Οταν έρχονται τα ζόρια αναζητάς τις ρίζες σου. Αυτό που σου έδωσε δύναμη και κίνητρο όταν ξεκινούσες. Τότε που ήταν όλα μπροστά σου και ένιωθες «καβάλα στο κύμα». Ε, με αυτή την έννοια, η επιλογή του Βύρωνα Πολύδωρα εκ μέρους της Κυβέρνησης για τη θέση του προέδρου του ΕΣΡ είναι η πιο αρμόζουσα.

Ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει υπερβεί προ πολλού τον διαχωρισμό ανάμεσα σε Δεξιά και Αριστερά. Έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο. Του γραφικού συνωμοσιολόγου. Λίγα χρόνια πριν π.χ., όλοι τον θυμόμαστε να ζητάει από τους Έλληνες να «γρηγορούν» επειδή «μας κλέβουν τα φωνήεντα», σύμφωνα με μια ακόμα θεωρία επίθεσης στην μοναδικότητα των Ελλήνων που ήταν της μόδας τότε. Ή να παρουσιάζει το νέο του κόμμα «Ενωση για την Πατρίδα και τον Λαό» με ρητορική που θύμιζε μετριοπαθή Κώστα Πρέκα.

Για ένα κόμμα δηλαδή που ένοιωσε να ενηλικιώνεται και να προετοιμάζεται για εξουσία στις βροντερές πλατείες του 2011, αγκαλιά με οπαδούς Καμμένου, πατριώτες ντυμένους Κολοκοτρώνηδες και παλαιοημερολογίτες Παπάδες που ευλογούσαν τα όπλα για τη νέα επανάσταση κατά της «σατανικής Ευρώπης», το να καταφεύγει στον Βύρωνα Πολύδωρα μοιάζει λίγο με reunion παλιών συμμαθητών. Σαν επιστροφή στα τρελά, νεανικά χρόνια. Τότε που όλα ήταν ξένοιαστα και όλα μπορούσαν να ειπωθούν. Πριν η «ενηλικίωση» που λέγεται Κυβέρνηση το αποκόψει από την απόλαυση να συμπαρατάσσεται με κλώνους της κυρίας Λουκά.

Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει προτείνει για πρόεδρο του ΕΣΡ ένα διανοούμενο της Αριστεράς. Κάποιον με πολιτική – και κυρίως νοητική – ταυτότητα από τον διακομματικό χώρο της λεγόμενης «μη ψεκασμένης Ελλάδας». Προτίμησε όμως αντί να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να φτιάξει μια ανεξάρτητη αρχή που θα έφερε έναν αέρα ανανέωσης σύμφωνο με τις αξίες της, να παγιδέψει τη ΝΔ. Προτίμησε τον κουτοπόνηρο τακτικισμό από την ιδεολογία. Δηλαδή τι θα κάνει τώρα που η ΝΔ απέρριψε τον Βύρωνα Πολύδωρα; Θα την κατηγορήσει μετά η Ολγα Γεροβασίλη για υπερβολική προσκόλληση στην «ευρώδουλη λογική»;

Σαν πολιτική επιλογή λοιπόν, η πρόταση ενός «Καραμανλικού» διοριστή ανειδίκευτων αγροφυλάκων, δικαιολογητή ζαρντινιερών που μετά έφτιαξε κόμμα με σύμβολο την ασπίδα, δείχνει ξεκάθαρα ότι η Κυβέρνηση έχει κάνει τις επιλογές της. Την ώρα που τα πράγματα «έσφιξαν» με την απόφαση του ΕΣΡ, επέλεξε να ποντάρει στο απροσδιόριστο πολιτικά ακροατήριο των «πατριδεμπόρων» δεξιάς απόχρωσης. Στους ζηλωτές που πιστεύουν ακόμα ότι ο Κίσινγκερ θέλει να διαλύσει τον Ελληνισμό και ότι αυτά τα λευκά ίχνη των αεροπλάνων δεν είναι τόσο αθώα…

Το κακό είναι πως δεν ακούγεται τελικά τόσο παράλογο. Στο κάτω-κάτω η αμυντική γραμμή που επιλέχθηκε, ότι «κάποιοι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι δικαστές προτίμησαν να αφήσουν τα παιδάκια χωρίς παιδικούς σταθμούς και δεν συναίνεσαν στο «να τα πάρουν από τους λεφτάδες καναλάρχες», μια συνωμοσία δεν είναι κι αυτή στην ουσία; Οπότε στην πραγματικότητα η κυβέρνηση κάνει αυτό που θα έκανε οποιοσδήποτε καλός έμπορος. Επιλέγει το target group της. Και του δίνει το εμπόρευμα που θέλει. Ελπίζοντας ότι αυτοί αρκούν ως κινητήρια δύναμη αλλαγής.
Με άλλα λόγια, καλώς την καινούρια «παραπλάνηση».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News