Εχασε το πρώτο σετ (6-3), κέρδισε το δεύτερο (3-6), και στο τρίτο, το καθοριστικό, βρέθηκε «μια ανάσα» μακριά από την απόλυτη ανατροπή, που θα της χάριζε την πρόκριση στον τελικό των WTA Finals. Πήρε προβάδισμα με break (3-2), όμως δεν κατάφερε να το κρατήσει. Στο όγδοο game του τρίτου σετ έχασε οκτώ game point ευκαιρίες για να ισοφαρίσει (σε 4-4), προτού η πλάστιγγα γείρει οριστικά υπέρ της αντιπάλου της: 5-3 και, στο τέλος, 6-3.

Εδωσε γενναία μάχη, τα ξημερώματα στη Γουαδαλαχάρα, η Μαρία Σάκκαρη, απέναντι στην πιο φορμαρισμένη παίκτρια του tour, Ανέτ Κονταβέιτ, Νο 8 στην παγκόσμια κατάταξη. Η 26χρονη Εσθονή, με την οποία η Μαρία διατηρεί πολύ φιλικές σχέσεις, ταξίδεψε στο Μεξικό, έχοντας κερδίσει 19 από τα 20 παιχνίδια της μετά το Αμερικανικό Οπεν, κι έχοντας κατακτήσει τρία τρόπαια στο ίδιο χρονικό διάστημα (από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα). Με 48 νίκες μέσα στο 2021 – τις περισσότερες από κάθε άλλη τενίστρια. Επίσης, ευτύχησε να έχει μια μέρα ξεκούρασης παραπάνω από τη Σάκκαρη, που μετά την εξαντλητική -σχεδόν τρίωρη- αναμέτρησή της με τη Σαμπαλένκα έπρεπε να ανασυνταχθεί μέσα σε, μόλις, 24 ώρες. Ο αγώνας κρίθηκε στα λάθη της κορυφαίας ελληνίδας τενίστριας, τα οποία (πιθανότατα) δεν θα είχε κάνει με τις δυνάμεις της στο 100%.

Τρίτωσε το κακό για τη Μαρία, μετά τους χαμένους ημιτελικούς στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη. Μετά τον αποκλεισμό της από τους WTA Finals, την πήρε το παράπονο: «Σήμερα έχασα μια μεγάλη ευκαιρία. Τρέφω μεγάλο σεβασμό στο παιχνίδι της Ανέτ, όμως δεν έκανα ό,τι μπορούσα εκείνη τη στιγμή, δεν το διαχειρίστηκα σωστά. Δεν ήταν κακή τύχη, εγώ πέταξα μια, ακόμη, ευκαιρία. Γι’ αυτό και πονάει τόσο πολύ. Αλλά η ζωή συνεχίζεται, και υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα εκεί έξω από ένα χαμένο ματς τένις».

Ηταν ο πικρός επίλογος μιας υπέροχης σεζόν – της καλύτερης στην καριέρα της, μέχρι στιγμής. Αν και άρχισε άσχημα, με μια καραντίνα 15 ημερών στη Μελβούρνη (λόγω κρούσματος Covid-19 στην πτήση της) και την ήττα της στον πρώτο, κιόλας, γύρο του Αυστραλιανού Οπεν, συνεχίστηκε με θριάμβους.

• Στο κόκκινο χώμα του Ρολάν Γκαρός έγινε η πρώτη Ελληνίδα στα χρονικά της open era (από το 1968, δηλαδή) που προκρίθηκε στους ημιτελικούς του διάσημου τουρνουά, κι έφτασε έναν πόντο μακριά από τον τελικό έπειτα από τρεις ώρες και 18 λεπτά σκληρής μάχης. Μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες εμφανίστηκε και σε άλλον έναν ημιτελικό γκραν-σλαμ, στο Αμερικανικό Οπεν.
• Εφτασε σε οκτώ ημιτελικούς, ενώ έπαιξε και σε έναν τελικό: στην Οστράβα, όπου της στέρησε το τρόπαιο η σημερινή της αντίπαλος, Κονταβέιτ.
• Συμπλήρωσε 38 νίκες μέσα στη χρονιά, που αποτελεί προσωπικό της ρεκόρ. Εννέα από αυτές επιτεύχθηκαν εναντίον τενιστριών του Top-10, ενώ δεν έχασε ούτε ένα ματς από αθλήτρια του Top-5.
• Η αυγή του 2021 τη βρήκε στο Νο 22 του ranking. Τον Σεπτέμβριο μπήκε στο Top-10, και σήμερα φιγουράρει στο Νο 6. Είναι η ψηλότερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης στην οποία σκαρφάλωσε, ποτέ, τενίστρια από την Ελλάδα. Η μητέρα της, Αγγελική Κανελλοπούλου, είχε φτάσει στο Νο 43 (τον Απρίλιο του 1987). Και η Λένα Δανιηλίδου, η «Θεά» της ελληνικής αντισφαίρισης προτού εμφανιστεί η Μαρία, στο Νο 14 (το 2004).
• Την περασμένη Πέμπτη έγινε η πρώτη Ελληνίδα που εμφανίστηκε σε αγώνα των WTA Finals, κι έφτασε μέχρι τον ημιτελικό του σπουδαιότερου τουρνουά της σεζόν μετά τα τέσσερα γκραν-σλαμ.

Λείπει το «στέμμα»

Το μόνο που έλειψε από τη Μαρία, ήταν ένα τρόπαιο. Αυτό που λείπει από την καριέρα της, γενικότερα, σε βαθμό απίστευτο για μια τενίστρια του δικού της βεληνεκούς. Αν και όταν αγωνίζεται απέναντι στις κορυφαίες αθλήτριες της εποχής της δείχνει πως δεν έχει πολλά να ζηλέψει, στα 26 της χρόνια έχει πανηγυρίσει μόνον έναν τίτλο: το 2018 στο Ραμπάτ. Το γεγονός ότι έχει παίξει σε 11 ημιτελικούς και έχει προκριθεί στον τελικό μόνο μια φορά, δεν μπορεί να εξηγηθεί με αγωνιστικούς όρους.

Ισως, να είναι ψυχολογικό. Να οφείλεται στην αγωνία της Μαρίας να εξαργυρώσει τους κόπους και τις θυσίες πολλών ετών, σε τρόπαια. Ελάχιστες αθλήτριες, σε όλα τα σπορ, έχουν δουλέψει τόσο σκληρά, όσο εκείνη. Εχοντας συνειδητοποιήσει από νωρίς ότι δεν είναι το «παιδί – θαύμα» των κορτ, αλλά και για να αντισταθμίσει το σχετικά μικρό της ύψος (1,72 μ.), που είναι σημαντικός παράγοντας στο τένις, ξόδεψε αμέτρητες ώρες προπόνησης, καλλιεργώντας το σερβίς, τη δύναμη και την αντοχή της.

Η εφετινή της πρόοδος την έκανε να πιστέψει πως, επιτέλους, ήρθε η στιγμή της δικαίωσης με ένα σπουδαίο τρόπαιο, όμως ακόμη ένας άθλος της έμεινε ατελής. Η 26χρονη Σπαρτιάτισσα θα τερματίσει τη σεζόν στην 6η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, ή στην 7η, αν η Κονταβέιτ νικήσει την Γκαρμπίνιε Μουγκουρούθα στον τελικό της Γουαδαλαχάρα. Θα ξεκουραστεί για δύο εβδομάδες, κι έπειτα θα συνεχίσει την προσπάθεια. Που με τίτλους ή χωρίς, είναι το ίδιο αξιοθαύμαστη.

Υ.Γ: Ούτε ο Στέφανος Τσιτσιπάς θα συνεχίσει στους ATP Finals του Τορίνο. Ο τραυματισμός στον αγκώνα του, τον υποχρέωσε να αποσυρθεί από το τουρνουά. Αποχαιρετά τη σεζόν ως Νο 4 στον Κόσμο, με κορυφαίες στιγμές την παρθενική του συμμετοχή σε γκραν-σλαμ τελικό (Ρολάν Γκαρός) και την κατάκτηση του πρώτου του Masters (Μόντε Κάρλο).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News