Στο μέγαρο Μαξίμου θέλουν επειγόντως μια «επιτυχία». Βλέπουν τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν από μήνα σε μήνα να επιταχύνεται η κατρακύλα και αναζητούν κάποιο σωσίβιο.
Και αφού δεν μπορεί να τους το προσφέρουν τα «αντίμετρα» της «ούτε ένα ευρώ λιτότητας» (δείτε εδώ πώς ακόμα και ο Τσακαλώτος παραδέχτηκε τη φούσκα των «αντιμέτρων»), κατέφυγαν στην άλλη μέθοδο, των «μεγαλόπνοων» εξαγγελιών για «παρεμβάσεις που θα αλλάξουν την Αθήνα» (εδώ).

Ετσι, ο Πρωθυπουργός, με ντεκόρ τον Δήμαρχο Αθηναίων, εξήγγειλε τη δημιουργία δύο-τριών πάρκων –όταν το ένα που έχουμε μαραζώνει– και ένα γήπεδο. Και τα λεφτά; Θα τα βάλουν οι χρεοκοπημένοι Δήμοι, το χρεοκοπημένο κράτος και κάποιοι ιδιώτες με κλειστές τις Τράπεζες.

Διαβάζουμε στο κείμενο, που διένειμε το μέγαρο Μαξίμου μετά τη συνάντηση Τσίπρα – Καμίνη, ότι θα γίνουν τρία πάρκα: ένα στην περιοχή Γουδή, ένα στη λεωφόρο Αλεξάνδρας κι ένα (εμπορικό και αθλητικό αυτό) στον Βοτανικό. Επιπλέον, «δρομολογείται», λέει, η απομάκρυνση του γηπέδου του Παναθηναϊκού και η κατασκευή νέου πίσω από το 251 Νοσοκομείο της Αεροπορίας.

Με το καλό. Αλλά υπάρχουν τουλάχιστον δύο απορίες. Η πρώτη: λίγο πιο κάτω από εκεί που σχεδιάζεται το νέο πάρκο υπάρχει ένα έτοιμο, του Πεδίον του Αρεως. Το οποίο είναι, ουσιαστικά, άχρηστο για τους πολίτες (εδώ και εδώ). Μήπως πριν φτιάξουμε το νέο να καταστήσουμε λειτουργικό το υπάρχον;

Δεύτερη απορία: ποιος θα χρηματοδοτήσει την κατασκευή του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού; Η ΠΑΕ βρίσκεται σε κακά (οικονομικά) χάλια. Και δεν βλέπουμε να έχει εκδηλώσει κάποιο ενδιαφέρον. Το είπε καθαρά και ο Δήμαρχος: «Από τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό και την ΠΑΕ δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο». Εκτός αν ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του ξέρουν κάτι άλλο ή σκοπεύουν να το κάνουν με κρατικά λεφτά.

Και μια που φτάσαμε στα λεφτά. Πώς θα χρηματοδοτηθούν όλα αυτά τα μεγαλόπνοα έργα; Στο κυβερνητικό κείμενο οι πόροι περιγράφονται με μόλις δέκα λέξεις: «Πόροι της Αυτοδιοίκησης, ΕΣΠΑ και Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ιδιωτικά κεφάλαια κλπ».

Θα πρόκειται για θαύμα, αν επιτευχθεί. Πρώτον, διότι οι πόροι της Αυτοδιοίκησης είναι ανύπαρκτοι. Οι Δήμοι είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένοι. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μειώνεται κάθε χρόνο, για να επιτευχθούν οι οικονομικοί στόχοι που επιβάλλουν οι δανειστές. Απορίας άξιον είναι αν η κυβέρνηση έχει βρει έστω και έναν ιδιώτη, ο οποίος είναι διατεθειμένος να βάλει λεφτά σε τέτοια έργα, σε μια εποχή που οι Τράπεζες είναι ουσιαστικά κλειστές. Τι απομένει; Μόνο το ΕΣΠΑ και να δούμε τι θα πρωτογίνει με τους πόρους του.

Εν κατακλείδι: την ώρα που υπάρχει πλήθος επειγουσών αναγκών κοινωνικού χαρακτήρα (τα νοσοκομεία είναι υπό κατάρρευση, οι δομές της κοινωνικής πρόνοιας το ίδιο, με το πλήθος των ανθρώπων που προστρέχουν σ’ αυτές για να βγάλουν το μήνα), πού θα βρεθούν τα λεφτά για τα εξαγγελλόμενα έργα, ορισμένα από τα οποία είναι έργα βιτρίνας;

Ας τους εξηγήσει κάποιος την αξία της λαϊκής ρήσης : «Τι του λείπει του ψωριάρη; Φούντα με μαργαριτάρι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News