«Μόνο η κοινωνία μας πιστεύει ότι οι άνθρωποι είναι προσανατολισμένοι σε μία μόνο κατεύθυνση» («The Invention of Heterosexuality», Τζόναθαν Νεντ Κατζ)
Η ερωτική έλξη και η σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ δύο ατόμων λόγω συναισθηματικής, ερωτικής και/ή σεξουαλικής έλξης προς άτομα του ίδιου φύλου. Συναντάται και σε μερικά ζώα. Σατανική πράξη ή αμαρτία; Στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες δεν αποτελούσε εξαίρεση ̶ Γκιλγκαμές, Δίας, Αχιλλέας, Αδριανός.
Γεννιέσαι ή γίνεσαι; Η επιστήμη εξηγεί ότι οφείλεται στην αλληλεπίδραση γενετικής, ορμονών και περιβαλλοντικών επιρροών. Οι ψυχολόγοι επιμένουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι μία φυσική και φυσιολογική μορφή ανθρώπινης σεξουαλικότητας και δεν προκαλεί από μόνη της αρνητικά ψυχολογικά φαινόμενα. Πολλοί συμπατριώτες μας είναι και θα μείνουν ομοφυλόφιλοι από δική τους επιλογή. Και όχι κύριε Γιακουμάτο, συνάδελφε! Δεν είναι κολλητική ασθένεια. Ώρες να βλέπει τηλεόραση το παιδί σου δεν θα κολλήσει και δεν θα γίνει αδελφή παρά αν το θέλει!
Μας απασχολεί καθόλου η ομοφυλοφιλία; Σίγουρα ναι αλλά το κρύβουμε: «Όλα καλά και όλα ωραία, αλλά χθες ήσουν με άλλον παρέα και αυτό μας ξαφνιάζει».
Μας δυσαρεστεί επειδή βρήκε στον άλλον πράγματα που εμείς δεν έχουμε. Προτίμησε άλλον επειδή του πρόσφερε πράγματα που εμείς αδυνατούσαμε να του προσφέρουμε όπως κατανόηση, συμπόνια, ευαισθησία, αγάπη και στοργή. Πληθαίνουν οι φωνές συμπαράστασης ή κριτικής για μία κοινότητα που βρίσκεται ανάμεσα μας όμως εμείς τι κάνουμε;
Μερικοί τολμούν και αποκαλύπτουν τις προτιμήσεις τους. Άλλοι κρύβονται. Από την πρώτη στιγμή της σεξουαλικής έκφρασής τους μέχρι τον σιωπηλό θάνατό τους. Εμείς οι υποκριτές, οι συντηρητικοί και καθωσπρέπει πολίτες αυτής της χώρας, κάνουμε ότι δεν τους ξέρουμε. Δεν τους είδαμε και ούτε τους θέλουμε. Φοβόμαστε ότι αν μας δουν μαζί τους θα μας ταυτίσουν. Με αυτούς. Πίσω από τις κουρτίνες της δήθεν σεμνότητάς μας τους χλευάζουμε. Τους ειρωνευόμαστε. Τους γελοιοποιούμε. Ενδόμυχα όμως κρύβουμε ανησυχίες και προβληματισμούς. Μήπως το παιδί μας θα κολλήσει και θα γίνει ένας από αυτούς. Και χάσουμε το θρόνο μας στην αξιοσέβαστη ,κατά τα άλλα, συντηρητική κοινωνία μας. Και χάσουμε την ταυτότητα. Του άξιου.
Η ομοφυλοφιλία έπαψε να είναι ένα θέμα ταμπού. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Ο Ιησούς Χρηστός δεν την ανέφερε και ούτε δίδαξε περί αυτού αλλά ο Απόστολος Παύλος την κατακεραύνωσε, το Ισλάμ και ο Ιουδαϊσμός τη θεωρούν θανάσιμη αμαρτία. Υπάρχει, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Μία κοινότητα με ιδιαίτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά, δικό της χιούμορ αλλά και μια πιο εξωστρεφή, στα όρια της αδιάντροπης, συμπεριφορά. Πολλοί το πλήρωσαν με το αίμα τους. Προνόμιο των πλούσιων ανδρών ήταν να έχουν δίπλα τους εφηβικά κορμιά και πρόθημα χείλη για πάσης φύσεως ερωτικά παιχνίδια.
Λιγότερα ξέρουμε για τις γυναίκες με εξαίρεση τη Σαπφώ. Τα ερωτικά της ποιήματα παραμένουν αριστουργήματα κατά την διάρκεια των αιώνων. Στον μεσαίωνα η ομοφυλοφιλία, τιμωρείται επειδή δεν αποσκοπεί στην αναπαραγωγή.
Η ομοφυλοφιλία ταυτίζεται με την αμαρτία άσχετα αν πολλοί εκπρόσωποι της θρησκείας και της τέχνης τολμήσανε και εξωτερίκευσαν άμεσα ή έμμεσα το πάθος τους.
Σήμερα, η κοινωνία μας είναι πιο ανεκτική. Πολλοί καλλιτέχνες πλέον μιλάνε για τις σχέσεις τους. Δια του νόμου μπορούν να τις δημοσιοποιήσουν (Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης), και να μοιραστούν τα υπάρχοντα τους. Προσωπικά δεν με ενοχλούν παρά όταν είναι προκλητικοί στους δημόσιους χώρους ή αν προσπαθούν επίμονα να προσηλυτίσουν. Η ελεύθερη βούληση και η εσωτερική αναγνώριση των εσωτερικών τους αναγκών θα καθορίσουν το πλαίσιο της ύπαρξής τους ως ισότιμα μέλη δικής μας κοινωνίας.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News