Ο αρσιβαρίστας Θόδωρος Ιακωβίδης έχει μηνιαίο μισθό 250 ευρώ από την Ομοσπονδία Άρσης Βαρών. Επίσης η Ομοσπονδία έχει συνεννοηθεί με χορηγό προκειμένου να παρέχονται στον αθλητή γεύματα και βιταμίνες. Ως εκεί. Η Ομοσπονδία τού βρήκε φυσικοθεραπευτή στα βόρεια προάστια. Όμως ο αθλητής δουλεύει στα νότια. Βρήκε κάποιον που του προσφέρει τις υπηρεσίες δωρεάν. Επίσης ενισχύεται από τον σύλλογο του, τον Παναθηναϊκό.

«Φυσικά και ο αθλητής έχει δίκαιο, η περιπέτειά του περιγράφει όλα όσα έχουν συμβεί στην άρση βαρών τα τελευταία δέκα χρόνια. Άλλωστε και ο ίδιος ο Θοδωρής συμμετέχει στη διοίκηση της Ομοσπονδίας ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου» μου λέει ο Πύρρος Δήμας από το Τόκιο, όπου βρίσκεται ως αρχιπροπονητής της αμερικανικής ομάδας. Ο Πύρρος, που είναι γενικός γραμματέας στην ελληνική ομοσπονδία, είναι ο άνθρωπος που κράτησε το άθλημα στη ζωή μετά το σκάνδαλο ντόπινγκ του 2008. Κοινώς αυτός που δεν άφησε την Ομοσπονδία να κλείσει. Αλλά και κατά κάποιο τρόπο είναι η «αιτία» για την τεράστια περικοπή πόρων που υπέστη η συγκεκριμένη Ομοσπονδία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποφάσισε την περικοπή της χρηματοδότησης κατά 55%. Και σίγουρα σε αυτό έπαιξε ρόλο ο πολιτικός προσανατολισμός του Δήμα που χρημάτισε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρωτοστάτησε στην καμπάνια του «Μένουμε Ευρώπη». Όλοι θυμούνται την αγωνία και το κλάμα του σε μία τηλεοπτική συνέντευξη, όταν δήλωσε ότι ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών του σε μία χώρα εκτός Ευρώπης. Τότε βέβαια κάποιοι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ είχαν επιχειρήσει να συνδέσουν τον Δήμα με υποθέσεις ντόπινγκ, μη γνωρίζοντας ότι ο ίδιος έχει υποστεί πάνω από 400 ελέγχους και είναι πρεσβευτής της WADA, της διεθνούς Αρχής κατά του ντόπινγκ.

Το σκάνδαλο ντόπινγκ του 2008 στέρησε από την Ομοσπονδία τους στιβαρούς χορηγούς και στέγνωσε τα ταμεία. Ακολούθησε η περικοπή του 2015 και κάπου εκεί το άθλημα μπήκε σε κωματώδη κατάσταση. Μέχρι και το 2020 η Ομοσπονδία είχε κρατική επιχορήγηση 320.000 ευρώ. Την τελευταία διετία αυξήθηκε στις 360.000. Από αυτά, αν αφαιρεθούν τα λειτουργικά έξοδα, περισσεύουν λιγότερα από 100.000 ευρώ για την υποστήριξη αθλητών, προπονητών και τη διοργάνωση αγώνων. Οι χορηγίες είναι πολύ μικρές και οι περισσότερες σε είδος. Παράλληλα άρχισαν οι διενέξεις στο εσωτερικό της Ομοσπονδίας με τις παλιές δόξες να χωρίζονται σε στρατόπεδα. Ταυτόχρονα ο Πύρρος δέχθηκε πρόταση από την αμερικανική ομάδα και για ένα μεγάλο διάστημα των τελευταίων ετών βρέθηκε στις ΗΠΑ.

Τον ρωτάω αν έχει αλλάξει κάτι μετά την πολιτική μεταβολή του 2019. Μου λέει πώς η αθλητική ηγεσία έχει δείξει ενδιαφέρον και κάνει κινήσεις ενίσχυσης, αν και μένουν ακόμα να γίνουν πολλά. Ταυτόχρονα μου εξηγεί και πώς δουλεύουν στην Αμερική, όπου η Ομοσπονδία δεν έχει να περιμένει πολλά από το κράτος, προσπαθώντας η ίδια να βγάλει τα έξοδα της, κάτι που είναι δύσκολο να γίνει εδώ. Aπό την άλλη, αισθάνεται την ανάγκη να πει ότι για το ξέσπασμα του Ιακωβίδη έχει και αυτός ένα μερίδιο ευθύνης, ως ηγέτης της ελληνικής άρσης βαρών. «Ο Θοδωρής είναι στην Ομοσπονδία, ξέρει τι συμβαίνει, όμως εγώ αισθάνομαι την ανάγκη να του ζητήσω συγγνώμη…»

Η ουσία είναι ότι όλα ξεκινούν από την ελκυστικότητα του αθλήματος. Ένας αθλητής της άρσης βαρών δεν είναι ελκυστικός για χορηγούς, όπως οι αθλητές του Στίβου, της Γυμναστικής κ.λ.π. Το ερώτημα είναι αν αυτοί οι αθλητές θα πρέπει να στηρίζονται από το κράτος ή όχι. Απλό και καθαρό ερώτημα. Κάποτε τα δίναμε όλα για τα μετάλλια, είχαμε στήσει εθνική βιομηχανία. Τώρα περάσαμε στην άλλη πλευρά. Ως συνήθως είμαστε των άκρων. Όπως φαίνεται, το πρόβλημα του Ιακωβίδη θα λυθεί. Δεν γίνεται, όμως, να προχωράμε με εξαιρέσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News