Το επόμενο διάστημα, που θα είναι μάλλον μεγάλο, θα περιμένουμε να δούμε δύο πράγματα . Πρώτον, από πού θα περνάει ο «δρόμος προς τον σοσιαλισμό» του υπουργού Αριστείδη Μπαλτά. Και για να μην είναι μακρύς αυτός ο δρόμος, έχει ήδη πέσει η ιδέα: η κατασκευή του να ανατεθεί (απευθείας), από τον αρμόδιο συνάδελφό του Χρήστο Σπίρτζη, στον (αριστερό, βεβαίως) εργολάβο, που πρωταγωνιστεί σήμερα.
Δεύτερον, θα περιμένουμε να δούμε ποιοι θα πάρουν το δρόμο προς τα εισαγγελικά γραφεία ή προς τα δικαστήρια, για να καταλάβουμε αν και τι «πόθεν έσχες» έχουν και από πού πήραν τραπεζικές εγγυήσεις (και πώς) οι νέοι επίδοξοι καναλάρχες. Βεβαίως παρατηρούμε μια χαρακτηριστική αδράνεια των εισαγγελέων ακόμα και σε καταγγελίες υπουργών (εδώ), αλλά -πού θα πάει- κάποια στιγμή οι έρευνες θα γίνουν και τότε θα δούμε για ποιους θα χτυπήσει η καμπάνα.
Πάντως, όσοι δεν γνωρίζουν ή ξεχνούν τι συνέβη σε ανάλογες υποθέσεις στο παρελθόν, καλό είναι να μάθουν ή να θυμηθούν. Σε γενικές γραμμές τα είπαμε τις προάλλες (εδώ). Σήμερα θα το εξειδικεύσουμε λίγο περισσότερο. Σε υποθέσεις της λεγόμενης διαπλοκής, δηλαδή σε όσες είχαν σχέση με τα χώρο των μέσων ενημέρωσης, συνέβησαν (και είναι πιθανό να ξανασυμβούν) τα εξής:
1. Οι άμεσα εμπλακέντες επιχειρηματίες (με ή χωρίς εισαγωγικά) κατέληξαν στη φυλακή: ο Γιώργος Κοσκωτάς έμεινε καμία δεκαπενταριά χρόνια. Ο, μακαρίτης πια, εκδότης από τον Βόλο Θανάσης Πώποτας έμεινε λιγότερο, αλλά η συντριβή του ήταν τέτοια που δεν την άντεξε. Για ποιους αντίστοιχους «μπροστινούς» τού σήμερα χτυπά η καμπάνα, όταν ακόμα και υπουργοί σπεύδουν να τους «αποκηρύξουν»; (εδώ).
2. Στην φυλακή κατέληξαν και κάποιοι υπάλληλοι, που είχαν εμπλακεί. Και τον σημερινό διαγωνισμό για τις άδειες υπάλληλοι τον διενήργησαν (οι υπουργοί απλώς επόπτευαν ή έδιναν εντολές). Τι θα συμβεί αν τους καταλογίσουν, για παράδειγμα, ότι ενέκριναν προβληματικά πόθεν έσχες
3. Οι πολιτικοί βγήκαν λάδι. Πλην του (μακαρίτη) Μένιου Κουτσόγιωργα, ο οποίος έσβησε στο δικαστήριο, ουδείς άλλος πλήρωσε.
Τι μπορεί να συμβεί σήμερα, αν οι εισαγγελείς (οικονομικοί και μη) ανακαλύψουν μαϊμουδιές; Η πρόβλεψη είναι εύκολη. Θα την πληρώσουν σίγουρα οι «μπροστινοί» επιχειρηματίες, τους οποίους θα εγκαταλείψουν όσοι τους έβγαλαν μπροστά. Θα την πληρώσουν πιθανότατα και κάποιοι υπάλληλοι, οι οποίοι είτε από άγνοια είτε επειδή πήραν εντολή δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους.
Και με τους πολιτικούς; Με αυτούς τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Εχουν ασυλία. Και για να διωχθούν πρέπει να αποφασίσει η Βουλή. Με τη σημερινή σύνθεσή της αποκλείεται. Με μια άλλη, αύριο, δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει. Αν θα θέλει να στήσει Ειδικά Δικαστήρια, αν θα μπορεί, αν δεν γίνουν νέες εκλογές και παραγραφούν τα όποια αδικήματα.
Κάπως έτσι προδιαγράφονται οι εξελίξεις. Εν κατακλείδι: τα «πιόνια» και η «μαρίδα» πρέπει να ανησυχούν. Θα είναι τα σίγουρα θύματα. Για τους «από πάνω», τους κινούντες τα νήματα, δεν γνωρίζουμε, τουλάχιστον πριν κάποιος εισαγγελέας βγάλει κάποιο «λαβράκι».
Στην περίπτωση πάει γάντι ο αφορισμός του σκηνοθέτη Αλφρεντ Χίτσκοκ: «Στον καθένα αρέσει ένα καλό έγκλημα, με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι ο ίδιος το θύμα».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News