Τι είναι η πατρίδα μας; Ο τελικός κυπέλλου. Θα γίνει σε ένα στάδιο που φτιάχτηκε ως ολυμπιακό «στολίδι», πλην όμως έμεινε, σχεδόν, στην τύχη του,  να το φθείρει σιγά-σιγά ο άνεμος του κάμπου και να φιλοξενεί αγώνες Γ’ Εθνικής.

Το στάδιο δεν είναι κατάλληλο για να φιλοξενήσει έναν τελικό κυπέλλου. Όμως θα τον φιλοξενήσει. Και μάλιστα θα είναι ένας τελικός οργανωτικά άψογος. Όλα γίνονται την τελευταία στιγμή, αλλά θα θριαμβεύσει το ελληνικό δαιμόνιο -γεννά πατέντες και στήνει κατασκευές που μένουν όρθιες ακριβώς για όσο χρειάζεται. Μετά θα καταρρεύσουν και δεν θα πάει και κανείς για να μαζέψει τα απομεινάρια.

Το στάδιο βρίσκεται στο μέσον της χώρας και η επιλογή του εκπορεύεται από την αδυναμία μας να συμφωνήσουμε στα απλά, όπως κάνουν στις περισσότερες χώρες του κόσμου: ο τελικός να γίνεται κάθε χρόνο στο ΟΑΚΑ ή, εκ περιτροπής, στο ΟΑΚΑ και στο Καυτατζόγλειο και ας παίζουν όποιοι θέλουν. Αν ήταν η σειρά του ΟΑΚΑ θα ευνοείτο, τρόπος του λέγειν, η ΑΕΚ, αν ήταν του Καυτατζογλείου θα είχε ένα μικρό πλεονέκτημα ο ΠΑΟΚ. Αυτά λύνονται εύκολα αν έχεις τη στοιχειώδη πρόνοια να τα ρυθμίσεις από την αρχή. Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το τελευταίο του κύπελλο απέναντι στον Αρη, σε τελικό που έγινε στην Τούμπα που είχε προεπιλεγεί από την αρχή της διοργάνωσης.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο Βόλος θα έπρεπε να πανηγυρίζει για τη διεξαγωγή του τελικού. Τώρα προβληματίζεται. Διότι ακόμα και αν πέσουν κάποια λεφτά στην πόλη, αυτά μπορεί να καταλήξουν στην επισκευή ζημιών. Ναι, στον τελικό αποτυπώνεται πλήρως η παράνοια της μιζέριας μας. Οι οργανωμένοι οπαδοί θα βρεθούν από τα λεωφορεία στις κερκίδες, χωρίς καν να μπουν στην πόλη. Εκεί θα βολτάρουν όσοι κατάφεραν να βρουν εισιτήριο και να μεταβούν στο Βόλο με δικά τους μέσα. Τι θα συμβεί αν συναντηθούν οι μεν με τους δε; Κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Το βέβαιον είναι ότι μια μικτή παρέα, από φίλους της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, ακόμα και αν εμφανιστεί στο γήπεδο, θα πρέπει να διαλυθεί και να πάρει ο καθένας τον δρόμο για την κερκίδα της ομάδας του. Εκεί που μπορούσαν να κάθονται παρέες φιλάθλων, θα είναι τα ΜΑΤ.

Όμως εκεί που ακούς τον Ζορμπά, βλέπεις μπροστά σου τη Σαντορίνη και την Αράχωβα μαζί, είναι η άνεση με την οποία συζητείτο ως την τελευταία στιγμή το ενδεχόμενο αναβολής. Η διοργανώτρια Αρχή πήγε και διάλεξε ένα γήπεδο χωρίς να κάνει έναν στοιχειώδη έλεγχο στις υποδομές και η Πολιτεία περίμενε ως την τελευταία στιγμή για να εγείρει θέμα αναβολής. Και προφανώς, άπαντες ήταν απολύτως βέβαιοι πώς δεν πρόκειται να υποστούν συνέπειες, ούτε καν θα αντιμετωπίσουν αγωγές ανθρώπων που είχαν κλείσει ξενοδοχείο και αεροπορικά εισιτήρια από το εξωτερικό.

Ο τελικός κυπέλλου είναι η πατρίδα μας. Διότι είναι στο περίπου. Περίπου ποδόσφαιρο, περίπου διοργάνωση, περίπου φίλαθλοι. Κανένας δεν είναι απολύτως βέβαιος ότι θα αρχίσει, αν θα τελειώσει, πώς θα τελειώσει και πότε θα τελειώσει. Ο τελικός όπως πρέπει να είναι στην πόλη του Αχιλλέα του Μπέου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News