Τη μία φταίει που δεν έδειξε τον Πετρούνια. Μετά φταίει που έδειχνε τη Σάκκαρη. Επειτα που δεν έδειξε τον Γκιώνη. Για μια στιγμή είχες την εντύπωση ότι σημασία δεν είχαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τι έκαναν οι αθλητές (έλληνες και ξένοι) στο Τόκιο, αλλά τι έδειχνε και τι δεν έδειχνε από την Ιαπωνία η δημόσια τηλεόραση. Είπαμε, τηλεοπτικό γεγονός οι Αγώνες, αλλά εμείς το πήγαμε ένα βήμα παραπέρα. Ενιωθες ότι κάποιοι θα προτιμούσαν να μην πάρουμε μετάλλιο από το να πάρουμε και για κάποιο λόγο να το έδειχνε η ΕΡΤ σε μαγνητοσκόπηση.

Εγινε εθνικό ζήτημα, ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι θα το φέρει στη Βουλή, τα άλλα ιδιωτικά κανάλια, σε μια αβάσταχτη, αν όχι υστερική, αυτοαναφορικότητα του Μέσου, το έκαναν πρώτο θέμα. Είπαμε, η ΕΡΤ είναι ένας εύκολος και αγαπημένος στόχος, αλλά γιατί τέτοια δυσανάλογη του εγκλήματος καταδίκη;

Για να μην παρεξηγούμαστε, έχει κάθε δίκιο να είναι απογοητευμένος ο Λευτέρης Πετρούνιας που δεν έδειξε η ΕΡΤ την καταπληκτική προσπάθειά του στα προκριματικά των κρίκων. Οπως έχουν κάθε δίκιο και να είναι θυμωμένοι οι τηλεθεατές που ξύπνησαν πρωί Σαββάτου να τον δουν και δεν τον είδαν. Δεν είναι μόνο πελάτες –που ως γνωστόν έχουν πάντα δίκιο, ακόμα και όταν έχουν άδικο– αλλά είναι και τ’ αφεντικά, οι χρηματοδότες. Η ΕΡΤ είναι το κανάλι για το οποίο πληρώνουν και επειδή πρέπει να τους ικανοποιεί όλους αυτή πρέπει να τα δείχνει όλα, από «Μ’ αρετή και τόλμη» με την αρχισμηνία Σοφία Κορμά ως Ολυμπιακούς Αγώνες με τον Νίκο Τσώνη.

Καμιά φορά γίνονται λάθη. Ανθρώπινο. Αλλες φορές διορθώνονται, όπως με την απομάκρυνση εκείνου που σαχλαμάριζε on air για τους Κορεάτες με τα σχιστά μάτια, άλλες όχι: δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και να δείξεις live τον Πετρούνια.

Το θέμα μας, όμως, εδώ δεν είναι μια ατυχία, αστοχία, ανεπάρκεια (σωστότερα: όλα τα ανωτέρω) της ΕΡΤ. Ούτε ότι η ΕΡΤ δεν είναι ακόμα BBC –oh, wait και το BBC δεν έδειξε τον βρετανό σούπερ σταρ της κολύμβησης Ανταμ Πίτι, αλλά τέλος πάντων. Δεν είναι καν ότι την ΕΡΤ λατρεύουμε να τη μισούμε και έτσι μπορούμε να ξεχνάμε ότι:

α) ποτέ στο παρελθόν η δημόσια τηλεόραση δεν έχει μεταδώσει ζωντανά τις πρώτες προκριματικές προσπάθειες όλων των ελλήνων αθλητών, όπως συμβαίνει φέτος και

β) η ζήτηση απ’ όλες τις χώρες για εικόνα των δικών τους αθλητών στα προκριματικά τείνει να ξεπεράσει όχι μόνο την προσφορά τηλεοπτικού περιεχομένου, αλλά ακόμα και την ίδια την τεχνική ικανότητα της εταιρείας που το παράγει κεντρικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το ενδιαφέρον είναι η επίθεση που δέχεται τις τελευταίες ημέρες η ΕΡΤ. Και η οποία δεν οφείλεται (μόνον) στον Πετρούνια, ούτε είναι μόνο στο πλαίσιο της υπερβολής του αντιπολιτευτικού λόγου.

Για να μην το κουράζουμε, αν η ΕΡΤ ήταν η παλιά, ασθμαίνουσα ΕΡΤ δεν θα πείραζε κανέναν που έχασε τον Πετρούνια, παρά μόνο ίσως τον ίδιο και όσους σηκώθηκαν να τον δουν πρωί. Αλλά τώρα η ΕΡΤ είναι θύμα της επιτυχίας της. Εχει χαλάσει μια ήδη ανασφαλή πιάτσα, η οποία αντιδρά.

Στις πέντε πρώτες ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων η ΕΡΤ είδε την τηλεθέασή της να απογειώνεται: από 10,8% που ήταν τον Ιούλιο το αθροιστικό ποσοστό των τριών καναλιών (ΕΡΤ1, 2, 3), το τελευταίο πενθήμερο αφότου άρχισαν οι Αγώνες το ποσοστό αυτό εκτινάχθηκε στο 17,8% –αύξηση 61%, προτού καν αρχίσει ο στίβος που θεωρείται το εμπορικότερο προϊόν των Ολυμπιακών Αγώνων. Το νούμερο αυτό έβαλε αθροιστικά τη δημόσια τηλεόραση στην πρώτη θέση της τηλεθέασης ανάμεσα σε όλα τα κανάλια.

Και πάει ακόμα παραπέρα. Απολαμβάνοντας υψηλή τηλεθέαση η ΕΡΤ διαφημίζει στους τηλεθεατές τις νέες εκπομπές και σειρές μυθοπλασίας τις οποίες θα αρχίσει να προβάλλει από τον Σεπτέμβριο, αμφισβητώντας με αξιώσεις τα πρωτεία των ιδιωτικών καναλιών στο λεγόμενο prime time.

Η ΕΡΤ βρέθηκε έτσι να είναι πρώτο θέμα ακόμη και στα κεντρικά δελτία κάποιων ιδιωτικών καναλιών. Κάτι που δεν είναι μόνο παράδοξο αλλά και πρωτοφανές, αν εξαιρέσεις τις εποχές του επάρατου «μαύρου». Διότι πώς θα φαινόταν αν η δημόσια τηλεόραση επέλεγε στο κεντρικό της δελτίο να σχολιάζει όχι μόνον τις αστοχίες, αλλά και το ίδιο το πρόγραμμα των ιδιωτικών καναλιών;

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News