Πριν από δυο βδομάδες, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε τη Λήμνο. Μια γυναίκα βρήκε την ευκαιρία να του πει το παράπονό της: «Μου έκοψες τη σύνταξη!» Κι ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε με την εκπληκτικής σύλληψης, αντίληψης και εκτέλεσης ατάκα: «Τι να σου κάνω μωρέ;»

Σωστά. Τι να σου κάνει ο άνθρωπος; Σάμπως έχει κάποιο θεσμικό ρόλο; Τυχαία βρέθηκε στη Λήμνο, τυχαία έπεσε πάνω στη γυναίκα, του είπε τον πόνο της, της είπε κι αυτός τον δικό του (το «Τι να κάνω μωρέ;» προδίδει πόνο) και πήγαν ο καθένας στο δρόμο του. Η γυναίκα με τα πόδια στο σπίτι της, ο Αλέξης Τσίπρας με αεροσκάφη κι ελικόπτερα της Πολεμικής Αεροπορίας και με λιμουζίνες του ελληνικού κράτους στο Μέγαρο Μαξίμου.

Λίγες μέρες αργότερα, η τραγουδίστρια που έστειλε η χώρα μας στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον πάτωσε στη βαθμολογία. Μετά τον ημιτελικό, στη διάρκεια του οποίου δεν κατάφερε να προκριθεί, οι δημοσιογράφοι της ζήτησαν μια δήλωση σχετικά με το τι έφταιξε για το αποτέλεσμα. «Πού να ξέρω, ρε παιδιά; Πρώτη φορά έρχομαι κι εγώ», είπε εκείνη, αφήνοντάς μας άφωνους με την ευρηματικότητα της απάντησης.

Σειρά στις δηλώσεις του τύπου «κι εγώ τι σχέση έχω μ’ αυτά;» πήρε ο πρόεδρος των Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Τσαϊρίδης. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την αντίδραση της Αστυνομίας την ώρα της επίθεσης κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης, είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι αστυνομικοί δεν έχουν κανένα ρόλο στην περιφρούρηση και την προστασία κάποιου! «Μιλάμε για έναν όχλο δεκάδων ατόμων, μπορεί και 100. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτός ο όγκος δεν μπορεί να κρατηθεί με τέσσερις ένστολους αστυνομικούς», είπε και μας άφησε εμβρόντητους να χτυπάμε ξύλο μην τυχόν μας τύχει καμιά στραβή και χρειαστούμε αστυνομική προστασία. Βεβαίως, είπε ότι «αυτή σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι λογική εικόνα. Αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα της γενικότερης απαξίωσης. Σέβεται κανείς τον έλληνα αστυνομικό;» Επίσης, είπε ότι η Αστυνομία «είναι θεατής γιατί χρησιμοποιείται ως κυματοθραύστης για τις μνημονιακές πολιτικές». Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα, δηλαδή. Πάλι καλά που δεν μας ζήτησε και τα ρέστα που τολμάμε και έχουμε την απαίτηση να μας προστατεύουν οι αστυνομικοί αντί να πάμε εμείς να βάλουμε τα κορμιά μας μπροστά τους.

Κι αλήθεια, τι απαίτηση να έχουμε από την Αστυνομία; Να έχει ακούσει ραδιόφωνα, να έχει διαβάσει εφημερίδες, να έχει δει sites, να ξέρει γιατί «βράζει» η Θεσσαλονίκη; Κι από την ΕΥΠ, την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών; Τι απαίτηση να έχουμε από την ΕΥΠ, να ξέρει τι συμβαίνει στη χώρα, να έχει μυστικές πληροφορίες, να μπορεί να προβλέπει και να αποφεύγει κινδύνους; Ε, όχι δα… Ένα ξεγυρισμένο «Τι να σου κάνω μωρέ;» θα μας πει κι η ΕΥΠ, για να το χωνέψουμε. Ότι από το σοβαρότερο ως το ελαφρότερο των ζητημάτων δεν έχουμε καμιά απαίτηση από αυτούς που θεωρούμε «ιθύνοντες», από αυτούς που έχουν οριστεί για μια συγκεκριμένη δουλειά, από αυτούς που πιστεύουμε ότι πληρώνονται για να μας εκπροσωπούν ή να μας προστατεύουν ή να αποφασίζουν για μας. Το «τι να σου κάνω μωρέ;» πλανάται πάνω από τη χώρα, κυριαρχεί, κυβερνά. Μπορούμε να το κάνουμε και εθνικό μας ύμνο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News