανε κτήμα του κάθε τηλεθεατή τις μηχανορραφίες της Ουάσιγκτον και έκανε επανάσταση στην ψυχαγωγία, 23 χρόνια μετά την πρωτότυπη μίνι σειρά του BBC. Και κανείς δεν αμφιβάλει ότι ήταν η ερμηνεία του Σπέισι που συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στη δημιουργία του παγκόσμιου φαινομένου: το «House of Cards» ήταν η πρώτη διεθνής επιτυχία που δεν χρειάστηκε κάποιο συμβατικό ή καλωδιακό τηλεοπτικό δίκτυο αλλά ένα διαδικτυακό κανάλι. Αλλά τώρα ο Σπέισι είναι κακός. Και το «House of Cards» σταματάει.
Είναι «κακός» ο Σπέισι; Ναι είναι. Σύμφωνα με την καταγγελία του Αντονι Ραπ του επιτέθηκε όταν ήταν 14 ετών. Δεν είναι μια απλή σεξουαλική επίθεση, αλλά μια σεξουαλική επίθεση κατά ανηλίκου που στις ΗΠΑ έχει άλλες επιπτώσεις. Και η δικαιολογία «ήμουν μεθυσμένος, είμαι γκέι, ζητώ συγγνώμη» δεν στέκει εύκολα, παρά μόνο ως ένα χαρακτηριστικό πάντρεμα των ταλέντων ένας προνοητικού δικηγόρου και ενός αστέρα των δημοσίων σχέσεων.
Το Netflix ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη σειρά εξαιτίας των καταγγελιών εις βάρος του Σπέισι. Ωραία. Είναι μια αντίδραση επιπέδου Γουάινσταϊν. Ολοι στο Χόλιγουντ γνώριζαν ότι ο παραγωγός ήταν ένα αρπακτικό και την έπεφτε σε όποια ηθοποιό του γυάλιζε, αλλά όλοι έπεσαν από τα σύννεφα όταν βγήκαν οι πρώτες και το κατήγγειλαν.
Το ότι ο Σπέισι ήταν γκέι ή έστω αμφιφυλόφιλος εκείνη την εποχή -αν και γεγονός δευτερεύον στην καταγγελία- το ήξεραν όλοι στο Χόλιγουντ. Σιγά το μυστικό.
Το ότι μπορεί να την έπεσε σε κάποιον ή κάποιαν συνάδελφό του, μεθυσμένος ή όχι, ήταν πάντα ένα σενάριο· ισχύει όμως για (σχεδόν) όλους στη βιομηχανία του θεάματος.
Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει και όρος: casting couch. O καναπές του κάστινγκ, ο καναπές απ΄όπου ανερχόμενες και ανερχόμενοι ηθοποιοί μπορεί να κληθούν να περάσουν με αντάλλαγμα μια κάποια καριέρα. Από την εποχή της Σίρλεϊ Τεμπλ έως τις ημέρες μας και τον Γούντι Χάρελσον, πολλοί έχουν μιλήσει για το σεξ με έναν παραγωγό ως εισιτήριο για έναν ρόλο. Και αν νομίζετε ότι δεν ίσχυσαν τα ίδια με τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο ή το θέατρο, μάλλον εθελοτυφλείτε.
Δεν σημαίνει ότι αυτό είναι σωστό, τουναντίον. Αλλά είναι μια πραγματικότητα. Οπως είναι πραγματικότητα ότι οι ηθοποιοί δεν ήταν ποτέ τα καλύτερα παιδιά. Από τον Ρόμπερτ Μίτσαμ που μπαινόβγαινε στα κρατητήρια για μαριχουάνα, μέχρι τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ που ήταν βουτηγμένος στην κοκαΐνη ή και τον Μπραντ Πιτ που τον κατηγορούν ότι ήταν μόνιμα μεθυσμένος και ασκούσε βία στην οικογένειά του, ο κόσμος του θεάματος ήταν ένα θερμοκήπιο ανοίκειων συμπεριφορών. Αν και το ανοίκειο στην περίπτωση αυτή είναι η ενάρετη ζωή του Πολ Νιούμαν.
Ας επιστρέψουμε στην απόφαση του Netflix λοιπόν, για το «House of Cards». Φοβήθηκε το δίκτυο την κατακραυγή για τον Σπέισι; Μάλλον όχι. Αλλωστε η σειρά θα συνεχίζει να παίζει και το 2018 και απλώς δεν θα υπάρξει έβδομος κύκλος.
Αν προσπεράσουμε τη θεωρία ότι η καταγγελία βόλεψε το Netflix ώστε να σταματήσει μια δημοφιλή μεν σειρά που όμως είχε αρχίσει να κουράζει και έδειχνε να έχει δώσει ό,τι ήταν να δώσει, η απόφαση του δικτύου -που εν πολλοίς χρωστά την επιτυχία του στον Σπέισι που τόλμησε να πειραματιστεί το 2013 με ένα διαδικτυακό κανάλι- είναι μια βιαστική υπεραντίδραση στο πλαίσιο των ευαισθησιών που προέκυψαν λόγω των αποκαλύψεων για τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν.
Το Netflix έδειξε προς τα έξω ότι είναι ευαίσθητο σε τέτοια θέματα. Αλλά τι θα κάνει από εδώ και στο εξής; Θα ψάχνει το παρελθόν κάθε ηθοποιού; Διότι το δίκτυο δεν είχε, για παράδειγμα, κανένα πρόβλημα να παρουσιάσει πριν από λίγους μήνες πολεμική ταινία -στην παραγωγή της οποίας συμμετείχε και προέβαλε αποκλειστικά- με πρωταγωνιστή τον Μπραντ Πιτ.
Τι να υποθέσουμε; Οτι η αποκάλυψη ότι ο διάσημος ηθοποιός ήταν μέχρι πρόσφατα μόνιμα μεθυσμένος, χρήστης ναρκωτικών ουσιών και πιθανώς ένοχος ενδοοικογενειακής βίας (γεγονότα που κατά την Αντζελίνα Τζολί οδήγησαν στο διαζύγιό τους) δεν αποτελούν πρόβλημα για το κανάλι;
Υπάρχει περίπτωση να βρεθεί οποιαδήποτε σειρά, ταινία ή εκπομπή που θα προβάλει το Netflix από εδώ και πέρα, στην οποία κάποιοι εκ των συντελεστών (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι κ.λπ.) δεν θα έχουν τα τελευταία 30 χρόνια κατηγορηθεί για κάτι ή δεν θα έχουν υποπέσει σε κάποιο παράπτωμα;
Θα βγάλει κατάλογο το Netflix για το ποια εγκλήματα είναι ανεκτά και ποια όχι; Αν για παράδειγμα, κάποιος συντελεστής μιας σειράς ή ταινίας του Netflix έχει προκαλέσει θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα οδηγώντας μεθυσμένος δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά υπάρχει (όπως φαίνεται) πρόβλημα αν κάποιος συντελεστής μεθυσμένος προέβη σε σεξουαλική παρενόχληση;
Και αν το παράδειγμα του Netflix το ακολουθήσουν τα άλλα δίκτυα; Ή η μουσική βιομηχανία;
Το λαμπερό Χόλιγουντ βρίσκεται τελευταία απέναντι στον σκοτεινό εαυτό του. Ισως αυτό που θα έπρεπε να κάνει είναι να στρέψει το βλέμμα του προς την κάμερα, όπως κάνει ο Φρανκ Αντεργουντ. Και να μας πει την αλήθεια.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News