Πιστεύει κανείς ότι οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι περιφερόμενες άσπρες μπλούζες, μικρά ρομποτάκια χωρίς συναίσθημα και ανθρώπινες συνήθειες; Νομίζει κανείς ότι οι χώροι των επειγόντων περιστατικών είναι σαν το ιερό της εκκλησίας, άβατο και αβεβήλωτο από πράξεις εκτός τελετουργικού; Εχει κάποιος την εντύπωση ότι τα εξωτερικά ιατρεία είναι αποστειρωμένα από μικρόβια και θυμικό; Λίγο μετά και (λίγο πριν) τα πατώματα ήταν γεμάτα μολυσμένα ρούχα και αίματα και το μέρος ήταν πεδίο μάχης.

Στο μεσοδιάστημα όμως, ποιος κανόνας του Κατηχητικού λέει ότι το εφημερεύον προσωπικό του Νοσκομείου δεν μπορεί να ξεδώσει, με όποιον ελληνικό τρόπο νομίζει, αφού εφέτος του έπεσε ο κλήρος να διανυκτερεύει παραμονή Πρωτοχρονιάς; Μόνο η αφόρητη κενή ηθικολογία.

Το τηλεοπτικό ρεπορτάζ, με το σπικάζ έκπληκτου, από τα πρωτοφανή, καθωσπρεπισμού και με κατάληξη κοινότοπου διδακτισμού, δεν καταγγέλλει τους εφημερεύοντες γιατί δεν βρίσκονταν στη θέση καθήκοντος τη νύχτα που άλλαζε ο χρόνος.

Δεν είχε να κατακεραυνώσει τη βάρδια του Νοσοκομείου Μυτιλήνης, όπου και διαδραματίστηκε το περιστατικό, ότι κατέφθασε επείγον περιστατικό και δεν επιτέλεσαν όλοι το καθήκον τους απέναντι στον ασθενή και τους οικείους του.

Δεν βρήκε να καταλογίσει αμέλεια, αδιαφορία, λάθος διάγνωση, ακατάλληλη θεραπευτική αγωγή, πλημμελή νοσηλεία, έστω υπερβολική αναμονή, κακή ξενοδοχειακή υποδομή, κάτι τέλος πάντων από τα συνήθη του καταγγελτικού ιατρικού ρεπορτάζ.

Κατάγγειλε μια μουσική, μια μικρή γυροβολιά ενός νοσηλευτή, και κάτι φαγώσιμα.

Δηλαδή μας πληροφόρησε κατά βάση για το κυριότερο. Οτι το προσωπικό του νοσοκομείου βρισκόταν στη θέση του. Και για κάτι ασημαντότητες –τι κάνουν δηλαδή οι γιατροί όταν δεν υπάρχουν ασθενείς στα ιατρεία. Ο,τι κάνουν όλοι οι άνθρωποι κάνουν. Και τρώνε και πίνουν και την Πρωτοχρονιά μπορεί να διασκεδάσουν. Το Πάσχα μοιράζονται κόκκινα αυγά και σε κάποια νοσοκομεία περνά Επιτάφιος.

Δεν είναι ανάγκη να γίνεται η τρίχα τριχιά επειδή βρέθηκε κάποιος καλοθελητής να δώσει ένα βίντεο στους δημοσιογράφους και να κατασκευαστεί μία είδηση. Οι άνθρωποι αυτοί και οι συνάδελφοί τους θα είναι στην ίδια θέση και τις επόμενες μέρες, και τους επόμενους μήνες, θα ξενυχτούν με πολύ λίγα χρήματα (όχι πως αλλάζει τα πράγματα αυτό) για πολύ σημαντικό λόγο. Και δικαιούται κάποιος να τους κρίνει για τη στάση τους όταν υπάρχει ασθενής μπροστά τους και όχι σαν παλαιοημερολογίτης πουριτανός για το τι κάνουν όταν είναι μόνοι τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News