Η αναγέννηση του σινεμά οφείλεται εν μέρει στα μικρότερα αδέλφια του αδικοχαμένου ηθοποιού Πολ Γουόκερ. Το πώς, είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Ολα άρχισαν στις 30 Νοεμβρίου 2013, όταν δύο μήνες μετά τα 40α γενέθλιά του ο πρωταγωνιστής των ταινιών «Οι Μαχητές των Δρόμων» («Fast and the Furious») θα έβρισκε τραγικό θάνατο σε ένα τροχαίο. Η Porsche Carrera GT, την οποία οδηγούσε ο φίλος του Ρότζερ Ρόντας, προσέκρουσε για άγνωστους λόγους σε κολώνα, τυλίχτηκε στις φλόγες και οι δύο νέοι σκοτώθηκαν επιτόπου.

Εκείνη την εποχή ετοιμαζόταν το έβδομο σίκουελ των «Μαχητών», το οποίο ολοκληρώθηκε τελικά με τη βοήθεια ενός ολογράμματος. Τα μικρότερα  αδέλφια του Πολ, Καλέμπ και Κόντι Γουόκερ, υποβλήθηκαν σε σαρώσεις υψηλής ευκρίνειας των προσώπων τους στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (USC), προσφέροντας αρκετά δεδομένα για τη δημιουργία μιας απλής ψηφιακής μάσκας η οποία προστέθηκε σε έναν ηθοποιό που έμοιαζε με τον Πολ Γουόκερ και συμμετείχε σε εκατοντάδες λήψεις.

«Ηταν καταπληκτικό. Πραγματικά δεν μπορούσες να δεις τη διαφορά», λέει η Κάθλιν Χάας, στον Λόρενς Ντοντς, ανταποκριτή της Telegraph στο Σαν Φρανσίσκο, υπεύθυνο για θέματα Τεχνολογίας.

Να σημειωθεί ότι η Χάας είναι διευθύντρια ειδικών projects στο Ινστιτούτο Δημιουργικών Τεχνολογιών του USC και παραγωγός των ταινιών «Maleficent», «Logan» και του remake «Point Break» του 2015. Εν μέρει χρηματοδοτούμενο από τον αμερικανικό στρατό, το Ινστιτούτο της έχει προσελκύσει σταρ του Χόλιγουντ, από τον Γουίλ Σμιθ και τον Χιού Τζάκμαν μέχρι την Αντζελίνα Τζολί, για να δημιουργήσουν τα ψηφιακά τους είδωλα. Ωστόσο, στην μετά Covid εποχή, οι αιτήσεις εκ μέρους διαφόρων στούντιο έχουν αυξηθεί.

Τα ψηφιακά αντίγραφα που δημιουργεί το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (USC) είναι μόνο ένα παράδειγμα των καινοτόμων τεχνολογιών που ενισχύθηκαν χάρη στον κορονοϊό και οι οποίες θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν τις επόμενες δεκαετίες τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Tην περίοδο του lockdown, το Χόλιγουντ έκανε τα αδύνατα δυνατά για να κρατήσει ζωντανή τη βιομηχανία του θεάματος, η οποία τελικά μπορεί να μην ξαναγίνει ποτέ όπως ήταν πριν από την πανδημία.

«Υπήρχαν πολλές τάσεις στον κλάδο που [ήδη] σημείωναν πρόοδο χάρη σε τεχνολογικές ανακαλύψεις», λέει ο Μπεν Γκρόσμαν, επικεφαλής του στούντιο οπτικών εφέ Magnopus, του Λος Αντζελες. «Αλλά το Χόλιγουντ δεν είχε πραγματικά κίνητρο να δεσμευτεί πλήρως, μέχρι που χτύπησε η πανδημία, και πλέον δεν υπήρχε άλλη επιλογή».

«Αντιμετωπίζαμε ήδη μια ζήτηση για αυτά τα πράγματα πριν από την πανδημία … αυτές οι τεχνικές αποδείχθηκαν απαραίτητες εξαιτίας της κατάστασης, αλλά πιθανότατα θα παραμείνουν για λόγους οικονομικούς, προϋπολογισμού και logistics, πολύ μετά την πάροδο της πανδημίας», λέει Γκρόσμαν.

Διασυνοριακή συνεργασία

Είναι δύσκολο να πούμε το ίδιο για τα περίτεχνα πρωτόκολλα ασφάλειας -όπως οι «φυσαλίδες», οι ζώνες, τα kit οικιακής μαγνητοσκόπησης, οι μάσκες και άλλα μέσα ατομικής προστασίας- που επιβάλλονται από κορυφαία σωματεία κινηματογράφου και τηλεόρασης, και τα οποία καταναλώνουν το 5-15% του κόστους ανάλογα με τον τύπο του έργου. Μπορεί να συνεχιστούν όλο το 2021, αλλά σίγουρα σε λίγους θα λείψουν όταν σταματήσουν.

Οι εικονικές συναντήσεις, ωστόσο, είναι πιθανό να διατηρηθούν: «Πριν ξεκινήσει μια παραγωγή γινόταν ένα υποχρεωτικό δείπνο», λέει ο Χένρι Ντράγκονας, παραγωγός του Λος Αντζελες που ειδικεύεται σε τηλεοπτικές διαφημίσεις διασημοτήτων, και υποστηρίζει ότι οι βιντεοκλήσεις είναι πολύ αποτελεσματικές για να αγνοηθούν.

Η σύμβουλος ψυχαγωγίας Κάθριν Αρνολντ επισημαίνει ακόμη ότι μερικοί από τους εμβληματικούς χώρους συναντήσεων της τηλεόρασης, όπου συλλαμβάνονται ιδέες και γράφονται ιστορίες, θα είναι πλέον εικονικοί, επιτρέποντας περισσότερη διασυνοριακή συνεργασία.

Τα γυρίσματα των ταινιών εξάλλου, έχουν απλωθεί σε χρόνο και σε χώρο, με τοποθεσίες εικονικής πραγματικότητας (VR), κάμερες που ελέγχονται από απόσταση από τους σκηνοθέτες, τεχνικούς που προσαρμόζουν τα εικονικά σκηνικά εν κινήσει, και ηθοποιούς που συμμετέχουν στα γυρίσματα από τα σπίτια τους. Η Ελίζαμπεθ Μος, πρωταγωνίστρια της δυστοπικής σειράς «Handmaid’s Tale» (στην Ελλάδα προβάλλεται από τη Nova), κατάφερε να γυρίσει τις σκηνές της μέσα την καραντίνα χρησιμοποιώντας μια εικονική αναπαράσταση του σκηνικού.

Ο Ντράγκονας προβλέπει ότι αυτές οι μέθοδοι θα μετριάσουν τις συγκρούσεις, που προκύπτουν στη βιομηχανία εξαιτίας των logistics, επιτρέποντας επίσης στους ηθοποιούς να συμμετέχουν χωρίς να βρίσκονται καν στην ίδια χώρα! Θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν πλατφόρμες όπως το Netflix να επιτύχουν τους στόχους τους.

Οι ταινίες μετατρέπονται σε βιντεοπαιχνίδια για πολλαπλούς παίκτες

Ωστόσο η πιο μεγάλη αλλαγή μπορεί να προέλθει από την «εικονική παραγωγή», η οποία συνδυάζει όλα τα παραπάνω κόλπα με τη δύναμη του υπολογιστή που έχουν τώρα στη διάθεσή τους οι παραγωγοί. Ο Γκρόσμαν, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το φωτορεαλιστικό remake σε υπολογιστή του «Βασιλιά των Λιονταριών» (2019) και τη live action προσαρμογή του «Βιβλίου της Ζούγκλας» (2016), περιγράφει πώς οι μηχανές βιντεοπαιχνιδιών όπως το Unity και το Unreal (φτιαγμένο από τον δημιουργό της Fortnite Epic Games) μπορούν να δημιουργήσουν σε υπολογιστή σκηνικά και χαρακτήρες, ορατά σε ηθοποιούς και συνεργεία τη στιγμή των γυρισμάτων, αντί να προστεθούν με πολύ κόπο μήνες μετά την παραγωγή.

«Ετσι οι ταινίες μετατρέπονται σε βιντεοπαιχνίδια για πολλαπλούς παίκτες», λέει ο Γκρόσμαν και συμπληρώνει: «Στη διάρκεια της πανδημίας, ένα κινηματογραφικό  συνεργείο μπορούσε να χειριστεί τον κινηματογραφικό εξοπλισμό από μια παρακείμενη σκηνή, χωρίς ποτέ να έχει φυσική επαφή με τους ηθοποιούς που βρίσκονταν “μπροστά” από αυτό το συνεργείο πλην όμως σε άλλη σκηνή… Αυτό που συνειδητοποιούμε τώρα είναι ότι σκηνοθέτες, ηθοποιοί και συνεργεία μπορούν να βρίσκονται σε άλλες πολιτείες ή σε άλλες χώρες».

Κατά το remake του «Βασιλιά των Λιονταριών» τα μέλη του συνεργείου, φορώντας Ακουστικά Εικονικής Πραγματικότητας (VR), δημιουργούσαν μαζί τις σκηνές πριν τις περάσουν στις λήψεις («Ω, όχι, ας βάλουμε την εικόνα του δέντρου εκεί», «αυτό το λιοντάρι θα έπρεπε να είναι εδώ», λέει η Χάας, περιγράφοντας τη διαδικασία).

Σε άλλες ταινίες, ειδικά στη διαστημική σειρά της Disney, «The Mandalorian», έβαλαν τους ηθοποιούς μπροστά σε τεράστιες οθόνες LCD που φαίνονται ρεαλιστικές, δημιουργώντας αυτό που ο Γκρόσμαν παρομοιάζει με «holodeck». Ο όρος είναι δανεισμένος από το «Star Trek» και παραπέμπει σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας στο οποίο εισέρχεται ο χρήστης – ηθοποιός και αλληλεπιδρά με ολογράμματα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να γίνει κέντρο για μια τέτοια δουλειά: σκηνές της πρόσφατης ταινίας του Τζορτζ Κλούνεϊ «Ουρανός του Μεσονυκτίου» γυρίστηκαν μπροστά σε μια τεράστια οθόνη LCD στα Shepperton Studios του Σάρεϊ, ενώ η Epic Games ρίχνει λεφτά στη μονάδα ταινιών του Λονδίνου.

Τα εικονικά σκηνικά θα μπορούν να συζητιούνται και να αλλάζουν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όπως ακριβώς οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες μπορούν να αναθεωρήσουν το σενάριο μεταξύ των λήψεων, με τη βοήθεια απομακρυσμένων καλλιτεχνών που κινούνται «μέσα» στο εικονικό σκηνικό.

Η τεχνολογική δίνη του Χόλιγουντ

Μακροπρόθεσμα, πάντως, ενδέχεται να μην είναι απαραίτητο τίποτα από όλα αυτά. Η σάρωση προσώπου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (USC) είναι στην πραγματικότητα ένα υποπροϊόν του πραγματικού του στόχου: να αυτοματοποιήσει πλήρως τη δημιουργία ρεαλιστικών «ψηφιακών ανθρώπων» εξοπλίζοντάς τους με επαρκή τεχνητή νοημοσύνη (AI) για να αλληλεπιδρούν άνετα με πραγματικούς ανθρώπους. Αυτό θα επέτρεπε σε μικρά στούντιο και κατασκευαστές βιντεοπαιχνιδιών να κάνουν  με πολύ μικρό κόστος ταινίες, που σήμερα χρειάζονται δεκάδες καλλιτέχνες.

«Μιλάμε για αντικατάσταση ηθοποιών με αυτήν την τεχνολογία», λέει η Χάας και συμπληρώνει: «Σχεδόν δεν χρειαζόμαστε πια ηθοποιούς. Αν θέλετε να “γυρίσετε” μια ταινία με όλους τους νεκρούς ηθοποιούς, θα μπορούσατε να το κάνετε … περιορίζεστε από τη δική σας φαντασία. Μπορείτε να δημιουργήσετε στον υπολογιστή κυριολεκτικά οτιδήποτε, και θα είναι όλο και πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς τη διαφορά».

Αυτό ακριβώς, λοιπόν, σκέφτονται τώρα πολλά στούντιο. Η Χάας λέει ότι η πανδημία τούς έχει ρίξει σε μια «τεχνολογική δίνη», αναγκάζοντάς τους να σκεφτούν απρόβλεπτα σοκ, που θα μπορούσαν να ταράξουν μελλοντικά τη βιομηχανία τους. Ενα τέτοιο σοκ θα μπορούσε να είναι η άνοδος διαδραστικών εμπειριών, που μοιάζουν με ταινίες, με χαρακτήρες που λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη (AI).

Φυσικά, το Χόλιγουντ ασχολείται και με τα οικονομικά της υπόθεσης. «Τα στούντιο αναζητούν νέους τρόπους δημιουργίας περιεχομένου και δημιουργίας εσόδων από την πνευματική τους ιδιοκτησία»,  επισημαίνει η Χάας. «Θα μπορούσαν να εμπλέκονται οι χαρακτήρες της Marvel ή οι χαρακτήρες του Χάρι Πότερ. Και δεν θα είναι ταινία, αλλά κάτι νέο»…

Είπατε κάτι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News